Keer op keer strooien

Keer op keer strooien de Synodalen uit, dat wij hun predikanten, ouderlingen en diakenen uit hun ambt hebben ontzet, en hen niet meer als ambtsdragers van 's Heerenwege erkennen.

Het wordt tijd, om dit ongerijmd verzinsel eens tegch te spreken; anders zou men het waarlijk gaan gelooven. Ons nu is niet één enkel kerkelijk vonnis bekend, waarbij een of meerderen uit hen uit hun ambt zouden ontzet zijn. En overmits niemand dan bij behoorlijk kerkelijk vonnis uit zijn ambt kan ontzet worden, is hiermee reeds heel dit uit de lucht gegrepen verzinsel gevallen.

Het omgekeerde is dan ook waar. Wij erkennen wel terdege, dat deze bedienaren des Woords nog steeds staan in het ambt, dat ze jaren lang bediend hebben. We zullen ons wel wachten, om een kind dpor hen gedoopt, tehcrdoopen. En alle eeretitel van „bedienaar des Woords" en „Weleerwaarde" blijven we hun uit volle overtuiging toekennen.

Alleen dit is het verschil bij vroeger, dat deze broederen, die weigerden het recht van den kerkeraad te erkennen, om het juk der synodale hiërarchie af te werpen en weer onder de Gereformeerde kerkenordening te gaan leven, zich niet langer ten dienste van den kerkeraad stellen, om naaf zijn regeling hun ambt in de gemeente te bedienen. Dit ligt niet aan ons, maar aan hun bebèzwaar, om den kerkeraad, gelijk die thans onder de kerkenordening van 1618 leeft, te erkennen.

Er heeft alzoo onzerzijds noch schorsing noch ontzetting plaats gehad, maar hunnerzijds greep plaats een niet volgen van den kerkeraad.

Had dit nu gelegen aan traagheid of onwil hunnerzijds, zoo zou dit aanleiding hebben kunnen geven tot een kerkelijke procedure; maar nu hun bezwaar school in een kerkrechtelijke beschouwing, die lange jaren ook door de nu doleerenden gedeeld wierd, sprak het vanzelf, dat het tegen den geest der Gereformeerde kerk zou hebben ingedruischt, deswege eene vervolging in te stellen.

Wel ontstaat hierdoor nu de misstand, dat zij hun ambt onder een college bedienen, dat wij op onze beurt niet erkennen kunnen, maar die misstand zal ons nooit verleiden, om ons te bezondigen aan het ambt dat de Heere hun toevertrouwde.

Iets anders komt dit natuurlijk te staan, bij die broederen, die daadwerkelijk aan de vervolging deelnamen en dreiging tegen ons bliezen ; hoewel ook de door hen gedoopte kmderen niet licht door ons als niet gedoopt zullen beschouwd worden.

Stuiting van het ambt ligt voor ons alleen in verloochening van het Woord des Heeren, zoodat ophoudt drager van het ambt te zijn, wie principieel het Woord des Heeren verwerpt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen