Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Lazarus (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Lazarus (2)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

BIJBELSE FIGUREN

door H. Hartman, Ridderkerk

(Johannes 11 : 1-46; 12 : 1 en 2)

/, ARTHA belijdt haar geloof: „Gij ' - zijt de Christus, de Zoon van God, Die in de wereld komen zou" (vers 27). Martha vindt het hoog tijd dat ook Maria er bij komt. Ze laat haar zuster weten: „de Meester is daar en Hij roept u." Gevolgd door de Joden spoedt Maria zich naar Jezus. Ook zij geeft uiting aan haar verwachting, dat haar broer niet gestorven zou zijn, als Jezus er was geweest. Dan valt ze wenend aan de voeten van de Heiland. Als Deze Maria ziet wenen en de Joden met haar, maakt diepe ontroering zich van Hem meester. „Jezus weende." Ook bij de intocht in Jeruzalem weende Jezus. Hij weende, maar was ook toornig, verbolgen. Vers 33 luidt in de Statenvertaling: „Jezus werd zeer bewogen in de geest en ontroerde Zichzelven". In de Nieuwe Vertaling staat: „werd verbolgen en diep ontroerd." „In Hem zijn gevoelens van goddelijke toom, goddelijk verzet tegen de dood die alles verscheurt."

Maar het wenen van Jezus is vooral méé lijden in de smart van Martha en Maria. Hij is de medelijdende Hogepriester. Zoals staat in Jesaja 53 : 4: „Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten, die heeft Hij gedragen..." Hij kan ook de oorzaak van het lijden wegnemen! Deze medelijdende Hogepriester is ook de Sterke Held. De Overwinnaar van dood en graf! Dat zal blijken!

Jezus gebiedt om de zware steen, die de grafspelonk afsloot, weg te nemen. Martha maakt bezwaar. Zij weet dat de ontbinding is ingetreden: „hij riekt al." Er hangt een lijklucht.

De steen wordt weggenomen, het graf ligt nu open. Jezus kijkt omhoog. Hij bidt. Zijn bidden is tegelijk danken. Hij weet: de Vader moet het Hem geven. Maar Hij weet tegelijk: de Vader zal het Hem geven. Wat nu gebeuren gaat, zal duidelijk maken, dat Hij door God gezonden is.

Het is doodstil geworden. Ademloos ziet men toe. Met grote stem roept Jezus: „Lazarus, kom uit!" En dan... er komt beweging in de grafspelonk. De dood moet zijn prooi loslaten. De gestorvene treedt uit het graf. Voeten en handen zijn gebonden met grafdoeken. Zijn gelaat is bedekt met een zweetdoek. Machtig wonder van de Levensvorst! Totale verbijstering bij ieder die het ziet. Een nieuw bevel van de grote Meester klinkt: „Ontbindt hem en laat hem heengaan." Men maakt de doeken los, zodat Lazarus zich vrij kan bewegen. Het wordt niet vermeld, maar ongetwijfeld is in het hart van de zusters de jubel opgerezen. En in grote blijdschap zullen ze Lazarus omhelsd hebben. Bovenal zullen ze Hém hebben geloofd en geprezen. Die niet alleen doden doet opstaan en leven, maar Die Zelf de Op- standing en het Leven is. Zo werd het beproefd geloof gekroond. Er is toch wel reden toe, om in verwondering en aanbidding te zingen: „daden als Uw grote daan, treft men nergens elders aan."

De reactie van de Joden is tweeërlei. Velen geloofden, dat Jezus werkelijk de Messias was; anderen klaagden Hem aan bij het priesterschap. Het Sanhedrin werd bijeengeroepen. De hogepriester Kajafas had de leiding. Het besluit viel, dat Jezus en Lazarus moesten worden gedood. En dat om politieke redenen. Men wil voorkomen, dat de Romeinen militair zullen ingrijpen en dat de beperkte vrijheid die de Joden genieten, geheel zal verdwijnen. Volgens Kajafas was het beter, dat één mens stierf voor het volk, opdat niet het gehele volk zou verloren gaan. Deze woorden hadden veel dieper zin dan Kajafas besefte. Een offer brengen om het volk te behouden, het was een profetie van de verzoening door de dood van Christus voor dit volk en voor het volk van God in de gehele wereld. Het aangrijpende was, dat Jezus door Zijn machtige daad. Zijn eigen vonnis tekende.

Hoe het verder met Lazarus is gegaan is niet bekend. Wel is er een niet betrouwbare overlevering, volgens welke Lazarus na zijn opstanding nog 30 jaar geleefd heeft en dat hij later in Galilea het Evangelie heeft gepredikt.

De opwekking van Lazarus is door vele kunstenaars verbeeld. Rembrandt heeft deze geschiedenis verwerkt in een schilderij en in twee etsen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 augustus 2002

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Lazarus (2)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 augustus 2002

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's