Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Pinkstergeest wekt leven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Pinkstergeest wekt leven

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

... en het zal leven, alles, waarheen deze beek komen zal. Ezechiël 47 : 9b

Evenals vorige week een visioen. Nu uit het Oude Testament. Al in het eerste gedeelte van de Bijbel heeft de Heere het nodige ge-openbaard over de werking van de Geest van Pinksteren. Neem nu dit hoofdstuk uit Ezechiël. De profeet krijgt een visioen van de nieuwe tempel te zien. Hij wordt rondgeleid door iemand (waarschijnlijk een engel) die in zijn hand een meetsnoer heeft. Samen lopen ze om de tempel heen om het gebouw te bewonderen. Opeens zien ze iets bijzonders. Onder één van de deuren door stroomt water naar buiten. En langzamerhand wordt het een klein beekje dat wegstroomt bij de tempel vandaan. Dit water is (zoals vaker in de Bijbel) een beeld van de Heilige Geest. Het heeft een diepe betekenis dat het water uit de tempel komt. Dat wil zeggen: bij God vandaan. Met de Geest is het niet anders omdat Hij een geschenk uit de hemel is. Achter de zending van de Heilige Geest zit het welbehagen van God, Zijn eeuwige liefde voor zondaren. Pure genade! Het treffende in dit visioen is dat het water langs het altaar stroomt. Dat is een heenwijzing naar Golgotha! Het is pas Pinksteren geworden na Goede Vrijdag en Pasen, toen de verzoening een feit was. De Geest is door Christus aan het kruis verworven.

Nu gaat het in deze meditatie vooral op de levenwekkende kracht van het water. De gids in het visioen maakt met Ezechiël een wandeling langs de beek, stroomafwaarts. Je zou verwachten dat zo'n stroom steeds smaller wordt en op een gegeven moment droog valt. Maar hier gebeurt precies het omgekeerde. De beek wordt al maar breder en dieper. Ondertussen heeft de gids zijn meetsnoer voor de dag gehaald. En om de vijfhonderd meter moet de profeet het water in lopen. Aanvankelijk komt het water tot zijn enkels, dan tot aan zijn knieën, nog weer verderop tot aan zijn middel, en als ze twee kilometer van de tempel verwijderd zijn kan Ezechiël niet eens meer staan. Het is een rivier geworden, een bruisende stroom!

Het visioen toont de kracht van de Heilige Geest. Hij gaat als een beek de wereld door. Na Zijn uitstorting op het Pinksterfeest zijn er drieduizend mensen tot geloof gekomen. En even later in Handelingen zijn het er al vijfduizend! Daarna zijn de apostelen de grenzen overgegaan met de verkondiging van de ene Naam. Zo zoekt de stroom van de Geest zijn weg. In Europa en in andere werelddelen. Het heeft ook ons bereikt. Zijn we daar wel eens verwonderd over? Het is immers genade omdat we niet zelf om de Heilige Geest hebben gevraagd. En toch is het evangelie tot ons doorgedrongen. Krachtig zoekt de stroom in het visioen zijn weg. Een beek die steeds dieper wordt! Dat zal ook betekenen dat de Geest verdiepend werkt. Als Hij in ons leven komt, neemt Hij ons hoe langer hoe meer in bezit. Zodat er ook groei in het geloofsleven is, opwas in de kennis van God en van onszelf. Ons leven wordt meer en meer aan Christus verbonden. Ondertussen leren we ook meer en meer verstaan dat we zonder Hem niets kunnen doen.

Nu het allerrijkste in het visioen: de waterstroom wekt leven. Dat staat duidelijk in de tekst: 'en het zal leven, alles, waarheen deze beek komen zal.' Ezechiël en zijn gids lopen terug in de richting van de tempel. Maar ondertussen heeft er zich een wonder voltrokken. De profeet kijkt zijn ogen uit.

Langs de beek zijn in korte tijd bomen gegroeid. Zeer veel geboomte (vers 7). Aan beide oevers. Vruchtbare bomen met mooie, heerlijke vruchten. Hoe dat komt? Door de tempelstroom natuurlijk. De grond is door het water uiterst vruchtbaar geworden! En dit is alleen nog maar wat Ezechiël ziet. Verderop langs de stroom gebeurt nog veel meer - zo vertelt de gids. Het ene na het andere wonder.

De stroom mondt uit in de zee, de Dode Zee. Mensen die in Israël zijn geweest hebben vrijwel zeker bij deze merkwaardige binnenzee gestaan. Het laagste punt van de aarde, vierhonderd meter onder de zeespiegel. Het zoutgehalte is ongekend hoog. Je blijft er zelfs in drijven. Het is een echte Dode Zee want er leven geen vissen in. En ook de omgeving is buitengewoon schraal en dor. In de bijbel wordt er een verband gelegd met de verwoesting van Sodom en Gomorra. Het is een vervloekt gebied dat zegen ontbeert. Maar er gebeurt in het visioen een ongekend wonder. Het levende water van de levende God werkt als een medicijn. Het is ongelofelijk wat de gids vertelt. De Dode Zee komt tot leven en wordt rijk aan vis. Bovendien verandert de hele omgeving doordat er vruchtbomen komen. En het merkwaardige is dat ze niet één keer per jaar vrucht dragen maar maandelijks. Ja, het is waar wat de tekst zegt: 'en het zal leven, alles, waarheen deze beek zal komen.' ^S^è*? .

Een machtig visioen. Het biedt hoop voor Israël. God laat Zijn oude volk niet los. Hij zal het tot leven brengen. Tot het waarachtige leven in Christus, door de Heilige Geest. Het 'hoe' weten wij niet maar Gód wel. Maar dit visioen geeft ook hoop voor de kerk, voor ons eigen leven. Het werk van de Geest kan met één woord worden samengevat: evend maken. Christus heeft het Zelf gezegd in Johannes 6 : 63: De Geest is het, Die levend maakt!' Dat hebben we nodig omdat we vanuit onszelf dood zijn, geestelijk dood. Onvruchtbaar voor God. Weten we daarvan? Want dat leert de Pinkstergeest ons ook: at wij geen geestelijke vruchten voortbrengen. Opdat we dringend verlegen raken om Zijn werking. Zonder Hem blijven we dor en doods. Dat zit ook in het visioen. In vers 11 is sprake van modderige plaatsen, poelen en moerassen. Daar worden plekken mee bedoeld die niet door de tempelstroom worden bereikt! En daar blijft het water zout en dood. Wat een waarschuwing! Ook het omgekeerde van de tekst is waar: lles waarheen deze beek niet komen zal, is dood en blijft dood!

Daarom worden we aangespoord om het leven door de Geest te zoeken. Waar? Bij de Heere Die de Heilige Geest geeft! Hij heeft kracht genoeg om mijn doodsheid te overwinnen. Wie dorst naar Gods frisse waterstromen? In het Woord is het levende water te vinden, de stroom van de Geest. Vanuit het Woord baant de beek zich een weg naar uw hart, opdat u vrucht zult dragen. Veel vrucht. Zeg niet: ik ben té doods. In de tekst staat dat alles (!) zal leven waar deze beek komen zal. Voor de levenwekkende kracht van de Heilige Geest zijn we nooit té doods of té dor. Hij schept leven waar geen leven is. O ja, op aarde blijft de vrucht altijd ten dele. Maar dit visioen laat ten slotte ook iets zien van de heerlijkheid die komt! In Openbaring 22 (vers 1 en 2) komen trekken uit Ezechiël 47 terug. Johannes ziet een rivier van het water des levens, voortkomende uit de troon van God en van het Lam. Bovendien ziet hij vruchtbomen die twaalf keer per jaar vrucht dragen. Straks wordt Ezechiël 47 voorgoed vervuld. Op de grote dag van Christus. Tevens een feestdag voor Zijn kerk. De Geest van Pinksteren doet naar die dag uitzien. Laat het daarom onze bede zijn: 'Kom, Schepper Geest. Maak mij levend naar Uw Woord!'

J.C. Schuurman, Ridderkerk

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 2005

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

De Pinkstergeest wekt leven

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 2005

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's