UIT INDIE ...

Makassar, 13 Oct. '48.

Het is nu vanuit Makassar, dat ik wat ga vertellen over onze reis. Hollandia hebben we verlaten. Hollandia en Makassar het zijn 2 plaatsen, die met elkaar een groot contrast vormen. Was de eerste plaats een stille en een warme buitenpost, waar we nu zijn is het een en al drukte en levendigheid. Het is een stad met asphaltwegen en stenen huizen.

3 Oct. vertrokken we om 9 u. 's morgens, en we zagen Hollandia verdwijnen, waar we ongeveer 9 maanden geweest zijn. Nu ik zal dit plaatsje niet gemakkelijk meer vergeten. De volgende dag kwamen we al vroeg te Biak aan. Biak is een eilandje ten noorden van Nw. Guinea. We mochten allen van boord. Er kwam ook een auto, die ons rond reed en ons verschillende dingen deed zien. We zijn o. a. in een vliegtuigendump geweest. 't Is geweldig zoveel grote 4 motorige vliegtuigen te zien, ze bestaan allen uit alluminium. De waardevolle instrumenten en motoren waren eruit gehaald. Aan de zijwanden was geschilderd hoeveel bombardementen ze hadden uitgevoerd. Er waren wel vliegtuigen bij, die meer dan 100 tekens hadden, dus meer dan 100 keer hun bommenlast op vijandelijk gebied hadden losgelaten in de laatste oorlog. Biak is verder ook een rustige plaats en er ligt veel materiaal dat door de Amerikanen is achtergelaten.

Het wordt langzamerhand allemaal door K. P M. boten afgevoerd. Er zijn in Biak ook druipsteengrotten. De reis ging vervolgens door de geelvinkbaai. Daar ligt o.a. een plaatsje, dat Mieij heet. Hier is ook een zendelingspost, waar bijna nooit een teken van de buitenwereld gezien wordt. Het was dan ook aardig om de nieuwsgierige papoea's in hun talrijke prauwtjes naar die grote boot te zien komen. Je kan zien dat het een feest voor ze was. De boot kan n.l. niet aan de kust komen, en bleef midden in de baai, voor het plaatsje liggen. Er moest atap-atap, een soort dakbedekking van bladeren geladen worden.

Dat vergde veel tijd. Enkele van ons mochten aan land en ik was er ook bij. We werden er met een bootje van het schip heen gebracht. Er liep een smal pad langs de kust, naar het huis van de zendeling. Het was er mooi, aan de ene kant dichte rimboe, aan de andere kant kon je af en toe de zee zien. Hier en daar stond een huisje en aan het eind van het pad dat langzaam tegen een berg opliep lag een kampong. Het eerste dat ons opviel waren de keurig aangelegde tuinen, waarin allerlei soort van bloemen en planten groeiden. Er stond ook een school en een kerkje. Temidden van dit alles stond het huis van de zendeling, waar wij gastvrij werden ontvangen.

Het was daar prachtig; je had een schitterend uitzicht over alles wat voor je lag en de zee. De vrouw van de zendeling haastte zich intussen om voor ons limonade te maken. Ze waren wat blij een keer visite te hebben. Het was een hele tijd geleden dat het gebeurd was, vertelde ze. De domine vertelde ook het een en ander over z'n werk en het bleek wel dat hij van alles verstand had. De huizen had hij ook allemaal gebouwd en de tuinen aangelegd, en dat alles uit het weinige dat daar ter beschikking is. Je kon merken dat z'n vrouw even hard meewerkte. Van een klok wist hij niet veel af. De dag duurde zolang als de zon schijnt. Het was z'n plan om binnen kort weer een weekje op pad te gaan het binnenland in, om daar de kampongs te bezoeken. Het is een mooi werk, maar zwaar en moeilijk met dikwijls veel tegenslag.

Er moet wel veel geloof voor nodig zijn om altijd weer hun werk met evenveel moed door te zetten. Het was een prettige middag voor ons allen. Op de terugtocht begon het te regenen, en toen we op het motorbootje stonden te wachten dat ons weer terug zou brengen, begon het zo hard te regenen, dat we druipnat werden. 's Avonds kwamen we bij het volgende plaatsje wat Manakwari heet. Ook daar kon de boot niet te dicht bij het strand komen. Dit plaatsje is ook door de Japanezen bezet geweest.

Het bleek dat daar ook enkele Hollanders woonden. Er kwamen ook weer prauwtjes naar de boot en er werd gehandeld in bananen. De andere dag 's middags kwamen we in Sorong. Het is een opkomende stad aan de kop van Nw. Guinea. Hier zagen we voor het eerst weer volop bedrijvigheid. Sorong is rijk aan petroleum en andere rijkdonmen en de B. P. M. zuigt begerig dat olieachtige vocht naar boven. We zijn maar een paar uur daar geweest, we zagen en spraken nog enkele andere militairen, die voor enkele maanden ook bij ons in Hollandia waren. Na Sorong kwam Ambon. We kwamen er Vrijdags avonds om half 12 aan.

Het was nog een hele bedrijvigheld zo midden in de nacht. Zaterdag 's morgens mochten we van boord. Ik was er uitgenodigd bij het gezin van een ambonese collega waarmee ik in Hollandia samen werkte. Ik had het er reusachtig. De mensen deden al het mogelijke om het zo goed mogelijk te maken. Ik heb nog even met de oudste toen in een prauw in de baai gevaren. Het was er zo mooi en rustig op dat stille water temidden van de bergen. Ik kreeg als souvenier een prachtig ambonees prauwtje dat heel kunstig van kruidnagelen gemaakt is en nog 2 trossen bananen ook. 't Was jammer dat de boot al weer zo vlug vertrok. Om 12 uur werden de trossen weer losgemaakt en de volgende plaats zou Makassar zijn. Onze nieuwe bestemming. We kwamen er aan op Maandagmiddag 11 Oct.

We werden ondergebracht in het z. g. n. kist kamp. Het is een mooie nieuwe kazerne, maar helemaal vol. Wij liggen nu in tenten in hetzelfde kamp. 't Is wel niet zo als in Hollandia, maar het gaat goed. 's Avonds moeten we het nog met kaarsen doen, over een week zou er electrisch licht worden aangelegd. Het lijkt me wel toe, dat we voorlopig nog wel hier zullen blijven. Verder is alles nog goed, en ik maak het best. En hiermee heb ik weer 't een en ander verteld.

Tot slot wens ik U allen het allerbeste toe met de hartelijke groeten van C. van der Klis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen