Een krachtig gebed (II)

M. Goudriaan, Lunteren

Meditatie

"...Die het verbond en de goedertierenheid houdt dien, die Hem liefhebben en Zijn geboden houden. Laat toch Uw oor opmerkende en Uw ogen open zijn " Nehemia 1 : 5b, 6a

Nehemia heeft in zijn gebed nog meer van de HEERE te belijden. Hij houdt het verbond en de goedertierenheid voor en bij degenen die Hem liefhebben en Zijn geboden houden. Ook dat wordt door Nehemia niet zonder reden naar voren gebracht in zijn smeken.

Verbond en goedertierenheid houden

Eerst gaat het in Nehemia's gebed over Gods grootheid. Des te opmerkelijker dan dat deze grote God Zich wil verbinden aan mensen. Vandaar dat Nehemia hier spreekt van het verbond, dat door God wordt gehouden. De HEERE vraagt naar mensen, zoekt hen. Wat een wonder! Temeer omdat we het dan hebben over mensen die zich van zichzelf niets aan Hem gelegen laten liggen.

De HEERE zegt niet: niemand vraagt naar Mij, niemand zoekt Mij, dus vraag Ik naar niemand en zoek Ik niemand. Zo gelukkig niet! Wie deze God van het verbond echt leert kennen, zal belijden: U had nooit meer naar mij hoeven vragen.

Deze bidder hier, Nehemia, weet wat er gebeurd is in de geschiedenis van Israël. Hij weet wat God gedaan heeft bij Abraham. Hoe Hij Abraham heeft geroepen uit Ur, Zijn verbond met Abraham en diens nageslacht heeft opgericht. Dat Israël door de onverdiende genade en goedheid van de Heere Zijn volk is geworden. Dat verder dit volk keer op keer werd gezegend door zijn God. Nehemia kent dat niet alleen als een stukje volksgeschiedenis, waar hij als kind al geboeid naar geluisterd heeft, zoals wij het één en ander kunnen horen uit onze geschiedenis. Nehemia ziet er vooral het bijzondere werken van God in waardoor Hij Zich heeft willen bekendmaken. Zo grijpt dit alles hem diep in zijn ziel aan als hij in gebed buigt voor God. Het geeft hem de moed om de HEERE aan te roepen en aan te grijpen voor Zijn volk.

De gedachte aan wat de HEERE gedaan heeft bij Abraham en de anderen geeft Nehemia vrijmoedigheid in zijn gebed. "HEERE, wilt U gedenken aan wat U gedaan hebt in ons midden? Wilt U gedenken aan Uw eigen werk? Hebt U niet Uzelf aan ons verbonden? " Nehemia doet een beroep op Gods eigen werk. Waarom? Wel, omdat er niets in het volk is om op te pleiten! Nehemia weet maar al te goed dat er in hem en in zijn volk geen verdienste, geen waardigheid, geen pleitgrond is. Daarom kan hij alleen pleiten op Gods eigen werk. Kent u vanuit uw eigen leven de plaatsen waarop u niets in uzelf overhoudt om op te pleiten, waar alleen genade uitkomst kan brengen en waar gepleit wordt op Zijn eigen werk?

We komen in de Schrift dichters en profeten tegen, die maar één pleitgrond overhouden in hun smeken voor hun volk: Gods eigen werk. In ontzaglijke nood roept de dichter van Psalm 74 uit: HEERE, aanschouw het verbond! Nehemia worstelt met God. Het is niet zo dat hij nuchter redeneert: wij zijn het volk van het verbond, dus... uiteindelijk komt alles terecht en natuurlijk zal Jeruzalem herbouwd worden. Alsof het verbond de bekering en de wandel op Gods wegen overbodig zou maken. Nehemia redeneert trouwens helemaal niet. Hij bidt. Hij worstelt met God. Pleitend werpt hij zich neer aan Gods voeten. De eeuwen door zijn er mensen die zo alleen het werk van een Ander overhouden. Een goede plaats!

HEERE, zo bidt hij, U bent toch de God Die het verbond en de goedertierenheid houdt... Ook de goedertierenheid. Hij bewaart Zijn ontferming, Zijn gunst over degenen die Hem vrezen. Zo doet Hij Zichzelf kennen bij de Zijnen, keer op keer, als een God van goedertierenheid. De genade die Hij de Zijnen in Christus bewijst, is zo taai, zo sterk, zo volhardend. Gelooft u niet dat dit steeds weer het wonder, het geheim van de Zijnen is? Denk bijv. eens aan de ontferming die Christus betoont bij Zijn discipelen. "Eigenlijk moest Uw goedertierenheid allang aan een einde zijn, maar, HEERE, Gij...". Hier trilt verwondering.

Nu wilt u misschien opmerken dat er iets bij staat: Hij houdt het verbond en de goedertierenheid dien, die Hem liefhebben en Zijn geboden houden...! Is dat niet jammer, dat dat erbij staat? En betekent dat toch eigenlijk niet dat je die goedertierenheid moet verdienen door Zijn geboden te houden en Hem lief te hebben? Om alle misverstand te voorkomen, hier wordt niet bedoeld dat wij eerst een prestatie moeten leveren en dat dan de HEERE van Zijn kant het verbond en de goedertierenheid zal bewaren. Zou er dan iemand blijvend in Zijn ontferming delen? Dan zou genade geen genade meer zijn.

We moeten het anders zien: dat God de Zijnen Zijn verbond en goedheid zal houden. En wie zijn dat dan, de Zijnen? Wel, degenen die Hem liefkrijgen, die in zekere zin Zijn geboden houden. Daardoor wordt hun leven getekend, al weten we dat dat alles maar zeer ten dele is.

