Het boek in handen van het Lam

MEDITATIE

„En Het kwam, en heeft het boek genomen uit de rechterhand van Hem Die op de troon zat." (Openb. 5 : 7)

wM/at zal er gebeuren? Hoe zal het gaan? Hoe y^i/^ zal dat aflopen? Zulke vragen stellen wij, mensen, nogal eens. We zijn altijd benieuwd naar wat de toekomst ons zal brengen. Maar ook al stellen we de vragen, de antwoorden hebben we niet. We kunnen nu eenmaal niet in de toekomst kijken.

Aan Johannes op Patmos wordt geopenbaard hoe het zal gaan met deze wereld en met de kerk in deze wereld. Hij heeft eerst een bhk mogen slaan in de troonzaal van God, nu krijgt hij ook een bhk in de toekomst.

1. Het boek dat verzegeld is

In de hand van de Almachtige ziet Johannes een boekrol. In de Oudheid waren er geen boeken zoals wij die kennen. Men gebruikte de boekrol. Die werd meestal alleen aan de binnenkant beschreven. Maar de boekrol die Johannes ziet is overvol. Ook de buitenkant is beschreven. De boekrol is vol, maar kan niet gelezen worden. Ze is verzegeld met zeven zegels. Elk gedeelte is afgesloten. Moet de inhoud bekend ge-maakt worden, dan zal tot zeven keer toe een zegel moeten worden verbroken.

Maar wie moet dat doen? Wie kan dat doen? Wie is waardig? Zo wordt er gevraagd. Wie is ertoe gerechtigd? Wie heeft de bevoegdheid? Dat boek - voor alle duidelijkheid - is het boek van Gods Raad. Zijn plan met de wereld en de mensheid. Hij heeft het geschreven en Hij voert het mt. Het is Gods zaak, en het gaat ons eigenhjk niet aan. Maar bhjkbaar is de aarde betrokken bij het geheim van de hemel. Want een engel vraagt in Gods Naam of er misschien iemand is die het boek kan openen en lezen.

Wie is waardig? Een mens misschien? Het pronkstuk van Gods schepping. De mens die tot zulke prestaties in staat is. Die het technisch zo ver heeft gebracht. Die door de lucht kan vhegen en door het heelal kan zweven...

Maar de mens moet het laten afweten. Er komt geen enkele reactie. Het is in de hemel benauwend stil. Niemand komt naar voren. Niemand in de hemel. Dus geen engel en geen zalige. Niemand op de aarde. Dus geen levende. En niemand onder de aarde. Dus ook geen dode.

Dat betekent dus dat niemand de wereldgeschiedenis in handen heeft. Geen wetenschapper of technicus. Geen koning of president. Dat wil niet zeggen dat ze machteloos zijn. In de loop der eeuwen zijn er velen geweest, die dachten dat zij het voor het zeggen hadden. Alexander de Grote, FiHps II, Napoleon, Hitler, StaUn, en we zouden nog vele namen kunnen noemen. Maar gemachtigd of gerechtigd waren ze niet. Het boek Ugt in handen van Hem Die op de troon zit. Johannes heeft het ademloos gevolgd. Hij ziet het: er is niemand. Niemand heeft zich gemeld. Niemand is bhjkbaar gerechtigd. Het boek zal gesloten moeten bhjven. En dan vullen zijn ogen zich met tranen.

Waarom is Johannes zo bedroefd? Moet een man als hij, die mag kijken naar de troon van de Almachtige, wenen? Dat er op aarde wordt geweend, daar weten we van mee te praten. Er is zoveel te klagen, er is zoveel geween... Er worden veel tranen geschreid over de gevolgen van de zonde. Er wordt ook geweend over de zonde zelf. Tranen omdat we gezondigd hebben tegen een goeddoend God.

Maar dat is niet de droefheid van Johannes. Hij kijkt verder. Hij ziet het boek van Gods raad en niemand kan het openen, niemand kan het lezen. En de mens zou het toch moeten kunnen, hij is immers naar het Beeld van God geschapen? Maar door onze schuld bhjft de boekrol gesloten en verzegeld. Daar kan niemand ook maar iets aan veranderen.

Zijn de tranen van Johannes ons bekend? Wat een vragen en wat een problemen, in de grote wereld om ons heen en in ons kleine leven. En vele mensen zoeken antwoorden waar ze niet te vmden zijn. Occultisme en spiritisme verslaan hun duizenden. Want men wil nu eenmaal weten wat er gaat gebeuren en hoe het zal aflopen. Maar het staat niet in de sterren. Het staat in het boek van Gods raad. En dat boek Ugt in handen van Hem Die op de troon zit. Niemand kan het openen. Daar staan we, in onze schuld en in onze machteloosheid.

Zullen we er maar in berusten? Al die eUende in de wereld, het is onze eigen schuld, en we veranderen er toch niets aan. Zo staat Johannes er niet tegenover. Hij verteh het zelf: ik weende zeer En dan staat er ineens iemand bij hem. Eén van de 24 ouderlingen. Dat is een ouderhng die zijn taak verstaat. Die een bedroefde komt troosten. En waarmee troost hij Johannes? Met hem te wijzen op Christus! Zie, de Leeuw uit de stam van Juda, de Wortel van David...

2. Het Lam dat bevoegd is

De Leeuw uit de stam van Juda en de Wortel van David. Dat moeten namen zijn die Johannes meteen begrijpt. Titels waarmee van oude tijden af de Messias werd aangeduid. Hij is gekomen, Johannes, en Hij heeft overwonnen. Gods raad kan in vervulling gaan. Het boek kan geopend en gelezen worden. Kijk maar...

Johannes kijkt op, en wat ziet hij? Een Leeuw? Nee, een Lam. Niet de koning der dieren, maar een weerloos Lam. Sterker nog, want Johannes gebruikt een verkleinwoord: een Lammetje... Maar dat kleine, weerloze Lam staat, als geslacht. Een geslacht lam is niet vreemd voor een Israëliet. In de Paasnacht is het al begonnen. En duizenden lammeren zijn geslacht tot verzoening van de zonde. Maar al die lammeren wezen naar Hem Die komen zou. Zie, het Lam Gods! Een geslacht Lam. En dit Lam, dat Zich heeft laten slachten, heeft door Zijn dood de dood overwonnen. De Gekruisigde is de Gekroonde. Daarom staat dit Lam. Een geslacht Lam zou toch moeten hggen? Maar dit Lam staat, met de tekenen van Zijn diepe vernedering. Staande als geslacht. En het staat midden in de troon. Midden tussen de vier dieren, midden tussen de 24 ouderlingen. Het middelpunt van schepping en herschepping. In dit Lam hebben hemel en aarde, God en mens, Schepper en schepsel, elkaar teruggevonden.

Kijkt u eens naar dit Lam! Of hebt u er geen aandacht voor? Staart u zich nog blind op alles dat onze ogen zien? Of weent u, net als Johannes, omdat de toekomst voor ons verborgen is? Maar dit Lam wordt juist het best gezien door betraande ogen. En het Lam Zelf weet ook wat wenen is. Het heeft hier op aarde geweend over de macht van de zonde en van de dood zoals niemand van ons wenen kan. Maar het heeft ook al die machten besüssend verslagen, en nu staat het in het midden van de troon. En het heeft alle macht in hemel en op aarde. Want Johannes ziet het en zegt het: het heeft zeven hoornen en zeven ogen, welke zijn de zeven Geesten Gods. Een volheid van macht en een volheid van genade. Dat Lam heeft de leiding, in de wereld en in de kerk. Want het neemt het boek uit de rechterhand van Hem Die op de troon zft. De engel heeft gevraagd: wie is waardig? En er kwam geen reactie. Maar toen kwam het Lam. HIJ is waardig. Hij is bevoegd. Op de plaats waar ieder ander zou moeten vergaan, daar gaat HIJ staan. Onze handen zijn te vuil, die zouden het boek niet kunnen aanraken. Maar Zijn reine handen. Zijn doornagelde handen nemen het boek over. Het Lam dat geslacht is, dat Zich vernederd heeft tot in de dood, is ook uitermate verhoogd. Hij heeft de overheden en de machten de kleren uitgetrokken, de wapens afgenomen en ze aan Zijn zegewagen gebonden. Nu Ugt alles in Zijn handen, nu kan niets Hem meer mt de hand lopen.

De wereld wordt niet geregeerd door de groten en de machtigen, met hoeveel bruut geweld ze ook optreden. De geschiedenis wordt niet gemaakt in de paleizen van koningen of in de ambtswoningen van presidenten. Alles hgt in handen van het Lam dat Zich gewillig het slachten.

Nee, daar zien we in deze wereld nog niet veel van. Daar komt alles tegen in verzet. Laat ons Zijn banden verscheuren en Zijn touwen van ons werpen! Helaas, zij die het Lam volgen zien het ook niet altijd. Soms kijken ze naar dat verzegelde boek. Dan vullen hun ogen zich met tranen. Maar als hun ogen opengaan voor dat Lam, dan weten ze het: de toekomst is in goede handen. Gewaarborgd in het bloed van het geslachte Lam. In dit alles zijn we meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad.

Dan kan er nog veel gebeuren, in de wereld en in mijn leven. Dan kan het door gerichten en verdrukkingen heengaan. Door bloed en tranen heen. Maar HIJ staat er boven. En het Lam heeft gezegd: niemand zal hen uit Mijn hand rukken. Christus is het Hoofd van Zijn gemeente, door Wie de Vader alle dingen regeert. Rust, mijn ziel, uw God is Koning, heel de wereld Zijn gebied.

Kunnen wij daar nog invloed op uitoefenen? Ja, want het Lam is in het midden van de troon, maar de 24 ouderhngen brengen schalen vol reukwerk aan. Dat zijn, zegt Johannes, de gebeden der hei- Ugen. God regeert de wereld, zei een Engels Godgeleerde, door de gebeden van Zijn kinderen.

Daarom mogen we met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade. Onze begeerten met bidden en smeken en dankzegging bekend maken bij God. Ook de vragen die wij niet kunnen beantwoorden, ook de zorgen waar wij geen raad mee weten. Het boek van Gods raad Ugt in handen van het geslachte Lam. En Hij, Die wolken, lucht en winden Wijst spoor en loop en baan, Zal ook wel wegen vinden Waarlangs uw voet kan gaan.

Bergambacht

W. van Gorsel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen