Gideons eerste richterdaad

MEDITATIE

door K. ten Klooster, Ridderkerk

Toen nam. Gideon tien mannen uit zijn knechten en deed, gelijk ah de Heere tot hem gesproken had. Richteren 6 : 27a

God had Gideon geroepen om richter te zijn. De machteloze Gideon die naar de mens gesproken alles tegen had. Maar voor de Heere is niets te wonderlijk. Hij zou door dit zwakke, machteloze instrument wonderen doen. Gods kracht werd en wordt in zwakheid volbracht. God gebruikt aarden vaten, opdat Hij alleen de eer van de verlossing ontvangt. Gideon raakte ervan overtuigd dat de Heere Zelf het was die hem verscheen. Vuur is opgegaan uit de rots, vuur dat het vlees en de ongezuurde koeken verteerde. In de verschrikking die hem aangreep - niemand zal God zien en leven - kwam het Woord naar hem toe: vrede zij u, vrees niet, gij zult niet sterven. Vervolgens bouwde Gideon een altaar tot gedachtenis. Een altaar met die prachtige naam: de Heere is vrede. Zo maakte de Heere Zich bekend. Dat had een diepe zin voor Gideon en voor heel Israël. Het volk diep in de schuld voor God, in ellende en onder druk van de vijanden: de Heere is vrede. Het heeft gevolgen, als de Heere vrede maakt, vrede schenkt. Dat geeft verandering in het leven van mensen, kerken en volken. Het is de weg voor volken: tot de wet en de getuigenis, zo zij niet spreken naar dit Woord, het zal zijn dat zij geen dageraad hebben. Voor kerken: gedenk dan waar gij uitgevallen zijt en bekeer u en doe de eerste werken.Voor mensen: werpt van u weg al uw overtredingen, waardoor gij overtreden hebt.

De geestelijke vijand

Het is ook mede daarom dat de Heere in de nacht na zijn roeping opnieuw tot Gideon komt. Dit keer krijgt hij, waarschijnlijk in een droom, een opdracht. Hij moet gaan af- breken, heivormen, reformeren. Hij moet eerst een andere vijand bestrijden. Een vijand nog veel dichterbij dan de Midianieten nl. het altaar van Baal. Dat stond daar nog steeds in Ofra. Het altaar dat van de vader van Gideon is, Joas. De man was daar zoiets als dorpshoofd of oudste en dus niet zo'n beste. Dan staat er ook nog iets over ene bos en over een haag. Dat was ter ere van Astarte. Dat hoorde om zo te zeggen bij elkaar. Baal, de mannelijke god van de Kanaanieten en Astarte de vrouwelijke afgod. Zij vormden een paar en moesten voor de vruchtbaarheid zorgen, voor een goede oogst, voor welvaart. Daarom werden er offers gebracht. Het was niet maar iets onschuldigs want ook de Israëlieten werden er door aangetast. Daar ging men ook denken dat het hen ook wel eens zou kunnen helpen.

Hier hebt u dan de geestelijke vijand, oorzaak van alle ellende. De afgodendienst bracht geen voorspoed, want de Heere is jaloers. Hij geeft Zijn eer aan geen ander. Daarom zijn er de Midianieten die de oogst plunderen. En dan zien we hier hoe hard een mens is, een volk ook. Want als ze zeven jaar lang geslagen zijn, er een profeet is gekomen die ze heeft geroepen tot bekering, dan staat die paal daar nog in Ofra. Dan is de geestelijke vijand nog springlevend en houdt men vast aan de afgodendienst. De overste van deze wereld heeft de mensen in Ofra krachtig in zijn greep. De Heere had dit volk geroepen, afgezonderd. En hoewel de Heere Jezus nog niet is verschenen, heeft de Heere ze toch de •weg gewezen. Hun geschonken een afbeelding van Christus in al de offers en de ceremonieën van de wet. God wil hun voeten richten op de weg van de vrede, want Hij is vrede. Het is de weg van het geloof en van de gehoorzaamheid. Maar ze luisteren niet en ze dienen de Heere niet naar Zijn Woord.

Bekering

Hier komt een geweldige waarschuwing naar ons toe: er zijn vijanden die veel dichter bij zijn dan we denken. Israël dacht dat het gevaar van buitenaf kwam. Maar ze gingen eraan voorbij dat de toestand innerlijk en intern zo vermolmd was, dat ze sluipende gevaar niet onderkenden. Baal stond op de plaats die de Heere alleen toekwam. En is dat gevaar vandaag denkbeeldig? Wie heeft er geen afgoden? Er zou wel eens een paal kunnen staan in ons eigen hart en leven, in ons gezin, in onze gemeente. De afgodendienst is nog springlevend. De overste van deze wereld gaat nog steeds rond. En begin dan maar bij uzelf. Want wat is een afgod?

Dat wij ons vertrouwen stellen op dingen naast of in de plaats van God. Anders gezegd: alles wat de Heere van Zijn plaats dringt. Waar zetten wij mensen zoal het hart niet op? Er is wat afgoderij, verdwazing in stad en land', in dorp en kerk. Het trekt af van de Heere en Zijn Woord.

Daarom de roep tot bekering, ermee te breken. Gideon kreeg de opdracht het altaar van Baal af te breken, die paal van Astarte neer te halen. Dat was het eerst nodige: het volk terug te brengen tot de dienst en de aanbidding van de levende God. En hoe vaak komen we het niet tegen in de Bijbel om de vreemde goden weg te doen. Gideon moest de valse verlossingsweg opbreken, de weg waarlangs het volk nu al zoveel had gelopen. Geen verlossing zonder bekering. Als wij onze zonden niet verlaten, in ons hart en leven de altaren van de begeerten van deze wereld laten staan, dan komt het er niet van de Heere te dienen in oprechtheid en waarheid. Dan kunnen we niet ingaan tot de verlossing die er in Christus Jezus is. Dan blijven we op twee gedachten hinken en lopen gevaar bij de vreesachtigen te horen. Van hen lezen we in het laatste bijbelboek dat die buiten de stad van God blijven.

Gehoorzaamheid

Gideon deed wat de Heere hem bevolen had. Hij heeft niet gezegd: Heere maak me maar richter, dan zal ik wel preken. Ik hoef dat altaar toch niet af te breken? Laat mij maar Uw Woord verkondigen dan zullen op die verkondiging, als U dat zegent, de afgoden vanzelf wel omvallen. U bent immers machtig mensen te bekeren! Maar Gideon moet het altaar afbreken en voor de Heere een altaar bouwen. Tegenstanders van de waarheid konden soms toelaten dat er tegen de Baalsdienst werd gepreekt. Dat heeft die door God gezonden profeet ook gedaan. Maar daar bleef het bij. Men vond dat wel goed als er maar geen hand werd uitgestoken om ze aan te tasten. Maar als men in overeenstemming met die verkondiging een weg in- sloeg en handelde, brak de storm los.

Gideon ging handelend optreden. De Heere had en heeft een gewiUig volk. Gewillig gemaakt. Alleen hij doet het 's nachts. Hij was bang voor zijn vader en voor de mannen van de stad. Mensenvrees, wie heeft er op gezette tijden geen last van? De dichter van psalm 119 bad om verlost te worden van 's mensenoverlast. En Paulus was in Korinthe in zwakheid en veel beving, zoals hijzelf laat weten. Gideon zal wel begrepen hebben dat zijn daad niet verborgen kon blijven en dat het ergernis, verzet en vijandschap zou oproepen. Want o wee als je aan de afgoden komt! Een afgod is niets, hoort niets, ziet niets, doet niets, maar voor degenen die ze dienen zijn ze alles. Dus zou Gideon spoedig als dader ontmaskerd worden, daarom deed hij het 's nachts. Maar zwak of niet, bang of niet hij deed wat hem door de Heere was opgedragen. De Heere had gesproken, Gideon was gehoorzaam. En dat is de Heere genoeg. Gideon gaat en hij offert. Een brandoffer, waardoor de Heere de eer werd gegeven.

Dit offer - een indringende verkondiging van en heenwijzing naar hét offer in de volheid van de tijd. Steeds w^eer brengt het Oude Testament ons bij een altaar. Dat duidt erop hoe noodzakelijk offers zijn en dat er zonder bloedstorting geen vergeving is. Maar het loopt uit op het offer eenmaal aan het kruis geschied. Dat bloed van Christus is geworden tot een volkomen verzoening van al onze zonden. Jezus Christus, Hij heeft Zich-zelf gegeven, was gehoorzaam tot in de dood.

Dat is de boodschap voor in zichzelf ongehoorzame mensen, voor nietige, zondige mensen. Er is vergeving, er is verlossing uit de banden en de boeien van de zonde en van de duivel, van de afgodendienst en van het ongeloof. Er is een volheid van heil en genade in God, door Jezus Christus. Er is de kracht van Zijn vergoten bloed om te breken met en te strijden tegen de zonde, door het geloof in Zijn Naam. Door het geloof deed Gideon wat de Heere hem had opgedragen. Hoe het af zou lopen wist hij niet, hij was blind voor de uitkomst en zag op het gebod. Maar dat geloof heeft in zich het vertrouwen dat de Heere zal voorzien. Dat is wel gebleken.Want de volgende morgen was heel Ofra en rep en roer. Heel de familie van Gideon en heel dat dorp. Maar dan is daar ook Gideons vader, die als ze het hoofd eisen van zijn zoon, het voor hem opneemt: zult gij voor Baal twisten? Zult gij hem verlossen? Is hij werkelijk god laat hem dan zijn eigen boontjes doppen! Het volk had gezegd dat Gideon moest sterven. Maar Joas zei: die voor Baal twisten zal, zal nog deze morgen worden gedood. Zo zorgde de Heere voor Gideon. Het pleit was beslecht.

Het komt ook nu naar ons toe: kiest dan heden wie ge dienen zult. Wie heeft zich tegen de Heere verhard en vrede gehad? Laat u met God verzoenen. Breek uw altaren en heilige huisjes af. In Christus is vergeving, in Hem is kracht.Wees dan getrouw tot de dood en Hij zal u geven de kroon des levens.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen