Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Door het geloof (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Door het geloof (2)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

Door het geloof is Henoch weggenomen geweest... Hebreeën 11 : 5-6

Een mens sterft, zoals hij heeft geleefd. Daar kunnen we geen algemene waarheid van maken, maar er zit wel een kern van waarheid in. Kijkt u maar bij Henoch. Door het geloof is Henoch weggenomen geweest, opdat hij de dood niet zou zien. Zijn levenseinde was als een zwanenzang. Henoch sterft door het geloof, omdat hij heeft geleefd in het geloof Vóór zijn wegneming getuigenis gehad dat hij Gode behaagde, zegt onze tekst.

Of, om het met Genesis 5 te zeggen: 'Henoch wandelde met God'. Zo kennen we Henoch. Als die man die wandelde met God. Dat was zijn leven.

Ondertussen is het nogal wat: wandelen met God. De Griekse vertaling van het Oude Testament vertaalt in Genesis 5: 'Henoch behaagde aan God'. Zouden ze het niet aangedurfd hebben, om letterlijk te vertalen? Vonden ze het mis­ schien te familiair: Henoch wandelde met God? Het zou kunnen. Toch staat het er. Henoch wandelde met God. Wandelen, dat heeft iets intiems. Wandelen, dat doe je niet met iedereen. Wat is het heerlijk, om soms zomaar een stuk alleen te lopen. Maar wat is het ook fijn om samen met iemand te lopen. Je kunt elkaar onderweg van alles vertellen. Soms gaat het al lopende makkelijker als wanneer je tegenover elkaar zit. Henoch wandelde met God. Daarin bleek de diepe band tussen God en Henoch. Daarom klopt die vertaling dat Henoch aan God behaagde toch wel. Henochs leven was getekend door genade. In zijn handel en wandel.

Dat blijkt wel duidelijk in Genesis 5. Daar lezen we telkens over mensen die zoveel jaar leven, ze krijgen een zoon. En daarna leven ze nog vele jaren, ze krijgen zonen en dochters. Maar bij Henoch staat het anders. Over Henoch lezen we dat hij vijfenzestig jaar leeft en een zoon krijgt: Metusalach. Maar daarna lezen we niet: 'En Henoch leefde driehonderd jaar, nadat hij Metusalach had gekregen en hij gewon zonen en dochters.' Er staat: 'Henoch wandelde met God, nadat hij Metusalach gewonnen had; en hij kreeg zonen en dochters.'

Is dat altijd zo geweest? Als we Genesis 5 lezen, krijgen we de indruk dat het gebeurd is nadat hij zijn zoon heeft gekregen. Wandelen met God zat hem in ieder geval niet in de genen. De Bijbel zegt: 'Zullen twee samen wandelen, tenzij dat ze eerst bij elkaar gekomen zijn? ' Het was met Henoch niet anders dan bij ons. Uit onszelf gaan we allemaal onze eigen weg. Zonder God. God heeft Henochs weg omgebogen. Zo leert Henoch om met God te wandelen. En zo behaagt Henoch aan de HEBRE. Zo is Henoch één van de geloofsgetuigen geworden. Hij moest het helemaal hebben van de genade van God. Met zijn levenswandel wijst Henoch heen naar de Heere Jezus Christus.

We moeten ons dat wandelen met God overigens niet idyllisch voorstellen. Alsof Henoch helemaal los van zijn omgeving leeft. Henoch was geen kluizenaar. Hij had een druk gezin. Er staat immers dat hij zonen en dochters gewon. We kunnen dus niet zeggen: ik heb een te drukke baan of ik heb een te druk gezin. Als dat allemaal een beetje rustiger zou zijn, dan zou ik de HEERE wel meer kunnen dienen. In een roerige tijd en in een druk gezin wandelt Henoch met God. Hij zondert zich niet af van zijn omgeving. Dat blijkt ook uit nog iets anders. In de brief van Judas komen we de naam van Henoch ook tegen. Daar wordt een vergelijking getrokken tussen de wereld voor de zondvloed en de wereld na de zondvloed. Er is niets veranderd. Mensen worden vergeleken met wilde golven van de zee, die hun eigen schande opschuimen. U weet wel wat dat schuim is. Teken van de vuiligheid. In zo'n tijd leefde Henoch. Zijn wandel met God bleek ook in zijn woorden en daden, schrijft de apostel Judas. Hij nam het op voor de HEERE en voor de eer van God. Wie van genade leeft, die kan niet zomaar toekijken als de Naam van God, als de Naam van Christus, ontheiligd wordt.

Henoch hoort bij die wolk van getuigen, die ons aanmoedigt om niet in deze wereld rond te dolen. Zonder God en zonder hoop. Hij moedigt ons aan om het leven te zoeken waar het is te vinden: in Christus. Weet u ook van dat wandelen met God? Dat in uw handel en wandel iets openbaar komt van de vreze Gods? Zijn we niet te makkelijk geworden? Hoe staat het met de verborgen omgang met God? Zijn we te aards gericht geworden? Leven we te makkelijk over onze schuld bij God heen? Het komt er op aan, dat we de HEERE hier op aarde leren dienen. Zonder geloof is het onmogelijk om Gode te behagen, zegt de Hebreeënbrief Want wie tot God komt moet geloven dat Hij is - dat Hij bestaat - en dat Hij een Beloner is van degenen die Hem zoeken. Daar heeft u het geheim van Henochs leven. In een tijd waarin velen niet rekenen met God, gelooft Henoch dat God er is. In een tijd, waarin velen genoeg hebben aan de dingen van de tijd, gelooft Henoch dat de HEERE een Beloner is van degenen die Hem zoeken.

Ziet u wel, dat u er alleen maar beter van kunt worden? Dat zijn we niet zo gewend, om het zo te zeggen. Maar dat zit in het woordje 'Beloner'. De HEERE laat u niet zomaar zoeken. Hij is een Beloner van degenen die Hem zoeken. Geen loon naar werken, maar loon naar genade. Geen heerlijker leven dan een leven van genade. Alleen dan is ons leven een leven met een doel.

Leven met een doel. Daarom gaat het in onze tekst. Door het geloof is Henoch weggenomen geweest, opdat hij de dood niet zou zien; en Hij werd niet gevonden, daarom dat God hem had weggenomen. Henoch wandelde met God. Ik herinner me dat ik als kind over deze tekst hoorde preken. Toen zei die dominee: Henoch wandelde met God. ledere dag. En op een dag was Henoch zo ver bij zijn eigen huis vandaan, dat de HEERE zei: nu zijn we zo dicht bij Mijn huis. Je mag met Mij mee naar huis. Voor eeuwig.

Het sterven van Henoch is bijzonder. Dat lezen we maar een paar keer in de Bijbel. Bij Henoch en bij Elia. Henoch heeft de dood niet gezien. God heeft hem weggenomen. Voor het woordje 'wegnemen' staat een woord dat betekent: overgezet. Weggenomen uit die goddeloze wereld. In Genesis 5 lezen we telkens: 'en hij stierf'. Het monotone geluid van de doodsklok, die zegt: wie is er die de slaap des doods niet eens zal slapen? Wie redt zijn ziel van het graf? Niemand.

Ja toch wel. God doet het. Het eentonige refrein van 'en hij stierf' wordt doorbroken. Henoch wandelde met God en hij was niet meer, want God nam hem weg. Ze hebben hem niet meer gevonden. Het was hier op aarde een bidder en een profeet minder. In de hemel was er een zanger meer. Zijn leven was genade, zijn heengaan was genade. En hij zingt voor eeuwig van genade. Van het Lam, dat al zijn zonden op Zich nam.

Kent u die God van Henoch? Is het bij u in de roos, als ik zeg dat de HEERE nog altijd Zijn hand uitsteekt. Om u te leren wandelen met Hem. Wie Christus kent, die is voor eeuwig geborgen. Zullen we het dan niet bidden: Rots der eeuwen, in Uw schoot, berg mijn ziele voor de dood!

A.J. Kunz, Katwijk aan Zee

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 november 2007

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Door het geloof (2)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 november 2007

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's