Bevel en genezing

MEDITATIE

„strek uw hand uit. En hij strekte ze uit; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere." Markus 3: 5b

'^r is in Jezus meer dan de toorn en de droefheid waarmee Hij de Farizeeën aanziet. Dat komt naar voren in wat Hij doet bij en aan de man met de verschrompelde hand. Daar staat hij, die ongelukkige man, ergens in het midden tussen Jezus en de tegenstanders van Jezus. Z'n kwaal zal naar alle waarschijnUjkheid wel voor ieder zichtbaar zijn geweest. Misschien heeft hij wel nooit scherper zijn kwaal gevoeld dan juist in deze ogenbhkken, nu hij met zijn lichameüjke nood de inzet is van een twistgeding tussen Christus en de geestehjke leiders van het volk.

Een opmerkelijk bevel

Daar staat hij... Jezus heeft zoeven gesproken over goed doen en behouden op de sabbat. Heeft dat hoop gewekt in het hart van deze man? We weten het niet. Heeft hij geroepen en gebeden tot Jezus? Ook daar staat niets van. Dat daarover gezwegen wordt, maakt ons in ieder geval duideÜjk dat de man niet genezen werd om zijn bidden of om iets anders in hem. Dat kan moedgevend zijn voor een lezer van deze meditatie die zegt: Ik zou echt niet weten waarom de Heere mij redding zou kunnen schenken; ik kan daarvoor geen enkele reden in mezelf ontdekken! Hij schenkt redding om niet! Echt om niet. Misschien brengt deze evangehetijding u wel aan de voeten van de Heere, de grote Geneesmeester.

Ik verwacht eigenüjk niet dat deze man 's morgens naar de synagoge is gegaan met de gedachte: Nu zal het vandaag gaan gebeuren. Wat bekijk ik er in de regel van als de Heere Zijn heerüjkheid wil tonen, redding wil geven, genezing wil schenken? Werkt Hij niet boven bidden en denken? Is Hij niet een God van wonderen en verrassingen?

Jezus gaat goed doen aan deze man, ook al is dat totaal onverdiend en al heeft deze man daar niets voor in zichzelf. Ontdekt u hier de ruimte van het Evangelie, ook met toepassing op uzelf? Jezus helpt en redt deze man ondanks al het verzet van de Farizeeën en Schriftgeleerden. Ondanks de onheilspellende blikken die zij op Hem werpen. Zij kunnen met al hun vijandschap en verharding niet verhinderen, dat de Heere Jezus Zijn goedheid en macht gaat tonen bij deze hulpeloze man. Gelukkig maar, dat niets en niemand Hem hier kan tegenhouden in Zijn heerUjk werken. Al zouden er nog veel en veel meer Farizeeën hebben gestaan en al zou het vuur van hun verzet nog hoger zijn opgelaaid, dan nog hadden ze Hem niet kunnen weerstaan in Zijn werk. Op een gegeven moment kan de hele hel zich tegen me keren, als Christus mij hulp en heil en redding wil brengen, zal niets Zijn werk keren. Hij laat Zich niet van Zijn weg - dat is ook de weg van Zijn Vader - brengen door de tegenkanting van de geestehjke leiders. En daarom, als Hij voor me is, ook in mijn diepste hulpeloosheid en krachteloosheid... Heere, als U voor me bent, met me bent, wie zal dan tegen me zijn?

Jezus wendt Zich tot deze man. Met z'n verdorde hand staat hij daar. Lukas vertelt dat het zijn rechterhand is. Als juist de rechterhand in de Bijbel nogal eens een teken van kracht is, geeft dat temeer het krachteloze van deze man aan. Hoe dan ook, in al zijn nood komt het woord van de Heere Jezus tot hem. Onthoud u maar: als het Woord Gods in de kracht van de Heilige Geest neerdaalt in de nood van mensen gebeuren de grootste wonderen. Dan is werkehjk niets onmogehjk! Dan moet de nood, hoe groot ook, wijken. Hier daagt genezing voor deze man. Is het vandaag anders wanneer Christus in de kracht van Woord en Geest in de nood van mensen komt? Christus spreekt tot de man... Genezend, verlossend komt het Woord tot hem. Waarom laat de Bijbel ons dat door middel van deze geschiedenis zien? Is het mêiT^iaS wij verlegen zouden zijn om het komen en werken van Christus in Woord en Geest. En dat bij onszelf, bij onze (klein) kinderen, als we die hebben, bij anderen.

Het spreken van Christus komt in een bevel tot de man: Strek uw hand uit. Achter dit woord, dit bevel staat een almachtig Zahgmaker. Dit bevel is gedoopt in Zijn kracht en ahnacht. Zo moeten we dergehjke bevelen in de Bijbel zien. Wanneer de Heere met bevelen tot mensen komt - bevelen die zij in hun kracht niet kunnen gehoorzamen - is Hij de God Die spreekt en het is er Vaak wordt verondersteld dat deze man met zijn kwaal zijn hand helemaal niet kan uitstrekken. We weten dat niet zeker, maar als dat zo is zien we hier iets wat ook bij andere genezingen wel naar voren komt. Tot iemand die vele jaren niet heeft kunnen lopen en staan, zegt Jezus: Sta op! Een nog sprekender voorbeeld: tot de dode Lazarus zegt Jezus: Lazarus, kom uit!

Wij zeggen dan: Jezus beveelt het onmogehjke. We zijn er niet te goed voor om met een beroep op onze onmacht Gods bevel krachteloos te maken. Maar als Hij Die beveelt dan Zelf de kracht geeft...? Als Hij tot me komt met Zijn bevel: bekeer u! geloof!, en Hij geeft al bevelend Zijn kracht, gebeurt er dan niet iets? Gebeurt dan niet wat Hij beveelt? Komen er dan geen ongekende krachten uit Hem los? Gaan bhnden dan niet zien en worden doden dan niet levend?

Beter dan veel redeneren - Heere, hoe kunt U bevelen wat in mij niet is? - is het neergeworpen worden met Zijn bevel aan Zijn voeten. Deze man heeft een weggeziekte hand. Maar geestehjk zijn mijn handen verdord toen ik ze vijandig ophief tegen de levende God. Mijn handen brengen mij dan ook de zaligheid niet meer Nooft meer! Hier laat Christus zien hoe Hij werkt en welke oneindige krachten uit Hem loskomen, als Hij Zich heenbuigt over wat krachteloos is. Mijn handen zijn geestehjk verschrompeld, Zijn handen zijn boordevol reddende kracht. Het zijn handen die Hij in Zijn Woord laat zien! Wat zou u denken van de kracht van deze handen?

Het wonder van genezing

De man strekt zijn hand uit en direct wordt hij hersteld, gezond als de andere. De man gehoorzaamt op het bevel van Christus. Mensehjk bezien heeft hij van dat uitstrekken van zijn hand niet veel te verwachten. Wat zou het? Maar deze man doet het wel! Bhjkbaar is er diep in zijn ziel verwachting van Christus, verwachting van de macht en ontferming van Christus. Waarom gaat de weduwe van Zarfath wat bakken voor Eha, tentijl ze nog maar een handjevol meel heeft? Omdat er iets van verwachting van de God van Israël op de bodem van haar hart leeft. Het Woord Gods dat door middel van Eha tot haar komt, heeft kracht. We mogen het ook zo zeggen: door het geloof strekt de man in de synagoge zijn hand uit. Een wonderHjk iets, een wonderlijke gave van God is dat levend geloof. Het doet op bepaalde momenten zeggen: Heere, of ik drijf of zink, leef of sterf, hier ben ik, hier is mijn verschrompelde hand, hier is mijn verdorde ziel.

Strekt de man soms zijn hand uft omdat hij tevoren al iets van genezing bespeurt? Nee, volstrekt niet! Hij doet dat omdat hij grote gedachten van Christus in zijn hart heeft en omdat ChrisUis' bevel hem te sterk is. Ik ben soms geneigd om dat om te draaien: als ik nu alvast iets zou voelen van genezing en vernieuwing, dan zou ik... Het is de heihge kunst, de oefening van het levend geloof om alles, alles te zoeken en te vinden in Christus en in Zijn Woord.

De handen van de man zijn allebei weer gezond. Door Chrisüis. Wat is de geestelijke les? , zo vraagt u misschien. Me dunkt, daar is inmiddels wel het één en ander van gebleken. Maar als u nog meer wilt horen, zou ik willen zeggen: Christus geeft in Zijn genadekracht handen om tot God uit te strekken, handen om Zijn sterkte aan te grijpen en handen om de levende God te dienen.

De genezing op de sabbat stelt de man in staat om de andere dagen te werken. In de Catechismus wordt n.a.v. het vierde gebod, over de sabbatsrust, iets gezegd over: de Geest in mij laten werken. Dat loopt uit op het dienen van God uit harteUjke dankbaarheid. Dat is een echt gezegend leven, of niet?

De genezing is totaal. De hand is gezond als de andere. Daar ontbreekt niets aan. De Heere doet geen half werk. U maakt weUicht voor uzelf al de toepassing: de genezing in Christus is totaal, is eeuwig. Wat zou er ontbreken aan het heil dat krachteloze zondaren leren zoeken en vinden in de Zahgmaker?

Welk gebrek zou er zijn in Hem? De macht en het mededogen van de Heere Jezus zijn hier aan het woord in deze geschiedenis. Ze worden ons vanuit dit Schriftgedeelte voor ogen gesteld. Ik weet niet of u verlegen bent om deze macht en dit mededogen. Of u hongert naar de prediking ervan, het delen erin, het betoon ervan. Ik weet niet of deze geschiedenis u neerwerpt voor Hem Die hier Zijn heerlijkheid toont.

Opmerkelijk is verder, dat de toorn en de genadekracht van Christus hier zo dicht bij elkaar hggen. We vinden ze in onze tekst in een adem genoemd. Waar Christus is, ook onder de prediking van het Woord!, kunnen die twee zo heel dicht bij elkaar zijn. Zegen en oordeel, heil en verharding komen in één tekst naar voren. Dat is een klemmende waarschuwing: brandt u niet in ongeloof en onbekeerlijkheid aan het Woord van de Zahgmaker, wanneer u onder het Evangehe verkeert! Zijn toorn, zo zeiden we, is hier een voorspel op Zijn toom die op de jongste dag geopenbaard zal worden tegenover Zijn vijanden. Johannes ziet in de Openbaring mensen die zoeken naar verberging voor de toom van het Lam - tevergeefs overigens, zonder te vinden. Is dat niet uiterst aangrijpend?

Daartegenover staat dat in de macht en ontferming van Chrisms het leven is, het eeuwige leven. Daarin is genezing. In Hem is er voor de Zijnen de eeuwige dienst van God. Hij schenkt de Zijnen eeuwige sabbatsvreugde. Eeuwige bUjdschap zal zijn op het hoofd van Zijn onderdanen.

Lunteren

M. Goudriaan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen