Het teken van de Heilige Doop (1)

De Sacramenten

een merk- en veldteken

Eén verbond - twee tekenen

(^T^ artikel 34 spreekt de Nederlandse Ge- Q^ loofsbelijdenis over het sacrament van de Heilige Doop. Het doopwater is het merkteken van het verbond. Het is een zichtbare prediking van Gods beloftewoord: Ik zal u tot een God zijn en gij zult Mij tot een volk zijn. Guido de Brés plaatst het sacrament van de Heiüge Doop tegen de achtergrond van de oudtestamentische besnijdenis. Het gaat in het Oude en in het Nieuwe Testament om hetzelfde Woord van dezelfde God. Het gaat dus ook om hetzelfde verbond. Het teken van het verbond is verschillend: onder het oude verbond is de besnijdenis het merkteken van het verbond. Onder het nieuwe verbond komt de Heihge Doop in de plaats van de besnijdenis. Maar beide keren gaat het om hetzelfde verbond: Ik ben de HEERE, uw God.

Van bloed naar Bloed

Het is alleen bij de gratie van het bloed, dat de HEERE met mensen - zondaren - in een verbond treedt. Dat is onder het oude verbond de prediking die uitgaat van het bloedige teken van de besnijdenis. Onder het nieuwe verbond is het teken beshssend veranderd. Er vloeit voortaan geen bloed meer, want er heeft Bloed gevloeid: het bloed van Christus. Door Zijn vergoten bloed heeft Hij een einde gemaakt aan alle andere bloedstortingen, die men zou kunnen of willen doen tot verzoening en voldoening van de zonden. Daarmee wijst Guido de Brés op het fundamentele verschil tussen de tekenen van het verbond. Het wezen van het verbond bhjft gelijk. Gods beloftewoord is onveranderd: Ik zal u tot een God zijn en gij zuft Mij tot een volk zijn. Maar het teken van het verbond verandert, omdat het bloed van Christus eens en voorgoed heeft gevloeid.

Het gaat van bloed naar Bloed. Tussen de besnijdenis en de Heihge Doop staat Christus. Hij staat op de grens van het oude en het nieuwe verbond. Het oude verbond was opgericht bij de gratie van Zijn komst. Het vloeiende bloed wees heen naar het bloed van Christus. Na Zijn bloedstorting behoeft er geen bloed meer te vloeien. De HEERE kan met zondaren in een verbond treden bij de gratie van het Bloed dat heeft gevloeid. Daarom wordt het teken van het verbond ingrijpend gewijzigd. Er vloeit geen bloed meer. Er vloeit water Het doopwater - een onbloedig teken - wijst heen naar het bloed van Christus, dat eens en voorgoed heeft gevloeid. Onder het nieuwe verbond vallen de schaduwen weg. Alle ücht valt op Christus, die Zijn bloed heeft gegeven.

Een merkteken

Het wezen van het verbond blijft dus gelijk, ook als de tekenen ingrijpend veranderen. Evenals de besnijdenis is de Heilige Doop het merkteken van het verbond, bedoeld als een getuigenis, dat de HEERE in eeuwigheid onze God zal zijn. Ik ben de uwe en u bent de Mijne. Wie het merkteken van de Heihge Doop ontvangt, wordt als Gods eigendom aangemerkt. Door de Heihge Doop worden wij in de Kerk van God ontvangen en van alle andere volken en godsdiensten afgezonderd, om geheel aan Hem toegeëigend te zijn, Zijn merkteken dragend. In de formulering herkennen we de parallel met de oudtestamentische besnijdenis. De HEERE heeft aan Israël bevolen dat alle jongetjes van acht dagen oud besneden moesten worden. Daarmee waren de kinderen voor hun leven getekend als Gods eigendom. Ik ben de HEERE, uw God. Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben. De besnijdenis was het teken van de opname in het verbond. Zo werden Israels kinderen van alle volken en vreemde godsdiensten afgezonderd om geheel aan de HEERE toegeëigend te zijn.

Zoals in Israël de kinderen werden ingehjfd door de besnijdenis, zo drukt de HEERE Zijn merkteken op ons voorhoofd. Het doopwater is het teken van de opname in Gods verbond. Opmerkehjk overigens: heidenkinderen mogen de naam van Sions kinderen dragen. Dat is alleen bij de gratie van het bloed van Christus, in Wie de middelmuur des afscheidsels is afgebroken. Heidenkinderen worden in de Kerk van God ingelijfd. Dat is de diepe betekenis als een klein kind de kerk wordt binnengebracht om gedoopt te worden. Uit het verloren mensehjke geslacht vergadert de HEERE Zich een gemeente ten eeuwigen leven. Dat is verkiezing. Maar dat doet Hij langs de weg van het verbond. Ik zal u tot een God zijn en gij zuh Mij tot een volk zijn. Het doopwater maakt scheiding. Wie gedoopt wordt, is van alle volken en vreemde godsdiensten afgezon­ derd (geheiÜgd), om geheel aan de HEERE toegeëigend te zijn.

Het doopwater is het merkteken van Gods eigendomsrecht. Het merkteken wordt in artikel 34 helemaal op Christus betrokken. Het doopwater wijst heen naar het bloed van Christus. Op Golgotha heeft Hij door Zijn bloedstoring de prijs betaald. Het verbond hgt vast in het Bloed. In de Heihge Doop laat Christus Zijn eigendomsrecht gelden. U bent van Mij! Het merkteken zegt, dat wij afgezonderd zijn van de wereld om geheel aan de HEERE toe te behoren. Weet u ervan: Zijn merkteken te dragen? Wij mogen niet meer ons eigen leven leiden, want we zijn niet van onszelf. Christus laat Zijn eigendomsrecht gelden. En de Vader zegt: Ik ben de HEERE, uw God. U draagt het merkteken. Overal waar u gaat en staat, draagt u het merkteken met u mee. Is het zichtbaar in uw leven, dat u het merkteken van God in Christus draagt? Er vloeide Bloed voor., opdat u niet van uzelf, maar van een Ander zou zijn.

Ouders, u heeft uw kind laten dopen. Dan heeft u de hoge roeping om uw kind bekend te maken met het merkteken. U bent van Godswege verphcht om het tegen uw kind te zeggen: je bent gedoopt. Dat is niet alleen een stok achter de deur als uw eigen woorden niet meer overtuigen. Als uw kind een weg gaat die u niet wilt. Het is onze roeping om onze kinderen vanaf het begin - als ze tot hun verstand gekomen zijn - met het merkteken bekend te maken: je bent geheihgd. Van alle volken en godsdiensten afgezonderd. In de Kerk Gods ontvangen, om de HEERE geheel en al toegeëigend te zijn. Het merkteken stempeU ons leven.

Het veldteken

Leven in het verbond gaat niet vanzelf. Het vraagt geloof en bekering. De HEERE vraagt van ons een nieuwe gehoorzaamheid, opdat we Zijn eigendomsrecht zullen erkennen: ik ben de Uwe, o HEERE! Leven in het verbond betekent strijd: vooral strijd met onszelf. Het doopformulier zegt: leven als een kind van het verbond betekent strijden tegen de zonde, tegen de duivel en zijn ganse rijk. Wie het veldteken ontvangt, komt onder de banier van Koning Jezus. Het veldteken van de doop zegt, in Wiens dienst u behoort te staan. Niet vechten om uw eigen leven te leiden. Dat is strijden tegen God. Het veldteken van de doop zegt: strijdt de goede strijd van het geloof. In die strijd is het teken van de doop een veldteken om de goede strijd van het geloof te strijden. Het veldteken wijst naar het Hoofd van de troepen. Wie in het leger van Christus leert strijden, is zeker van de overwinning. De overwinning is al behaald. Het Hoofd van de troepen is er voor gestorven. Maar Hij leeft en zegt: in de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen. Het is de strijd waard, want Die het beloofd heeft, is getrouw.

Voor het leven getekend

Ongeloof is verschrikkehjk. In het ongeloof volharden terwijl we Gods merk- en veldteken dragen is dubbel zo erg. Wij zijn Gods eigendom. We dragen het merkteken van de doop, dat zegt: er is een Lam dat bloedt... Wie Gods eigendomsrecht ontkent en zijn eigen leven leidt, die acht het Bloed onrein. En daarop staat de doodstraf. Wie het veldteken veracht, deserteert uit het leger van koning Jezus. En op desertie staat ook de doodstraf. Het merk- en veldteken te dragen is een zegen. Gods verbondszegen. Uit genade in de Kerk te worden ingehjfd; van alle andere volken en godsdiensten onderscheiden om Hem geheel toegeëigend te zijn. Maar wie het verbond veracht, krijgt te maken met Gods verbondswraak: zo zij ontheihgen wat Ik heb voorgeschreven, dan mogen zij gewis voor Mijne straffen beven. 'Wee degene, die met het merkteken van Christus op zijn voorhoofd in het kamp van de vijand gevonden zal worden' Q.G. Feenstra). Wie het verstaat wat het betekent om Gods merk- en veldteken te dragen, die weet van de strijd: Leer mij naar Uw wil te handelen. Een gebed tot de God van het verbond. Een gebed voor onszelf, maar ook voor onze kinderen. Ook voor de kinderen van de gemeente. Juist als er zijn die ten dode toe wankelen. Indien wij ontrouw zijn: Die het beloofd heeft, is getrouw!

Wij zijn gedoopt: voor het leven getekend. We dragen Gods merk- en veldteken met ons mee. Ik ben de HEERE, Uw God. Erkent u Zijn eigendomsrecht: Ik ben de Uwe, o HEERE.

Hollandscheveld

Ds. A.J. Kunz

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen