Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het bedroeven van de Heilige Geest

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het bedroeven van de Heilige Geest

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bijbelstudie

L.W.Ch. Ruijgrok, Monster

„En bedroeft de Heilige Geest Gods niet, door Welke gij verzegeld zijt tot de dag der verlossing. " (Efeze 4 : 30)

Zijn de zonden die wij met onze tong begaan licht te achten? Velen menen van wel. Overspel, fraude, verslaving aan drank en drugs achten we een groot kwaad. En terecht! Maar gaat het over drift, over leugen om bestwil, over kwaadsprekerij en ander onheilig taalgebruik, dan zijn we vaak beduidend minder streng in ons oordeel. Is dat terecht? Geenszins. Het vers dat aan de orde is, maakt duidelijk: ook deze dingen worden in de Schrift geschaard onder de zonden waarmee we de Heilige Geest bedroeven. Met alle schadelijke gevolgen van dien.

Verband

Het is een overbekend woord: 'En bedroeft de Heilige Geest van God niet... 'I Het gevaar is echter, dat we zulke bekende woorden los citeren en het verband waarin ze staan vergeten. En juist dat verband is vaak uiterst leerzaam. Het geeft aan het betreffende Godswoord extra scherpte en kracht. Dat geldt ook hier. Het appèl: 'En bedroeft de Heilige Geest van God niet', staat in Efeze 4 tegen de achtergrond van een heel aantal concrete vermaningen. En die vermaningen betreffen vooral de zonden van de tong. We zagen: In vs. 25 riep Paulus de Efezen op om alle leugen af te leggen en de waarheid te spreken een ieder met zijn naaste. In vs. 26 gispte hij alle vormen van onheilige toorn. Terwijl hij hen in vs. 29 op het hart bond om zich te hoeden voor alle 'vuile rede' en slechts dat te spreken wat de naaste sticht.

En tegen de achtergrond van die vermaningen klinkt het dan: 'En bedroeft de Heilige Geest Gods niet, door Welke gij verzegeld zijt tot de dag der verlossing'! Als daaruit één ding blijkt dan wel dit: Door al die zonden met de tong wordt de Heilige Geest bedroefd. Hem wordt smart aangedaan. Sommige uitleggers menen dat het grondwoord hier door 'bedroeven' vertaald een nog scherpere betekenis heeft, namelijk: krenken, beledigen. Dus: Krenk Hem, beledig Hem niet! Leugen, laster, vuile praat, achterklap zijn dus bepaald geen onschuldige zonden. Integendeel, het is een kwaad dat de Heilige Geest ten zeerste bedroeft. Hij is immers de 'Heilige Geest'. Eén van wezen met de Vader en de Zoon. Voor Wie de engelen het uitroepen: 'Heilig, heilig, heilig is de Heere der heerscharen' (Jes. 6 : 3). Welnu, zal er ooit gemeenschap kunnen zijn tussen Hem Die de Heilige is en allerlei werken van de duisternis? Juist als de Heilige keert Gods Geest Zich tegen alle onheiligheid die ons van nature aankleeft.

Het zegel van de Geest

Dat geldt in alle omstandigheden, maar zeker als we net als de Efezen door het geloof het eigendom van Christus zijn geworden. Dan komt met des temeer kracht naar ons toe: 'En bedroeft de Heilige Geest van God niet'! Waarom niet? Omdat, zo vervolgt Paulus, u met die Geest verzegeld bent: 'Door Welke gij verzegeld zijt tot de dag der verlossing'. De apostel bracht dat de Efezen reeds eerder in herinnering. Reeds in hoofdstuk 1 schreef hij: 'In Welke (dat is: Christus, LR) gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met de Heilige Geest der belofte' (1 : 13). En u herinnert zich mogelijk: dat woord 'verzegelen' betekende ten diepste van een zegel voorzien. Nog iets nauwkeuriger: van een eigendomsmerk voorzien. Er ligt de gedachte in opgesloten: Zoals men vroeger en nu bepaalde waardevolle bezittingen merkt als zijn persoonlijk eigendom, zo merkt ook Christus de Zijnen tot Zijn persoonlijk eigendom. En Hij doet dat door hun Zijn Geest te geven in het hart. De verzegeling met de Heilige Geest geeft dus aan, dat Christus in de gave van Zijn Geest Zijn zegel. Zijn eigendomsmerk indrukt in het hart van de Zijnen. En daarin betuigt Hij: u bent van Mij. Ik heb u op Golgotha gekocht met Mijn dierbaar bloed en op grond daarvan heb Ik u tot Mij getrok­ ken. Gebracht tot bekering en geloof. En nu behoort u Mij ook rechtens toe. Verzegeld met de Heilige Geest der belofte. Een hele bijzondere genade. De Geest Die door Christus wordt geschonken in het hart. Die woning maakt in hun binnenste en als de inwonende Geest hen van binnenuit leidt, troost, vermaant, verzekert, vernieuwt en heiligt. Hen toerust tot hun taak hier op aarde en hen toebereidt om eenmaal aan te zitten aan het bruiloftsmaal van het Lam.

Vandaar ook dat laatste: 'Door Welke gij verzegeld zijt tot de dag der verlossing'! De apostel bedoelt: dankzij dat zegel van de Geest zult u ook eenmaal delen in de volle verlossing. Zeker, alle gelovigen zijn in beginsel reeds verlost. In Christus verlost van hun zonde. Verlost van hun schuld. Verlost uit de macht en de heerschappij van de duivel. Toen Christus hen tot Zich trok en zij in Hem hun leven mochten vinden, mochten ze jubelen: 'De strik brak los en wij zijn vrijgeraakt'! Alleen, de volle verlossing staat nog uit. Immers, ze zijn nog op aarde. Ze staan nog midden in de strijd. Er is de blijvende gebrokenheid vanwege de zonde. Ze zijn nog niet die ze wezen moeten. Telkens is er weer de smartelijke ondervinding: 'Als ik het goede wil doen, ligt het kwade mij bij'.

Echter, zo schrijft Paulus: Welnu, de Geest Die in u woont, staat er garant voor, dat toch eens de volle verlossing uw deel zal zijn. Dat al de Christgelovigen die dag zullen beleven. In het wonder dat ze verzegeld zijn met de Heilige Geest ligt de waarborg, dat God niet zal laten varen het werk van Zijn handen. Hij heeft hen geroepen. Hij heeft het waarachtige geloof in Christus doen doorbreken in hun hart. Hij heeft Zijn eigendomsmerk ingedrukt in hun binnenste door hun Zijn Geest te schenken in het hart. En nu zal die Geest ervoor zorgen, dat het vuur van geloof, hoop en liefde niet zal vergaan, maar in hen zal blijven branden. Zodat ze in Zijn kracht zullen volharden tot het einde en op Gods tijd ook zullen delen in Zijn toekomst: 'Venegeld tot de dag der verlossing'!

Niet bedroeven

Echter, juist vanwege die blijvende inwoning van Gods Geest komt het met des temeer kracht naar allen die van Christus zijn toe: 'En bedroeft de Heilige Geest van God niet, door Welke gij verzegeld zijt tot de dag der verlossing'! Wanneer bedroeven we Hem? Als we dingen doen die tegen God en Zijn Woord ingaan. Die niet stroken met Zijn heilig wezen. Die Hem krenken en onteren. Paulus betrekt dat in ons tekstverband in het bijzonder op de zonden van de tong. Maar dat is natuurlijk niet het enige. Nee, het geldt ten diepste voor elke zonde. Welk gebod het ook betreft. Juist als de Heilige heeft Gods Geest een afschuw van alle ongerechtigheid. Hij verblijdt Zich niet over de ongerechtigheid, maar heeft er een heilige afkeer van.

Dit bedroeven van de Geest blijft dan ook niet zonder gevolgen. Want waar Hij door Gods kinderen wordt bedroefd, daar trekt Hij Zich terug. Niet dat Hij geheel wijkt uit hun hart, maar wel trekt Hij Zich diepbedroefd terug in de diepten van het hart. Hij is er dan nog wel, maar u ervaart Zijn verlichtende, vertroostende en verzekerende werking niet meer. Integendeel, Hij keert Zich tegen u. Onze Statenvertalers verwijzen hier naar het voorbeeld van een vader. Een vader heeft zijn kinderen lief. Maar als ze kwaad doen, geeft hij ze dan een schouderklopje? Kijkt hij ze dan vriendelijk en goedkeurend aan? Geenszins. Hij ziet ze juist bedroefd en vertoornd aan. Welnu, zo ook de Heilige Geest. Wordt Hij door de gelovigen bedroefd, wordt Hij door hun slordige levenswandel gekwetst, dan trekt Hij Zich terug. Onze Statenvertalers zeggen: 'Dan verduistert Zijn vriendelijke werking in ons en in plaats van Zijn liefde, laat Hij ons Zijn gramschap voelen'!

Dan gaat Zijn verlichtende werking verloren. Het heldere en klare inzicht dat u voorheen in Gods weg en werk mocht hebben, gaat langzaam maar zeker verduisteren. De Bijbel spreekt niet meer. Vanuit de Bijbel valt er geen licht meer over het leven van alledag. U vordert niet meer in de dingen van Gods Koninkrijk. En in plaats van klaarheid en licht, is er sprake van mist, duisternis en twijfel. Wordt Gods Geest bedroefd, dan trekt Hij Zich ook terug in Zijn vertroostende werking. U leest Gods beloften nog wel, maar u kunt er geen kracht meer uit putten. Ze tillen u niet meer als voorheen boven de zorgen en de strijd uit. De overgave ontbreekt. Er is geen echte rust meer in Christus en daarom ook geen echte vrede met God. Was voorheen de blijdschap des Heeren uw sterkte, nu legt zich over alle grote matheid en ingezonkenheid. Nog een derde voorbeeld: Wordt de Geest bedroefd, dan trekt Hij Zich ook terug in Zijn verzekerend en verzegelend werk. De vastheid en zekerheid die voorheen uw deel mochten zijn, ebben weg. Er is geen vreugde meer in God. Niet langer vervult de vaste geloofswetenschap: 'Ik weet mijn Verlosser leeft' uw hart. Immers, hoe zal een slordige wandel ooit samen kunnen gaan met het weiverzekerde roemen: 'Ik ben des HEEREN'! Dat is eenvoudigweg onmogelijk. We worden een baar der zee gelijk. En daarom dat indringende vermaan van de apostel: 'En bedroeft de Heilige Geest van God niet...'! Opdat uw God niet wordt onteerd. Opdat zich geen duisternis over uw ziel zal leggen. Hangen heel veel ingezonkenheid, lauwheid en traagheid niet juist met dit kwaad samen? Dat er zonden het persoonlijke, gemeentelijke en kerkelijke leven zijn binnengeslopen die de Heere bedroeven? Die er zorg voor dragen dat de Geest Zich bedroefd terugtrekt? Hoe komt het ook vandaag aan op oprechte vreze des Heeren. Op een teer en nauw leven met Hem. Dat we de Geest niet bedroeven, blussen en tegenstaan. Maar dat Zijn verlichtend, vertroostend en verzekerend werk krachtig zal opbloeien in ons midden. Met alle gezegende vruchten van dien. Voor het persoonlijk leven. Maar niet minder ook voor kerk en gemeente.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 februari 2001

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Het bedroeven van de Heilige Geest

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 februari 2001

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's