Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Met Christus gekruist en  met Hem opgestaan (III)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met Christus gekruist en met Hem opgestaan (III)

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Geestelijk leven

c. Met Christus opgestaan.

'^J)lolgens Paulus in zijn Brief aan de Romei- Cb^ nen (hfdst. 6) zijn Gods kinderen niet alleen één plant met Christus in de gelijkmaking van Zijn dood, maar ook in de gelijkmaking van Zijn opstanding. Zowel de dood als de opstanding van Christus wordt hun toegerekend. De Westminster Confessie haalt dit terecht aan bij de vraag over de heiüging. Zo ook Paulus in Rom. 6: 'Alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.' Calvijn schrijft in dezelfde geest in zijn 'Institutie' (111, 3): 'Indien wij Zijn opstanding deelachtig zijn, zo worden wij door dezelve opgewekt tot nieuwigheid des levens.'

Dat betekent dat de gelovigen het leven uit en door en met de opgestane Christus hebben. Dat is pas een waar christehjk leven! Het gaat er immers om of we Christus kennen, en de kracht van Zijn opstanding (Fil. 3). Hij is het immers Die vanuit Zijn opstandingsleven heel Zijn Kerk opwekt tot nieuw leven. Omdat Hij is opgewekt tot onze rechtvaardigmaking (Rom. 4). Om ons te doen delen in de gerechtigheid die Hij Zelf voor ons verworven heeft.

Dat betekent dat we in de wedergeboorte nieuw leven ontvangen. Dat de Geest ons dan doet opstaan uit ons zondegraf. En we worden begiftigd met het opstandingsleven van Christus. Zodat 'wij niet meer in onze zonden, maar Hij in ons, en wij in Hem leven...' Augustinus merkte in dit verband zo treffend op dat de verrijzenis van Christus zich in ons voltrekt als ons oude leven erbij sterft en het nieuwe leven dagelijks groei vertoond.

Catechismus:

De H. Catechismus verwoordt in Zondag 17 n.a.v. het nut van de opstanding van Christus dat we door Zijn kracht opgewekt worden tot een nieuw leven. Een Godswonder, als dode zondaren in zichzelf door Zijn kracht worden opgewekt uit hun doodsslaap, uit hun geestehjke dood. En opgewekt worden tot nieuw leven! En de kracht van Zijn opstanding leren kennen!

'Wat staat ons in de weg, dat wij door de macht van Zijn opstanding niet opgewekt worden tot een nieuw leven? Is het niet dit, dat wij niet met Hem lijden, niet met Hem sterven willen? Hoezeer heeft onze natuur er een afkeer van, met Hem te lijden, met Hem te sterven! Hoeveel liever heerst zij met en in de wereld!' Deze waarschuwing van Kohlbrugge heeft nog niets aan kracht ingeboet.

Ef. 2 : 5-6: In Ef. 2 ; 4-6 haalt Paulus de grote hefde van de Heere erbij. We lezen daar dat God, Die rijk is in barmhartigheid, door Zijn grote hefde waarmede Hij ons hefgehad heeft, ons, toen wij dood waren door de misdaden, heeft levend gemaakt met Christus. Ook hier wordt het Open Graf transparant.

In de verzen 5 en 6 lezen we over het 'mede levend gemaakt' zijn - , het 'mede opgewekt' zijn - en het 'mede gezet zijn in de hemel', in Christus Jezus.

Geen wonder dat in bepaalde bevindehjke kringen geleerd wordt dat het eerst Kerst in je leven moet zijn geweest, dan Goede Vrijdag ('met Christus gekruist'), dan Stille Zaterdag ('met Christus begraven'), dan Pasen ('met Christus levend gemaakt' en 'met Christus opgewekt') en dan Hemelvaart ('Met Christus gezet in de hemel.')

En zeker, het is belangrijk om genoemde teksten zowel heilshistorisch als heilsordeUjk te lezen! De gelovige mag het weten: samen met Christus levend gemaakt krachtens onze begrepenheid in Hem, waardoor Zijn opstanding onze opstanding is. En wat met Christus gebeurd is, wordt Gods kinderen gegeven en werkt in hen door via de inneriijke vernieuwing. (Lloyd Jones).

De Kanttekeningen wijzen in Ef. 2 ook op beide: 'Hetwelk Hij eerst voor ons en daarna ook in ons heeft volbracht uit kracht Zijns dood en Zijner opstanding.' Vervolgens lezen we daar ook hoe Hij dat dan 'in' ons heeft volbracht. NI. toen Hij ons het geloof heeft geschonken; toen Hij ons door het geloof heeft gerechtvaardigd en toen Hij ons door Zijn Geest heeft vernieuwd. Zodat ons loflied wordt: 'Geloofd zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.' Zo hebben we gezien dat er een directe verbinding ligt tussen de heilshistorie en de heilsorde. Maar laten we hierin wel omzichtig tussen de Scylla van de al te mystieke en de Charybdis van de al te objectieve benadering heenlaveren. Het lijden van Christus hoeft in ieder geval niet overgedaan, c.q. geïmiteerd, te worden. De zaligheid ligt immers, Gode zij dank, buiten onszelf!

John Bunyan kreeg aan het eind van zijn leven steeds meer zicht op de rechtvaardiging op Golgotha en de Opstandingsdag. Hij schrijft in één van zijn laatste werken, dat pas na zijn dood verscheen, dat op de dag van Christus' opstanding Zijn Kerk in Hem levend gemaakt werd en de vergeving van zonden ontving. Zonder dat dat de persoonlijke toepassing van de verdiensten van Christus aan de zondaar in de weg stond.

We zijn deze artikelen begonnen met de 'stigmata' die Franciscus van Assisi zou hebben ontvangen. Ook Paulus droeg de httekenen van de Heere Jezus in zijn Uchaam. De Kanttekeningen wijzen hier echter op de slagen, banden en wonden, die hij om de Naam van Christus had ontvangen. Aan Timotheüs schrijft hij: 'Dit is een getrouw woord; want indien wij met Hem gestorven zijn, zo zullen wij ook met Hem leven.' Zo was hij kruisdrager achter de grote Kruisdrager aan. Achter de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, JEZUS, aan. Ook u, ook jij?

Thomas a Kempis schrijft in 'De navolging van Christus' dat Jezus veel beminnaars van Zijn hemels koninkrijk heeft, maar weinig dragers van Zijn kruis. Velen die Zijn vertroosting, maar weinigen die Zijn beproeving begeren. Velen vereren Zijn wonderen, maar weinigen volgen de smaad van het kruis. Maar, aldus a Kempis: 'In het kruis is de zaligheid. In het kruis is het leven. (...) Want zo gij met Hem gestorven zijl', zult gij ook tezamen met Hem leven. '

Schoonhoven

H. Liefting

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 april 1999

Gereformeerd Weekblad | 24 Pagina's

Met Christus gekruist en  met Hem opgestaan (III)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 april 1999

Gereformeerd Weekblad | 24 Pagina's