Een Man met een zwaard

MEDITATIE

Voorts geschiedde het, als Jozua bij Jericho was, dat hij zijn ogen ophief, en zag toe, en ziet, er stond een Man tegenover hem. Die een uitgetogen zwaard in Zijn hand had. En Jozua ging tot Hem, en zeide tot Hem: ijt Gij van ons, of van onze vijanden? En Hij zeide: ee, maar Ik ben de Vorst van het heir des He eren. Ik ben nu gekomen! Toen viel Jozua op zijn aangezicht ter aarde en aanbad, en zeide tot Hem: at spreekt mijn Heere tot Zijn knecht? Jozua 5 : 13-14

We zijn getuige van een bijzondere ontmoeting. Tussen Jozua én .... - ja, dat is aanvankelijk de vraag. We treffen Jozua aan in de omgeving van Jericho. Opeens ziet hij een Man tegenover zich staan. Is het een visioen of een werkelijke verschijning? Dat is niet duidelijk. Het is in ieder geval iemand die er gevaarlijk uit ziet. Hij heeft immers een zwaard in zijn hand. Moeten we ons voorstellen! In onze tijd zou het om iemand met een pistool of een mes gaan. Het is geen wonder dat Jozua schrikt. Wie is het? En wat wil die Man? Heeft hij kwade bedoelingen? Verkeert Jozua in gevaar? Wordt hij aangevallen? Jozua kan namelijk niet zien of het een vriend of een vijand is. Daarom vraagt hij: 'Bent u van ons, of van onze vijanden? ' Moedig is Jozua naar die bewuste Man toegelopen. Reken maar dat hij op zijn hoede is. Zonodig zal hij terugvechten.

Maar dat blijkt niet nodig te zijn. De Man stelt Zichzelf voor als 'de Vorst van het heir (= het leger) des Heeren'. Het is dus geen mens maar een goddelijke figuur, ja de aanvoerder van het hemelse leger. Zoals bekend beschikt God over een grote engelenmacht. En nu staat de bevelhebber tegenover Jozua in de buurt van Jericho. Hij noemt Zichzelf een 'Vorst', een machthebber! Uiteindelijk gaat het om de Heere Zelf. In de vroege kerk werd gedacht aan een verschijning van Christus voor Zijn menswording op aarde (we vinden deze gedachte ook terug in de kanttekeningen van de Statenvertaling). En dan volgt er een heerlijke boodschap: 'Ik ben nu gekomen!' Deze vier woorden bevatten de kern voor deze meditatie, en tevens het hart van het evangelie. Dat getuigt immers doorlopend van Gods komen. Meteen al na de zondeval is de Heere gekomen. Later in Christus. Nog weer later in de Heilige Geest. Terwijl Hij nog altijd tot ons komt in Zijn Woord.

Let eens op het kleine woordje 'nu' in de tekst. Het is hier geen komen in het algemeen. Nee, de hemelse Vorst heeft bewust voor dit moment gekozen. Waarom? Omdat Zijn komst dringend nodig is. Jozua en Israël staan voor een onmogelijkheid. In de verte kan Jozua Jericho zien liggen. Een onneembare vesting. Als de Heere Zelf niet ingrijpt zal het beloofde land niet opengaan. Daarom is Hij nu gekomen. God weet precies wanneer Zijn volk Hem nodig heeft. Hij is er als Hij er zijn móet.

En Hij komt altijd óp tijd. Nee, dat is meestal niet op ónze tijd. Maar wel op Zijn tijd. En dat is (toch) de beste tijd! Hij houdt Zijn volgelingen in het oog en ziet hun nood. Al laat Hij voor onze beleving wel eens op Zich wachten - Hij komt nooit te laat. 'Ik ben nu gekomen, Jozua! Terwijl je hier loopt in de omgeving van Jericho. Jij ziet er niet doorheen, maar Ik, de Vorst van het hemelse leger, wel!'

Ik ben gekomen! Met welke bedoeling? Het staat er niet bij, maar kunnen we het niet raden? Die Vorst draagt een zwaard, terwijl Hij bovendien aan het hoofd van een leger staat. Dat moet wel betekenen dat Hij is gekomen om te strijden. Er zijn heel wat barrières te overwinnen. In de tijd van Jozua betreft het Jericho en andere steden die nog volgen. En in óns leven - wat is daar te overwinnen? U mag het zeggen. Waar loopt u tegenaan? Er kunnen zoveel hindernissen zijn om het rijk van God binnen te gaan. Onze zondige aard.

Onze geestelijke dood. Onze onwil om te buigen voor God. Ons verzet tegen Gods genade. Ons ongeloof. Daarnaast de tegenwerking van de boze. Of verleidingen vanuit de wereld die aan ons trekken. Zorgen in het gezin die ons neerdrukken en ons het zicht op de Heere ontnemen. Aanvechtingen die ons doen twijfelen aan Gods beloften. Of vrees voor de toekomst. Zo kunnen we nog even doorgaan. Kortom: het is een strijd om in te gaan.

Toch kan het! Maar alleen als we zien op de Man met het zwaard Die tegelijk de Vorst van het leger des Heeren is! Hij is sterker dan alle antimachten bij elkaar. Wat is Hij groot zoals Jozua Hem ziet. Onwillekeurig denken we aan een regel uit Psalm 24: 'Wie is die Vorst, zo groot in eer? 't Is God, d' almachtig Opperheer! 't Is God, geweldig in het strijden!' Zullen we het met Hem wagen? Hij heeft de duivel en alle demonen overwonnen. Maar wel langs een diepe weg. Het heeft Christus Zijn leven en Zijn bloed gekost. Alle macht is Hem gegeven - jawel! Maar daartoe is Hij wel eerst gekruisigd en gestorven op Golgotha. Gode zij dank is Hij ook opgestaan uit de dood. En nu beschikt Hij inderdaad over alle macht in hemel en op aarde. Hij staat boven alle wereldmachten. Hij is ook sterk genoeg om Zijn gemeente te bewaren in de geestelijke strijd die anno 2007 in hevige mate woedt. Zo is Hij ook bij machte om onze kinderen en jongeren tot Zich te trekken en vast te houden. Misschien bent u dringend om Zijn komst verlegen. De nood is hoog gestegen. Zet dan maar een dikke streep onder het woordje 'nu'. Het geldt ook op dit moment, terwijl u deze meditatie leest. 'Ik ben nu gekomen!' Laat het u bemoedigen. We hebben een machtige Heere! Beseffen we dat? En ... erkennen we Hem?

Jozua wel. Dat merken we aan zijn reactie. Hij buigt zich heel diep voorover. Er staat zelfs dat hij op zijn aangezicht ter aarde valt. Jozua maakt zich dus klein tegenover God om Hem te aanbidden. In vers 15 moet hij van de Vorst zelfs zijn schoenen uittrekken, omdat de plaats waarop hij staat, heilig is. Ondertussen stelt Jozua zich beschikbaar: 'Wat spreekt mijn Heere tot Zijn knecht? ' Horen we hoe afhankelijk dat klinkt? God mag zeggen wat Hij van hem wil. Paulus stelde een soortgelijke vraag toen hij werd stilgezet: 'Wat wilt Gij dat ik doen zal? ' Het is een teken van bekering en tevens de basishouding van het levende geloof. Je geeft de leiding uit handen en je laat je gezeggen. Tot zo'n leven worden we geroepen. Zijn we bereid om ons te laten leiden? Zeggen we het Jozua na? 'Wat spreekt mijn Heere tot Zijn knecht? '

In Jozua's geval gaat het om een aantal bevelen met het oog op de val van Jericho (zie hoofdstuk 6). Gehoorzaam volgt hij Gods bevelen op. Op de gehoorzaamheid van het geloof komt het altijd weer op aan. Ook voor ons. In deze weg opent God het Koninkrijk der hemelen. Niet één vijand kan dat verhinderen. Dankzij Christus Die overwonnen hééft en overwinnen zal. Hoe meer we uit Christus leven, des te meer we delen in Zijn overwinning. Wat geeft het een rust om in Hem te schuilen. Dan zijn we veilig. De Man met het zwaard vormde voor Jozua geen bedreiging, maar wél voor Jericho. Het maakt zo'n verschil aan welke kant we staan. Ook op de jongste dag zal het gelden: 'Ik ben nu gekomen!' Dan zal Christus afrekenen met allen die Hem hebben afgewezen. Maar Hij zal ook allen thuishalen die Hem hebben liefgehad en gediend. Daarom: laat Jozua's belijdenis ook de onze zijn: 'Wat spreekt mijn Heere tot Zijn knecht? '

J.C. Schuurman, Boven-Hardinxveld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen