Christus weggeleid naar het kruis

MEDITATIE

door W. Chr. Hovius, Apeldoorn

'En zij namen Jezus en leidden Hem weg.

Johannes 19: 16b

IN de zeven lijdensweken volgt de gemeente haar Verlosser, de Kerk haar Koning naar het kruis. Dat is een weg geweest! De weg buiten de stad, de samenleving, als een uitgestoten misdadiger. Profeteerde de Godsman dat reeds niet: 'en Hij is met de misdadigers gerekend'? Maar was dat ook niet de weg van de door God vervloekte, de weg naar de helse smart, de Godverlatenheid? Maar die behoorde toch Hem niet te overkomen, ons daarentegen wel? Wij zijn toch die mensen, die de hemel verloren en de hel verdiend hebben? Juist, Hij gaat de weg als Borg, Die plaatsbekledend lijdt en sterft. Hij wordt uitgeworpen om te doen ingaan die zichzelf buiten gezet hebben. Wat een Evangelie bevat de boodschap van de wegleiding van Christus. Komt, trachten we die te verstaan met de hulp van de Heilige Geest.

1. Zijn wegleiding als eindpunt van het rechtsproces

De Schriftwoorden boodschappen het gevolg, zeg maar de afloop van de rechterlijke beslissing van Pilatus. Hij heeft Jezus prijs gegeven. Zonder een veroordeling te hebben uitgesproken en zelf overtuigd van Zijn onschuld, geeft de stadhouder toestemming tot wegleiding en kruisiging over te gaan. Maar eigenlijk moet de rechter het gevoel hebben gehad te zijn overgeleverd aan de wil van de overpriesters, gesteund door het geschreeuw^ van het door hen opgestookte volk. Eigenlijk hebben de Joodse leiders heel de regie en de loop van het proces in handen gehad. Bang voor zijn hachje en zijn verdere loopbaan levert hij Jezus uit. Want men dreigde de eventuele vrijlating van de Nazarener niet te laten passeren maar deze tegen hem te gebruiken en uit te spelen bij de keizer. En hiervoor zwicht hij. Een officieel onderzoek kan niet lijden want te veel had hij gedaan en beslist wat er eigenlijk niet mee door kon. Om zijn eigen status en toekomst te redden moet die Ene, die Jezus, dan maar weg geleid worden ten dode. Noodgedwongen staakt hij zijn verzet. Hij gaf de Heiland over aan de Joden om door de Romeinen aan het kruishout te worden genageld.. En daarom wordt Hij ook aanstonds weggeleid.

Nu gebeurt het dan. De rechter, dus de hoogste overheid, Rome eigenlijk, de wereld, daarachter God, zegt nu voor eens en vooral: Jezus is ter dood veroordeeld, verdoemd. De rechtvaardige wordt als onrechtvaardige behandeld. Nergens vindt Hij steun. Hij gaat de weg, alleen, aan het eind van het proces. Verschrikkelijk is het nietwaar, wanneer een rechter, speelbal is in de handen van een oproerig volk en van opstokende leiders die van Hem af willen. Er mag dan wel geschreven staan 'Die de goddeloze rechtvaardigt en de rechtvaardige verdoemt is de HEEP^ een gruwel', maar intussen gebeurt dat wel, neen, niet met een, maar met De Rechtvaardige! Wie houdt het daarbij uit? Een volk wil van Hem af, een rechter bedoelt zichzelf, God grijpt niet in, en de Zaligmaker wordt weggestuurd, overgeleverd, het leven niet langer waardig geacht.Vult uw oog zich met tranen? Hoe ziet u Hem dan? Meelijwekkend? Deerniswaardig? Of, aanbiddelijk, als uw schuldbetalende Borg, Die achter het schandeUjkste onrecht het hoogste recht van God zag staan?

2. Zijn wregleiding als beginpunt van Zijn hellevaart

Soldaten omringen Hem terstond, nadat de rechter Jezus prijs gegeven heeft. Zij nemen Hem uit de handen van Pilatus over om Hem naar de plaats van de terechtstelling te brengen. Hij is in Jeruzalem, de heilige stad, de stad van Het woord, veroordeeld. Daar heeft Hij onder het getuigenis van God gestaan. Hoor hoe Hij ook hier betuigt 'Want alzo betaamt Mij alle gerechtigheid te vervullen'. Dat betekent dat de weg vanuit het stadhouderlijk paleis. Zijn allerlaatste weg, begin is van Zijn nederdaling ter helle. Hij wordt van mensen verlaten. Jezus ziet Zich uitgestoten buiten de heilige stad. Opperpriesters lopen vooraan in de stoet die Hem begeleidt. Zij hebben de verantwoordelijkheid voor Zijn kruisdood aanvaard. Zij werpen Hem uit buiten de poort als Een, Die niet langer leven kan en leven mag. De Heiland wordt weg geleid, weg, uit de samenleving, weg uit Zijn volk, weg van alle mensen, met Zijn rug naar de tempel. Ach, hoe smartelijk is dit lijden voor Hem.

Maar nog smartelijker is, dat Hij weg geleid wordt van God, ZijnVader. Die grijpt niet in. Die laat dit geschieden met Zijn lieve Zoon. God verstoot Hem buiten de heilige stad. God maakt Hem, Die geen zonde gedaan of gekend heeft, tot zonde en voltrekt Zijn oordeel over de zonde aan en in Hem. Hier gaat al voor Zijn geest de nederdaling ter helle plaats vinden. Die zou niet mogelijk zijn geweest binnen Jeruzalem. Maar buiten de stad zal Hij de vloek lijden en ondergaan.

Wie wordt hier niet stil? Wie keert hier niet in tot zichzelf? Wie heeft hier niet te belijden 'Ik had die weg moeten gaan, naar de rampzaligheid, want ik ben in het paradijs reeds, in Adam, zelf deze helleweg ingeslagen, weg van God, om op mij zelf voor eeuwig te zijn aangewezen!'

Maar Hij de ware Hemelling wordt heibewoner gemaakt. Hij moet geven en betalen wat wij wel maar Hij niet geroofd heeft, de eer van God. Hoe heeft Hij het kunnen doen? Hoe heeft Hij het willen doen? Hij heeft Zich waarlijk vernederd tot in de allerdiepste vernedering en smaadheid aan het vloekhout van de schande, Zelf een vloek geworden.

3. Zijn wregleiding als middelpunt van Zijn borgtocht

Soldaten namen Jezus, en leidden Hem weg. hier geschiedt borgtochtelijke vervulling van het wetswoord. Immers de dieren waarvan het bloed voor de zonde op het altaar in het heiligdom kwam, werden verbrand buiten de legerplaats. Zo leed ook Jezus buiten de poort, naar Lev. 16 : 27. Wat buiten de legerplaats mocht, kon niet meer als rein worden gezien en beschouwd.

Maar Jezus was toch de reine en de heilige Zoon van God? Ja, daar doen we niets van af. Maar Hij is onrein verklaard, heeft Zich als een onreine laten behandelen om tussen beide te komen bij God voor onrechtvaardige en onreine zondaren.

Alleen, het dier werd geslacht en het lichaam ervan na de dood buiten de legerplaats verbrand. Maar Jezus werd voor Zijn dood buiten de poort geleid en gesloten. Hier, in Hem is het ware zondoffer. Hij weet het dier te zijn, 'de bok van de verzoening', die onze dood droeg en de onreinheid van arme en verloren zondaren in Zijn bloed opheft en wegneemt.

De overpriesters keurden Hem af. Hij was het Lam in hun ogen niet. Maar wel volbrengen ze aan Hem alles wat aan de zondebok moest geschieden. Zo gewillig laat Hij dit met Zich doen, want de zondebok is het Lam, het ware Paaslam, Dat uit gaat om de ingang te verwerven voor die buiten geworpen moesten worden en nooit bij God binnen in huis konden komen.

Zegt u, als u Zijn wegleiding ziet en hoort, 'daar gaat nu mijn Lam, ' dat voor mij geslacht is'? Want hoor de boodschap dan, die van Zijn wegleiding uitgaat: 'Alle bedrukte ziel, die binnen de poort van de heilige stad geen uitkomst heeft, en buiten de poort geen enkele inkomst heeft, die zette zich hier neer om de vrede in Zijn wegleiding te kennen, die alle verstand te boven gaat'. En laat die ook niet weggaan om de levensweg te vervolgen zonder Zijn uitgang te hebben leren verstaan als de eigen ingang en toegang tot God. De weg geleide Borg heeft het Vaderhart ontsloten voor hen, die Zijn kinderen niet hebben willen zijn en blijven. Hier schittert het middelpunt van de lijdensgeschiedenis, de Borgtocht van Jezus. Vallen de lichtstralen ervan ook op u, op jou en op mij?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen