HET HUIS VAN ORANJE (XIII)

Lumeij, de aanvoerder van de uit 24 schepen bestaande geuzenvloot zeilde in de richting van Enkhuizen. Hier zouden ze wel een goed onthaal vinden, veroverden de piraten nog twee koopvaarders. Maar wat gebeurde er? Hoe dichter ze de Hollandse kust naderden, een des te sterker Noordwester storm stak er op. Hierdoor dreven de schepen Zuidwaarts af, tot ze voor de brede Maasmond kwamen. De ze voeren ze binnen. Daar lag Holland nu! Voor hen zagen ze boven de stadsmuren uit de stompe Catharina toren van het stadje De Briel. "Als we deze stad eens innemen", zo sprak Willem de Blois van Treslong. Hij kende De Briel door en door, want het was zijn Vaderstad en nog menig vriend van hem bevond zich hier. Daar men vreesde dat zich achter de wallen een sterk Spaans leger bevond besloten de Geuzen, die maar amper 300 man telden, te wachten, tot er zich een gunstige gelegenheid voordeed. En deze kwam spoedig, toen een moedige voorman. Jan Koppelstock geheten, enige mensen, die het benauwd gekregen hadden bij het zien van de geuzenvloot, van de Briel naar Maassluis moest over brengen. Op de terugreis besloot hij eens een kijkje bij de Geuzen te gaan nemen.

Hij kwam juist terecht op het schip van Treslong, een oude bekende, die hem dadelijk meeneemt naar de admiraal. Wat zien we toch in alles duidelijk Gods leiding! "Is er Spaanse bezetting in de stad", vraagt de geuzenadmiraal. "De Spanjaarden zijn pas vertrokken", antwoord Jan Koppelstoek. "Dan moet U naar de Regeerders der stad gaan om te zeggen, dat ik in naam van de Prins van Oranje de stad opeis. Laten ze enkele afgevaardigden zenden om met ons te onderhandelen. De veerman rept zich naar de stad en treedt het Stadhuis binnen, hij de boodschap overbrengt. "Hoe sterk zijn ze schipper?", vraagt de burgemeester Koppelstock, die hier geen juist antwoord op weet te geven, zegt, "Ik denk zowat 5000". Men wist geen raad. Lang wordt er heen en weer gepraat en tenslotte besloot men 2 afgevaardigden te zenden. Het was reeds te laat, want toen de afgevaardigden buiten de stad kwamen, roeiden de sloepen met manschappen en wapenen reeds af en aan. Weer eist Lumeij de stad op en hij gaf het bestuur der stad nog 2 uur bedenktijd. Als het bericht door de stad gaat, ontstaat er een ware paniek. De meeste burgers vluchtten beladen met kostbare bezittingen de Zuidpoort uit en zwierven hier en daar rond. Als er na 2 uur niet geopend wordt, leggen de Geuzen een groot vuur aan om de Noordpoort open te branden. Vaatjes buskruit werden ontstoken, maar ondanks alles bezwijkt de zware poort niet. Dan maar een aanval met een zware scheepsmast! Onder groot gejuich wordt de poort uit elkaar gerammeld. En zo trekken ze op 1 April 1572 de stad binnen. Ogenblikkelijk gaat men in de stad tot de beeldenstorm over.

De burgers ondervinden echter geen last. Lumeij was van plan na enkele dagen weer uit te zeilen, maar de meeste Geuzen zijn er op tegen. "Dan de stad versterken", zo sprak de aanvoerder, "want de Spanjolen zullen het er niet bij laten zitten! Hij had gelijk, want 5 April reeds naderde een Spaans leger van 14000 man de stad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen