Met een gevoel van

Met een gevoel van verontwaardiging, waar men nauwlijks woorden voor vindt, namen we kennis van het bericht dat deze week uit Utrecht afkwam.

Ruim twintig jaren lang is de Irenische partij in Utrecht meester in den Kerkeraad geweest, want pas voor korten tijd verloor ze in den Algemeenen Kerkei'aad terrein. En al deze twintig jaren heeft de Irenische Kerkeraad zich nooit aan eenig proces tegen de verwerpers van de Godheid des Heeren gewaagd. Integendeel, schier alle ongeloovige Hoogleeraren stonden onder zijn opzicht en tucht; jaar aan jaar werden scharen van Moderne jongelieden aangenomen; allerlei openbaring van het ongeloot was voor een ieder kennelijk; — en de Kerkeraad deed niets; niets met name die ultra-Irenische fractie, die in de Van Weede's haar tolk vindt.

En wat verneemt men nu?

Dit, lezer, dat diezelfde fractie, wier leuze het was: Nooit tucht toepassen, nooit vervolgen !, nu het bestaan heeft een aanklacht %n te dienen tegen Gereformeerde broederen., als zouden deüe het Congres te Amsterdam hebben bijgewoond.

Ongelooflijk, en toch, helaas, maar al te waar!

Den kernel doorzweigen en de mug uitzijgen!

Bij de politieke stembus met de Opzoomers fraternizeeren, en bij het Classicaal Bestuur de Belijders des Heeren aanklagen.

Waarlijk, men aarzelt, wien dieper te beklagen, een sfeer, een levenskring waarin zulk fanatisme reeds voor lange jaren gescholen heeft, of de fanatieke, blindgestaarde mannen, wier conscientie tegen zulk een zonde niet meer reageert.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen