Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kerkleiders naar Rome

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kerkleiders naar Rome

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

HOOFDARTIKEL

't Is alweer een beetje oud nieuws, een week geleden stond het in de krant: de „leiders" van de drie Samen-op-Weg-kerken gaan komend najaar naar Rome. Waarschijnhjk zullen ze daar een ontmoeting hebben met Paus Johannes Paulus II, want de ambassadeur bij de „Heilige Stoel", van wie de uitnodiging afkomstig is, heeft voor hen een pausehjke audiëntie aangevraagd.

De Nederlandse Hervormde Kerk zal worden vertegenwoordigd door de secretaris-generaal, Dr B. Plaisier, en hij zal gezelschap hebben van de synode-voorzitters van de beide andere kerken: Ds J.W Doff (GKN) en Ds K. van der Horst (ELK).

Tijdens hun bezoek aan het Vaticaan willen ze de zogenaamde „intercommunie" aan de orde stellen - het samen Avondmaal vieren van Rooms- KathoUeken en Protestanten - en in verband daarmee de rooms-katholieke ambtsopvatting, die een struikelblok bhjkt te zijn op de weg van de toenadering. Immers, de roomse kerk weigert officieel Protestanten toe te laten tot de maaltijd des Heeren. En in feite erkent zij ook alleen het ambt van de eigen, gezalfde priesters. Het één hangt met het ander samen. En het is allemaal opnieuw actueel geworden als gevolg van de verwarring die ontstaan is door het „oecumenische" huwehjk van Maurits en Marilène.

Geen verwachting

De „kerkleiders" (wat een naar woord, want de Reformatie kent zulke figuren helemaal niet!) willen de paus de vraag voorleggen waarom Protestanten niet welkom zijn bij de rooms-katholieke eucharistieviering, en ook waarom de kerk van Rome het ambt van predikant niet volledig erkent.

Tastbare resultaten moeten we overigens van het bezoek en het gesprek niet verwachten - aldus Ds Doff - evenmin als een officiële gemeenschappeüjke verklaring, want het gaat slechts om een „beleefdheidsbezoek".

Opvallend was dat op dezelfde pagina van de krant (Reformatorisch Dagblad, 19 juni) waarop het komende bezoek aan Rome was vermeld, een ander bericht stond: de Nederlandse bisschoppen verwachten van hogerhand géén versoepeling van de huidige regels voor intercommunie. LetterUjk: „Wij geven onze principes niet zómaar op vanwege bepaalde modes". De aartsbisschop van Utrecht, kardinaal Simonis, zal niet toestaan dat het sacrament van de eucharistie verder wordt uitgehold. Dan zou het verlaagd worden tot „een onderonsje van samen breken en delen".

Niets te zoeken

Ik ben maar zo'n gewone dominee, die als emeritus nog elke zondag in de gemeenten mag voorgaan, hier en daar wat hand- en spandiensten verricht, en af en toe een stukje schrijft, dus de „kerkleiders" zullen om mijn visie niet verlegen zijn en er ook geen boodschap aan hebben. Misschien zelfs - als ze dit ooit lezen - zullen ze reageren met: „Waar bemoeit hij zich mee? "

Het zij zo, maar ik heb er toch behoefte aan hier zwart op wit te zetten dat Dr Bas Plaisier, als secretaris-generaal van de kerk die ik mocht en mag dienen, in ieder geval niet namens mij naar Rome gaat. En ik verbeeld me in dit opzicht te spreken namens vrijwel alle lezers van dit blad. Hij, en zijn Gereformeerde en Lutherse collega's, hebben in het Vaticaan niets te zoeken.

Trouwens, ze weten van tevoren welke ant­ woorden ze zullen krijgen op hun vragen. Van roomse zijde is nu al bekend gemaakt dat geen water in de wijn zal worden gedaan. En ook al ben ik het hartehjk oneens met de rooms-kathoüeke opvattingen inzake het ambt en de sacramenten, ik kan die opstelling alleen maar hooghjk waarderen.

Als er toenadering komt tussen Rome en de Reformatie, dan zal die zeker niet komen van de zijde van het Vaticaan. De leer ügt vast en daaraan is niet te morrelen. Dat konden de „kerkleiders" al lang weten, en zo niet, dan hebben ze het kunnen constateren bij het Apeldoomse huwehjk. Dan trekt Rome aan het langste eind, en dan moet de participerende dominee - letterlijk - een stapje terug doen.

Vèr van huis

Wat zijn we als kerk (en) van de Reformatie vèr van huis geraakt... Losgeraakt van onze wortels... Om maar een willekeurig voorbeeld te noemen, toen in 1853 de bisschoppehjke hiërarchie in Nederland opnieuw werd ingesteld, hep héél het Protestantisme te hoop in een massale protestbeweging. Dat kon nog in die eeuw, waarin onze Ned.Herv.Kerk toch al danig in verval was. Niet alleen de orthodoxie, maar ook de vrijzinnigheid was beducht voor de aanspraken van Rome...

Nu, bijna anderhalve eeuw later gaan onze voormannen een knieval doen voor de paus en vragen waarom vrijzinnigen uit beide kerken, die het immers zo leuk met elkaar hebben, niet samen de maaltijd van de Heere mogen vieren, en of de regeltjes misschien niet een beetje kunnen worden versoepeld.

Moest er, behalve een ootmoedig smeekgebed tot de Koning van de kerk, ook niet een vlammend protest komen van hen die nog willen vasthouden aan, en leven uit de beginselen van de Reformatie?

W.v.G.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 juni 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Kerkleiders naar Rome

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 juni 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's