DE PRAEDESTINATIE II (Vervolg)

De eigenschappen.
De eigenschappen van de praedestinatie zijn deze: Zij is, eeuwig souverein vrij, wijs, onafhankelijk, onveranderlijk, bepaald en een eenvoudige handeling Gods.

1. De praedestinatie is eeuwig, want zij is een inblijvend werk Gods en valt dus met de eeuwigheid Gods samen.

Bewijsplaatsen zijn: Efez. 1:4; Gelijk Hij ons uitverkoren geeft in Hem voor de grondlegging der wereld; 1 Tim. 1:9; Die ons heeft zalig gemaakt en geroepen met ene heilige roeping; niet naar onze werken, maar naar Zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus, voor de tijden der eeuwen. Verder Tit. 1:2; Rom. 9:11; Openb, 13:18. Hiertegen verhieven zich Remonstranten en Socinianen, die, doch tegen de Schrift in spreken van verscheiden soorten van praedestinatie, n.l. eeuwige en tijdelijke.

De eeuwige onderscheiden zij verder weer in een absolute, die des mensen eeuwigen staat raakt (de gelovigen zalig te maken en de ongelovigen te verdoemen), en conditionele, die gaat over de afzonderlijke personen; bijv. Johannes te zullen zaligmaken, als hij geloven en ten einde toe volharden zal en Judas verdoemen, als hij ongelovig is, en in zijn ongehoorzaamheid tegen de Zoon Gods halsstarrig volharden zal. De praedestinatie in de tijd stellen zij uit tot het sterven van de mens, waar God alsdan, gezien hebbend, dat Johannes in zijn geloof, maar Judas in zijn ongeloof volhard heeft, nu pas vaststelt de een te zullen zaligen en de ander te verdoemen. Het is dus niet overbodig deze eigenschap tegenover deze ketterijen van de vrije wil en het voorgezien geloof op de voorgrond te stellen.

2. Zij is souverein vrij. Deze eigenschap drukt uit, dat God naar Zijn eeuwig vrij souverein welbehagen, door niets dat in of aan het redelijk schepsel is bewogen, de eeuwige staat van het redelijk schepsel van eeuwigheid heeft vastgesteld. Zij is dus een louter souvereine daad Gods als souverein Heer, die geheel vrijwillig met Zijn schepsel handelt naar Zijn eigen welbehagen. De zonde is dus geen oorzaak van de praedestinatie der verwerping, al is zij het wel van de verdoemenis zelf.

Terecht toch merkt a Marck aan, dat de eeuwige besluiten Gods voor hunne oorzaak niet kunnen hebben iets, dat in de tijd buiten God vervallen zal na die besluiten.

Ook is Christus niet de oorzaak der verkiezing, noch ook Zijn voldoening al is Hij en Zijn voldoening de oorzaak van de zaligheid der Zijnen en komt Hij als zodanig ook in de praedestinatie voor. Christus is de grote gift des Vaders, vrucht van de eeuwige verkiezing, zoals blijkt uit Joh. 3:16 e.a. tegenover Remonstranten en Luthersen.

Bewijsplaatsen zijn. Matth. 11:26. "Ja Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U"; Luc. 12:32 "Vreest niet, gij klein kuddetje, want het is uws Vaders welbehagen ulieden het Koninkrijk te geven" De hele pericoop Rom. 9:15-23.

Zij is 3 onbegrijpelijk en aanbiddelijk wijs. De veelkeurige wijsheid Gods straalt er op het hoogste in uit. Ziet men op het doel dan schittert er in uit de verheerlijking van al Gods deugden en inzonderheid Zijne genade en goedheid en barmhartigheid ten aanzien van de uitverkorenen en zijn rechtvaardigheid ten opzichte van de verworpenen. Ziet men op de orde, uitvoerig en middelen, op al het schijnstrijdige dan zinken we in diepe bewondering neer voor dat heilig drieenig Opperwezen en zeggen met het Schriftbewijs voor deze eigenschap: "O, diepte des Rijksdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods. Hoe ondoorzoekelijk zijn Zijne oordelen en hoe onnaspeurlijk Zijne wegen. Want wie heeft de zin des Heeren gekend? Of wie heeft Hem als zijn raadsman onderwezen?" Rom 11:33-34. Zie ook op de zo kostelijk aaneengeschakelde keten der zaligheid in Rom. 8:29 en 30.

Al wat Pelagianisme is of Semi-Pelagianisme, al wat de vrije wil, voorgezien geloof, in een woord al wat de mens verheft, randt ook deze eigenschap der praedestinatie ten zeerste aan.

Zij is 4. volkomen onafhankelijk. Zoals God Zelf onafhankelijk is van iets buiten Zich, zo geldt dit ook van Zijn besluit in het algemeen en zo ook van de praedestinatie. Er is geen geval of oorzaak, die afhangt van des mensen vrije willekeur, die Hem bewogen zou hebben zus of zo te bepalen. Dat alles is absoluut uitgesloten. En hoewel Hij middelen opgenomen heeft in Zijn besluit ter uitvoering ervan, zo hangt Zijn besluit zelf daar geenszins van af, want zij zijn er niet in opgenomen als voorwaarden voor de besluitende daad Gods zelf, doch alleen als middelen die Hij zelf vrij beschikt heeft en zelf werkt. Zo vraagt Hellenbroek "Zijn er ook nog besluiten onder een voorwaarde die afhangt van des mensen vrije wil"?

En hij antwoord: Neen, maar wel onder een voorwaarde, die God mede besloten heeft en die Hij zelf zekerlijk werkt. God had besloten Petrus zalig te maken onder voorwaarde van geloof en bekering, tegelijk had God besloten geloof en bekering in hem te werken en heeft ze ook dadelijk gewrocht.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen