Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Titus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Titus

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

BIJBELSE FIGUREN

In de Handehngen van de Apostelen komt zijn naam niet voor. Wie iets van Titus wil weten, moet in de Brieven van Paulus zijn. Gegevens vindt men in: Galaten 2 : 1 en 3; in 2 Korinthe 2 : 13; 7 : 6, 13, 14; 8 : 6, 16, 23; 12 : 18; 2 Timotheüs 4 : 10 en uiteraard in de door Paulus aan Titus geschreven brief.

Titus

Zijn naam betekent „wilde duif'. Hij was van Griekse afkomst, dus een heiden. Een zeer gewaardeerd medewerker van de Apostel Paulus. Het algemeen gevoelen is, dat hij van Antiochië was. Door de arbeid van Paulus zou hij tot geloof en bekering zijn gekomen. Met Barnabas heeft ook hij de Apostel Paulus vergezeld op zijn reis van Antiochië naar Jeruzalem. Ze gingen daarheen, om het Apostelconvent te bezoeken, waar de kwestie aan de orde zou komen, of niet-joden zonder meer christen konden worden of zich eerst moesten laten besnijden (Handehngen 15 en Galaten 2). Als niet-jood verkeerde Titus bUjkbaar in een moeihjk parket. En wel door hen, over wie Paulus later schrijft als: „ingekropene valse broeders, die van terzijde ingekomen waren om te verspieden onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, opdat zij ons zouden tot dienstbaarheid brengen" (Galaten 2 : 4). Ze vinden dat Titus besneden moet worden. Maar Paulus geeft geen krimp. Hij is: „ook niet een uur geweken met onderwerping" (Galaten 2 : 5). Gelukkig hadden de besprekingen op het Convent een gunstig resultaat en werd de evangehsche vrijheid geproclameerd. Zelfs Titus, ofschoon van heidense afkomst, werd nu niet genoodzaakt zich te laten besnijden, evenmin als alle heidenchristenen in het algemeen.

Titus nam in het hart van Paulus een grote plaats in. Dat bhjkt uit de door Paulus aan hem gerichte brief. Hij noemt hem zijn: „oprechte zoon naar het gemeen geloof' (Titus 1 : 3). De kanttekening op de S.V. luidt: „Gemeen geloof d.i. dat ons beiden en alle uitverkorenen gemeen is waarmede hij te kennen geeft, dat hij niet zijn natuurhjke zoon is, maar geestehjke". En: „oprechte zoon d.i. mijn zeer heve zoon. Het spreekt , van bijzondere Uefde van Paulus tot Titus en van een bijzondere genegenheid en eerbied van Titus jegens Paulus". De moeilijkste opdracht die Titus van Paulus kreeg was om te gaan praten met de lastige Gemeente van Korinthe. Allerlei misstanden daar vroegen dringend om ingrijpen. Er was bij sommige heiden-christenen nog nawerking van het vroegere zondeleven. Er was een geval van ergerhjke bloedschuld en hoererij (1 Korinthe 6:10 V.V.; hoofdstuk 7). Men nam deel aan offermaaltijden in de tempel van de afgod (1 Korinthe 8:10; 10: 21). Er was minachting ontstaan van huwehjk en huwelijksleven (1 Korinthe 7 : 3-5). Bovendien werd de Gemeente ver­ scheurd door partijvorming. Reeds had Paulus in verband hiermee Timotheüs naar Korinthe gezonden (1 Korinthe 4 : 17). Ook schreef hij een zeer scherpe brief: „uit vele verdrukkingen en benauwdheid met vele tranen" (2 Korinthe 2:4). Met deze brief wordt bedoeld de eerste brief aan de Korinthiërs. De zending van de zachtmoedige Timotheüs heeft bUjkbaar niet het gewenste effect gehad. Paulus acht het nodig, dat een meer doortastend figuur naar Korinthe gaat. En hij denkt deze in Titus te hebben gevonden. Als Griek kent deze de mentaliteit van de eigenzinnige handelsüeden in deze havenstad. De opdracht die Titus krijgt is moeihjk. Met spanning en in grote onrust wacht Paulus de terugkeer van Titus af. Van zijn bemiddehng hangt heel veel af. Hij had gehoopt Titus te Troas te ontmoeten. Toen hij hem daar niet aantrof, spoedde hij zich naar Macedonië (2 Korinthe 2 : 12, 13). Daar vinden ze elkaar En... Titus heeft goed nieuws! De strenge brief van Paulus heeft een gunstige uitwerking gehad. En ook de tussenkomst van Titus werd door de Heere gezegend, zodat er een keer ten goede is gekomen in Korinthe. De goede verstandhouding tussen Paulus en de Korinthiërs is hersteld. Titus heeft vrede gesticht in Korinthe. De schuldigen tonen berouw om de krenking die ze de Apostel hebben aangedaan. Een duidehjk opgeluchte Paulus kan dan ook naar Korinthe schrijven: „Want ook als wij in Macedonië gekomen zijn, zo heeft ons vlees geen rust gehad, maar wij waren in alles verdrukt; vanbuften strijd, vanbinnen vrees. Doch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost, door de komst van Titus" (2 Korinthe 7 : 5, 6).

Paulus zendt Titus onmiddeUijk terug naar Korinthe om de collecte voor de arme Jeruzalemse Christenen te beëindigen. Hoe vaak Titus in Korinthe is geweest, weten we niet. Later is hij nog met Paulus naar Jeruzalem gereisd, waar de Apostel werd gearresteerd om naar Rome te worden overgebracht. En ook als deze later uit deze eerste gevangenschap is vrijgelaten, is Titus bij hem. Mét Paulus werkt hij op het eiland Kreta. Het was er moeihjk arbeiden. Van Kreta was weinig goeds te zeggen. In Titus 1: 12 lezen wij: „Eén uit hen, zijnde hun eigen profeet heeft gezegd: De Kretenzen zijn altijd leugenachtig, kwade beesten, luie buiken". Kanttekening: „één uit hen", dat is één uit de Kretenzen, die in Kreta geboren is, namelijk Epimenidis". Maar door de verkondiging van het Evangehe en de werking van de HeiUge Geest, was ook op dat eiland een Gemeente ontstaan. Dan gaat Paulus Kreta verlaten. Hij heeft zijn apostolaat vervuld. Hij laat zijn trouwe medewerker achter om het begonnen werk te voltooien. Titus moet verdergaan met de Gemeente te institueren en te organiseren (Titus 1:5). Daarna is Titus met Paulus naar NicopoUs in Griekenland gegaan om daar te overwinteren. Als Paulus voor de tweede maal in Rome gevangen zit, is ook Titus daar bij hem geweest. Maar hij heeft hem weer verlaten om naar Dalmatië te gaan (2 Timotheüs 4:10). Ook daar moet aan de heidenen het EvangeÜe worden gepredikt. Dat was wat wij van Titus weten. Zijn later leven en arbeid onttrekt zich aan onze waarneming. De latere kerkehjke overlevering maakt Titus tot eerste bisschop van Kreta.

R.

H.H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Titus

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's