Een Friese oma en haar kleinzoon op Pasen

RONDOM PASEN

Op Paaszondag naar de kerk

Kort geleden, zo hoorde ik in Spanje van een grootmoeder in Friesland, was een kleinzoon van haar bij haar een paar dagen te logeren, rond de Paasdagen.

Op de zaterdagavond ervoor vertelde oma hem dat ze de volgende dag, op Paaszondag dus, naar de kerk zouden gaan. Het jochie vroeg: Wat is dat, de kerk, beppe, wat gebeurt daar? Want ik ben nog nooit in de kerk geweest. Zijn eigen ouders gingen tot nog toe niet, zijn buiten-kerkelijk.

Wat gebeurt er in de kerk?

Oma vertelt haar kleinzoon: Wel, lieverdje, daar is een dominee, dat is een man, die in een lange, zwarte jurk, dat is een toga, met een witte bef ervoor op een preekstoel klimt, uit de Bijbel, dat is het Woord van God leest, en de boodschap van de Heere God aan ons over brengt. We zingen met elkaar ook een paar keer, en er wordt morgen ook een kindje gedoopt. Stil luistert het ventje. Als dat jochie des avonds naar bed gaat geeft hij zijn oma een zoen en zegt: Morgen, hè beppe, dan gaan we naar de kerk, en ik mag ook mee hè? Met een stil gebed in haar hart daalt oma de trap af naar beneden.

Die Paaszondag

Al heel vroeg in de morgen van de Paaszondag is de kleinzoon wakker. Hij komt zijn bed uit en roept: Beppe, gaan we al? Nee, zegt oma, nu nog niet, het is nog te vroeg. Het duurde de kleinzoon veel te lang, maar eindelijk was het zo ver.

In de kerk

Aangekomen in de kerk bij de plaatsen, kijkt de kleine jongen naar alle kanten en vraagt: beppe, waar is de dominee nu toch, ik zie hem nergens! Oma zegt: nog even wachten, lieve jongen, het orgel gaat zo spelen en dan komt de dominee ook. Als deze op de preekstoel is gekomen, luistert hij stil. Als er gezongen wordt gaan zijn kleine garnalenvingertjes langs de regels in het psalmboek dat hij van oma inmiddels heeft gekregen. En hij kijkt aandachtig toe hoe de kleine Leon, zo heet de baby, gedoopt wordt.

Uit de kerk

Als oma met haar kleinzoon uit de kerk naar huis loopt, vraagt hij: beppe, waarom deed die dominee eigenlijk water op het hoofdje van die baby? Oma zegt: Nu hoort dat kindje bij de Heere, zijn vader en moeder die het van God hebben gekregen, hebben het eigenlijk aan Hem teruggegeven en nu mag het bij Hem horen. Hij wil het een nieuw hartje geven en dan gaat het van de Heere houden.

Een vraag:

Even is het stil. Dan vraagt de kleinzoon met zijn heldere blauwe kijkers gericht op zijn grootmoeder: Beppe, dat vind ik wel mooi, maar eh... ik ben niet gedoopt hè? Nee, zegt oma, stil, wat verdrietig. Dan klinkt het naast haar: beppe, maar als ik later groot ben, kan ik dan nog gedoopt worden? Zeker, mijn jongen, zegt oma, als je bij de Heere wilt behoren en graag een kind van Hem wilt zijn kan dat altijd. De Heere ziet jou ook zo graag bij Zich... O, zegt de kleine jongen, en dan is het stil. Wat zou er in zulk een klein kinderhoofdje nu omgaan?

Op Paasavond naar bed

Als het donker geworden is brengt oma hem naar zijn bed. Voor hij ging slapen, na lekker onder gestopt te zijn boog hij zijn hoofdje en zei plotseling: Heere God ik dank u wel, dat ik vanmorgen met oma in de kerk was. Dat is Uw huis. Ik vond het heel erg fijn, ook dat de kleine Leon gedoopt is. Mag dat ook met mij gebeuren?

Oma haar gemoed schoot vol, stille tranen liepen over haar wangen. Ze gaf de kleine jongen een zoen en ging stilletjes naar beneden. Haar kwamen te binnen de woorden:

Zijn trouw rust zelfs op het late nageslacht Dat Zijn verbond niet trouweloos wil schenken...

Moraal

Er zullen onder de abonnees van ons blad wel heel wat ouderen zijn. Mogelijk gaan uw kinderen niet (meer) naar de kerk. God kan een geslacht overslaan dat van Hem wijkt. Maar Hij werkt door de lijn van de geslachten heen. Dan kan het toch nog.

Ooit kreeg wijlen ds. Doomenbal hoop toen hij in een doopdienst als laatste vers opgaf Psalm 22 : 15, waarin de woorden voor komen:

Het vrome zaad van die op God betrouwden Zal door Zijn kracht Hem dienen, voor Hem leven.

En die woorden bleven haken en waren zo bemoedigend: door Zijn kracht. Heb er maar moed op, oma's en opa's van kleinkinderen. Want het is Pasen geworden. Jezus leeft. Zou er iets voor de Heere te wonderlijk zijn?

W.Chr. Hovius, Spanje

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen