Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hebt u de tijd?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hebt u de tijd?

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

KLEINE KRONIEK

In „De Wekker" las ik de weergave van een toespraak door ds. P.D.J. Buijs uit Veenendaal op de jaarlijkse Schooldag in Apeldoorn gehouden over onze omgang met de tijd. Zinvolle en indringende overwegingen brengt hij daarin naar voren. In deze Kroniek worden ze aan u doorgegeven.

„Die vraag hebben we allemaal wel eens naar ons toe gekregen. Als iemand u opbelt kan het de vraag zijn aan de andere kant van de hjn: „Schikt het? Heb je tijd? "

De vraag kan ook nog op een andere manier gesteld worden. U loopt ergens op straat en ineens komt er iemand op u af met de vraag: „Hebt u de tijd? " Dan wordt bedoeld: „Kunt u me vertellen hoe laat het is? "

De vraag die in de titel van deze toespraak doorklinkt mag u op beide genoemde manieren opvatten, in deze zin: „Hebben wij de tijd voor God en de naaste, voor het ene nodige? " En: „weten wij hoe laat het is - onderkennen we de tijd waarin we leven met het oog op de wederkomst van Christus? " In het Ucht van de gestelde vraag wil ik kort met u stilstaan bij drie aspecten, nl. het tijdsbeeld, de tijdsbesteding en het tijdsperspectief."

Het eerste gedeelte van de toespraak tekent de tijd als enerzijds „zware tijd", anderzijds „genadetijd" ofwel „kairos": het beslissende ogenblik, het gunstige moment, het tijdstip door God bepaald. Hoe besteden we nu deze tijd?

„Slaaf van de tijd zijn, door de tijd in beslag te worden genomen, is vresehjk. Maar wanneer wij door het geloof het leven vinden in de Heere Jezus Christus krijgen we de tijd als een geschenk uit Gods hand, om die te gebruiken tot Zijn eer, tot heil van de naaste en ook tot zegen voor ons­ zelf. In de brief aan de Efeziërs vinden we daarover een betekenisvol woord, in hoofdstuk 5:15 en 16: „Ziet dan, hoe gij voorzichtig wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen, de tijd uitkopende, omdat de dagen boos zijn".

Weer dat begrip „kairos" - de tijd uitkopende. Dat wil zeggen: gebruik de gelegenheid die de Heere geeft; wees als een koopman, die op het juiste moment zijn slag slaat; die van de gelegenheid gebruik maakt om winst te maken.

Zo'n tijdsbesteding is een kunst, die alleen de Heihge Geest ons kan leren. Ze is ook een gunst, die God ons geeft om Jezus' wil. Als er Eén is geweest Die Zijn tijd heeft „uitgekocht", dan Hij wel. Hij betaalde de prijs van Zijn bloed om de tijd genadetijd te doen zijn. Door Zijn dood en opstanding brak er een nieuwe tijd aan - nee, geen „New Age", waarin mensen het moeten gaan maken, maar een tijd waarin de eeuwigheid toekomt op ieder die in Hem gelooft. Laten we die tijd gebruiken.

Dat betekent: prioriteiten stellen, waarbij de belangen van Gods Naam en Koninkrijk voorop staan. Zoals een hed zingt: „Geef dan uw tijd niet aan ijdele zorgen; kort is uw zijn hier, de tijd snelt daarheen". De tijd is als een talent dat we van God ontvingen. Laten we het niet in de grond stoppen, zoals die ene luie slaaf in één van de gehjkenissen. De Heere zal beoordelen of onze tijd geestehjke winst heeft opgeleverd, of dat we die verbeuzeld hebben; met eeuwige gevolgen.

Hoe staat het met onze tijdsbesteding? Kunnen we onze agenda met een goed geweten voor de Heere neerleggen? Gebruiken we de tijd met Hem en zo voor Hem?

Je kunt, als je wilt, altijd in de weer zijn met de theologie en doorlopend op pad zijn voor de kerk. Maar dat de tijd voor de verborgen omgang met de Heere ontbreekt. Je loopt de Heere voorbij en uiteindehjk ook jezelf. Je draaft met een lege ziel van hot naar her Als we de Bijbel erop nakijken komen we steeds weer tot de ontdekking, dat mensen die hun tijd verstaan, die Gods „kairos" verstaan, intense bidders zijn. Bidden te allen tijde - daartoe roept Gods Woord ons op. „Koop de tijd uit", zegt Paulus. Dus dat kost wat? Ja, onszelf. Maar is dat nu juist niet het verlangen van ieder die tot God bekeerd wordt? „Neem mijn leven, laat het, Heer', toegewijd zijn aan Uw eer; maak mijn uren en mijn tijd tot Uw lof en dienst bereid".

De tijd uitkopen tot Gods eer, tot ons eeuwig heil, maar ook tot heil van anderen. In praktische hulp, zoals bijv Gal. 6:10 ons laat zien: „Zo dan, terwijl wij tijd („kairos") hebben, laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs".

Er zijn zoveel mogehjkheden, zowel binnen de gemeente als naar buiten toe. Laten we de tijd, ons geschonken, besteden om naast onze dagelijkse bezigheden daaraan gestalte te geven, ieder naar de gaven en mogelijkheden die de Heere ons heeft gegeven. Niet in een bUnd activisme, maar vanuit de üefde van Christus, geleid door Zijn Geest, vanuit de omgang met Hem.

Maar er is nog meer dan praktische hulpverlening. Onze medemens is immers evenals wij op reis door de tijd naar de eeuwigheid. Zouden we dan niet elke gelegenheid aangrijpen om die ander te wijzen op dat ene nodige, het heil van God in Jezus Christus; op de enige Nodige, de Heiland Zelf; de weg om Hem te leren kennen, de noodzaak ertoe, de rijkdom ervan? Koop ook in dit opzicht uw tijd uit, „want", zegt de apostel, „de dagen zijn boos". De wereldtijd is enerzijds genadetijd, zendingstijd, maar anderzijds een boze tijd. Satan weet, dat hij nog een kleine tijd heeft en hij buit die tot het uiterste toe uit (Openb. 12 : 12). Daarom neemt de wetteloosheid toe en verkift de hefde; daarom wordt tot in de wetgeving van ons land toe het kwade goed genoemd en het goede kwaad. Daarom worden christenen onderdrukt en kerken platgebrand. Het zijn signalen van de eindtijd.

Nog geeft de Heere ons als kerken geopende deuren! Eenmaal echter zal het pubheke getuigenis van de kerk tot zwijgen worden gebracht, zoals Openb. 11 ons tekent.

Beseffen we dat als kerken? Het mag ons vurig gebed zijn en we mogen elkaar er ook op aanspreken dat we de tijd die de Heere aan Zijn kerk heeft gegeven zullen besteden op zo'n wijze, dat we die uitkopen tot eer van Zijn Naam, tot heil van kerk en wereld en tot zegen voor onszelf. De tijd dringt!"

Tenslotte sprak ds. Buijs over het tijdsperspectief. Christus' bruidsgemeente heeft de uittocht uit het diensthuis van de zonde achter zich, de intocht in het Vaderhuis voor zich, en is nu op doortocht aan Zijn hand. Millenniumkoorts is niet nodig, maar het gaat om de bereidheid Hem te ontmoeten Die de Komende is. Wanneer we leven in de gemeenschap met Christus hebben we niet alleen de tijd zolang God die ons op aarde geeft, maar dan hebben we ook het eeuwige leven. Eeuwig de tijd - voor Hem!

V.

J.H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 november 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Hebt u de tijd?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 november 1998

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's