Hier is zeker geen sprake van een prestatie van mijn kant, waarmee ik Hem onder ogen kan komen. Uitgesloten! Waarmee zou ik het wagen? Ik weet niet of u iets over hebt? Geen prestatie waarmee ik de goedertierenheid van de Heere naar me toetrek, maar wel iets dat de Heilige Geest bij de Zijnen werkt: liefhebben en Zijn geboden onderhouden. In deze volgorde. Eerst de liefde, die zich uit in het onderhouden van het gebod. Het gaat over liefde die vreugde geeft in de wet van God, vreugde in de wandel op Zijn weg. Kunt u zich voorstellen dat de wandel op Zijn weg vreugde kan geven?

Opmerkelijk verder dat, als Nehemia het gehad heeft over liefde tot en gehoorzaamheid aan de Heere, hij gaat smeken om vergeving van zonde. De schuld van het volk zit ertussen. Nog sterker: Nehemia heeft het dan niet in het minst ook over zijn eigen zonden. Kijkt u daarvan op? Zo smeekt hij om vergeving. Nee, hier is geen man aan het woord die zegt: Heere, we hielden Uw geboden en we hebben U liefgehad en nu... verwachten we van U... Nee! Een man die diep buigt voor God, die met gebogen hoofd smeekt. Wie bidt er met hem mee, ook voor de kerk van vandaag?

Nehemia ziet geen pleitgrond in zichzelf of in zijn volk. Wat overblijft is het beroep op Gods eigen werk, op wat Hijzelf gedaan heeft. Vindt u deze man geen eerlijke bidder? Vurig, smekend, ootmoedig, pleitend is zijn bidden. Zo is hij tot grote zegen voor zijn volk. Ja, Eén gaat er ver boven hem uit: de grote Voorbidder, Die Zijn eigen schuld niet hoeft te belijden, want die is er niet. Ziet u Hem, Christus, boven Nehemia uitrijzen? Al biddend krijgt Nehemia een ruimer gezicht op de grootheid en ook op de goedertierenheid van de Heere. Dat kun je "een gebedsoefening" noemen. Heere, Uw goedertierenheid is ons genoeg. Ze is genoeg voor Jeruzalem, voor het gehoonde volk van Juda, voor de kerk in alle eeuwen. Voor mij persoonlijk! Hebben we dat vandaag in ons hart: Heere, Uw werk. Uw goedertierenheid in Christus alleen is ons genoeg?

Gods oog en oor

Nog één ding uit het gebed: Laat toch Uw oor opmerkende en Uw ogen open zijn! Nehemia doet een dringend beroep op de barmhartigheid van God. Daarbij smeekt hij om een opmerkend oor en om geopende ogen bij de Heere. Wat is dat in het bidden van Nehemia? Hoe moet dat duidelijk gemaakt worden? Bepaalde dingen uit de gebedsworsteling met de Heere zijn zo moeilijk te verwoorden. Valt het u weleens op hoe vaak Psalmdichters smeken: Heere, hoor, neig Uw oor! We komen in de Psalmen mensen tegen die voor God staan en belijden: als Uw oor niet opmerkt en als Uw oog niet geopend is, is het mij als de dood! Dan blijft mij geen enkele hoop en verwachting over!

Dat is het eigenlijk ook hier bij Nehemia. Er is hem letterlijk alles aan gelegen dat het oor en het oog van de HEERE geopend zijn. Daarin alleen ligt uitkomst. Als dat waar is, kunnen de vijanden van Jeruzalem, de vijanden in Juda brallen en honen en smadelijk lachen, maar dan zal Jeruzalem herbouwd worden en dan zal Gods werk gezien worden. Als Gods ogen en oren geopend zijn, zullen Zijn bedelaars gered en gezegend worden. Dan zal er behoud in Hem zijn ook dwars door de noden van de eindtijd heen.

Tussen haakjes: wat was het voor Jezus Christus op Golgotha toen het oog en oor van de Vader voor Hem gesloten waren? Wat was het anders dan helse smart, gewillig door Hem gedragen?

"HEERE, laat toch Uw oog en oor geopend zijn! Dan zal het blijken dat U God bent en dan zal Uw werk voortgaan". Weet u wat de dichter van Psalm 94 zingt? "Zou Hij Die het oor plant, niet horen? Zou Hij Die het oog formeert, niet aanschouwen? "

Zou Hij, de Schepper van oog en oor, soms oren en ogen gesloten houden als hulpelozen die geen helper buiten Hem overhouden, tot Hem roepen? Kan dat? Wat deed Christus toen Hij rondging door het land? Sloot Hij soms ogen en oren voor mensen die met al hun noden neervielen aan Zijn voeten? Zou Hij vandaag soms ogen en oren sluiten voor mensen die met duizend noden neerzinken voor Hem? Maar ook: eenmaal zullen Zijn ogen en oren gesloten zijn voor mensen, die zichzelf gehandhaafd hebben en niet wilden dat Hij Koning was over hen. Aangrijpend!

Zit het bij u vast op de hardheid van uw ongehoorzame hart, laat dan dat hart vandaag nog aan de Heere zien. Smeek Hem om een vlesen hart!

Ik weet niet of het u bij het lezen van deze meditatie opgevallen is, dat Nehemia hier iets heeft van Christus, de grote Hogepries- ter. Nehemia is tot zegen voor zijn volk. maar nogmaals: wat gaat Christus ver boven Nehemia uit. Weet u dat, omdat u het zelf ontdekte in de ontmoeting met Hem? Chris-tus pleit op Zijn eigen verdiensten. En Zijn ogen en oren zijn geopend voor de nood en het geroep van degenen die Zijn verschijning liefkrijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen