Apostolische Geloofsbelijdenis

GELOOFSLEER

Ik geloof een heilige, algemene, christelijke Kerk, de gemeenschap der heiligen (Artikel 9, vervolg)

Wat is de Kerk?

Wanneer wij in navolging van het Apostolicum belijden: ik geloof c? ^ Kerk, dan moeten we wel weten waar we het over hebben. Wat bedoelen we eigenlijk als we over de Kerk spreken? Het woord Kerk zelf komt niet in de Bijbel voor. Vermoedelijk is het afgeleid van het Griekse bijvoeglijk naamwoord kuriakos: wat van de Heere is. Het wil een eigendomsrelatie aangeven. De Kerk is namelijk niet eigenstandig of autonoom maar het eigendom van de Heere. Zij is het volk dat bij Hem hoort en van Hem is. Daarom wordt de Kerk op menige plaats in de Heilige Schrift volk van God of volk des Heeren genoemd. Wanneer het Nieuwe Testament de Kerk het lichaam van Christus noemt, dan is die eigendomsrelatie wel heel evident uitgedrukt. Ook wanneer de Schrift haar voorstelt als echtgenote of bruid van Christus, als een gebouw van God, een tempel van de Heilige Geest, de schaapskudde van de goede Herder, de ranken aan de ware Wijnstok etc, licht in deze beelden iets van de zo bijzondere relatie tussen de Heere en de Kerk op. Zij is het volk dat God van eeuwigheid in Christus heeft uitverkoren tot het eeuwige leven en waarvoor de Zaligmaker in de volheid van de tijd met Zijn zondeloze leven heeft betaald. Zij is de heilige gemeenschap van allen die de Vader aan de Zoon heeft gegeven om de bruid van het Lam te zijn, het ene grote gezin van alle ware kinderen van het Koninkrijk, die om Christus' wil God als hun genadige en barmhartige God en Vader belijden. De Heere roept dit volk bijeen uit Israël en alle andere volkeren der aarde. Een in dit verband door het Nieuwe Testament veel gebruikte benaming is Gemeente. Het is onze vertaling van Griekse ekklèsia, dat als betekenissen heeft: wat bijeen is geroepen, volk, volks vergadering, gemeente. De Griekse vertaling van het Oude Testament heeft met dit woord meestal het Hebreeuwse woord qahal vertaald. Israël is in het Oude Testament immers de qahal van Jahweh, de gemeente des Heeren, een kwalificatie die in het Nieuwe Testament overgaat op het nieuwe volk van Gods verbond, het volk dat Christus toebehoort en voortaan zal bestaan uit tot geloof gekomen Joden en heidenen. In het Latijn is het Griekse woord ekklesia tot ecclesia geworden.

De Kerk is dus de door God uitverkoren Gemeente en naar haar wezen het geheel van alle ware gelovigen. We kunnen daarom van harte instemmen met wat de Nederlandse Geloofsbelijdenis in art. 27 over de Kerk zegt: 'Wij geloven en belijden een enige katholieke of algemene Kerk, dewelke is een heilige vergadering der ware Christ-ge- lovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest.'

De Kerk in trinitarisch licht

Nu duidelijk is geworden wat de Kerk naar haar diepste wezen is: de heilige gemeenschap van alle uitverkorenen van God, moet nog wat nader haar relatie tot God in ogenschouw worden genomen. We belijden immers dat onze God de drie-enige God is: Vader, Zoon en Heilige Geest. In welke relatie staat de Kerk tot elk van deze drie Personen? In het Apostolicum komt Artikel 9, het artikel over de Kerk, direct na de belijdenis van het geloof in de Heilige Geest. Deze plaatsing brengt haar dus heel nadrukkelijk met Hem in verband. Dat heeft bijbels gezien ook een heel goede en diepe zin. De Kerk is namelijk op een bijzondere manier het werk van de Heilige Geest. Zij is Zijn bijzondere schepping in deze wereld. Hij is het. Die haar geboren doet worden uit het zaad van het Woord Gods en in haar als Zijn tempel woont. Hij onderwerpt haar aan het Woord, voedt haar met het Woord, bewaart en leidt haar door het Woord. De band van de Kerk met de Heilige Geest is dus heel innig en ook onmisbaar voor haar heil. We mogen echter niet vergeten dat de Kerk evenzeer een werk van de Vader en evenzeer een werk van de Zoon is. Zij wordt nadrukkelijk omstraald door trinitarisch licht! Zonder de Vader geen Kerk, zonder de Zoon geen Kerk, zonder de Heilige Geest geen Kerk. We vinden dit prachtig terug in Zondag 21. Op de vraag: 'Wat gelooft gij van de heilige. algemene, christelijke Kerk? ' wordt namelijk beleden: 'Dat de Zone Gods uit het ganse menselijke geslacht Zich een gemeente, tot het eeuwige leven uitverkoren, door Zijn Geest en Woord, in enigheid van het ware geloof, van het begin der wereld tot aan het einde, vergadert, beschermt en onderhoudt; en dat ik daarvan een levend lidmaat ben en eeuwig zal blijven'. In dit antwoord komt heel duidelijk naar voren dat de Kerk in een drievoudige relatie tot God staat en dat zij niet één van deze relaties kan ontberen. Zullen we ze kort nagaan?

De Kerk en de Vader

Zonder de Vader kan er niet een Kerk zijn. Zij heeft namelijk haar oorsprong in Zijn genadige verkiezing. Zij is, zo zegt Zondag 21, 'tot het eeuwige leven uitverkoren'. Ze komt dus op uit de diepten van Gods barmhartigheid. Als het uitverkoren volk van God is zij een koninkrijk van priester, een heilig volk. Het is de Vader Die verloren zondaren tot Christus trekt, want niemand kan tot Christus komen als de Vader hem niet trekt. Om Christus' wil zal Hij voor al de Zijnen eeuwig hun God en Vader zijn. Als Zijn kinderen mogen ze Hem noemen: Abba! Vader!

De Kerk en de Zoon

De Kerk kan er ook niet zijn zonder de Zoon. De gemeente die Hij bezig is Zich 'door Zijn Geest en Woord uit het ganse menselijke geslacht te vergaderen in de enigheid van het ware geloof' heeft Hij moeten kopen met Zijn Eigen bloed. Daarvoor moest Hij mens worden en Zijn leven zetten voor Zijn scha- pen. HIJ moest gaan onder de vloek die op de Zijnen lag vanwege hun zonde. Om Zijn bruid te verwerven stierf Hij met haar zonden beladen aan een kruis. De Vader heeft Hém aan de Gemeente gegeven als haar enig en eeuwig Hoofd. Zij is Zijn lichaam en wettig eigendom. Dat is ook haar enige troost. Denk maar aan Zondag 1!

De Kerk en de Heilige Geest Ook kan er zonder de Heilige Geest niet een Kerk zijn. Hij overtuigt zondaren van zonde en schuld en wederbaart hen door het Woord. Hij brengt de harten tot het geloof in Christus, de Zaligmaker van zondaren. Door Hem roept Christus allen die de Vader Hem gegeven heeft bijeen en vergadert hen tot één kudde onder één Herder. Daarbij gebruikt Hij het Woord als middel. De Heilige Geest is dus de grote Bruidswerver voor Christus: ij wint zielen voor het Lam. Als Geest van Pinksteren deelt Hij de weldaden van Christus aan de gelovigen uit en heiligt hun leven voor God. Door Hem neemt Christus met al Zijn liefde en luister intrek in het hart der gelovigen. Dat doet hen zingen: k leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij (Gal. 2 : 20). De Heilige Geest woont in de Kerk des Heeren als in Zijn tempel. De Gemeente is namelijk Gods tempel (1 Kor. 3 : 16), een woonstede Gods in de Geest (Ef. 2 : 22).

Gods Kerk is dus een heerlijk werk van de drie-enige God. Ze dankt haar bestaan en ook haar eeuwig voortbestaan aan de verkiezende liefde van de Vader, aan de verlossende liefde van de Zoon en aan de heiligende en verzegelende liefde van de Heilige Geest.

P. Vermeer, Wilsum (D)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen