In een Irenisch blad wierd

In een Irenisch blad wierd onlangs het feit besproken, dat Dr. Schot in de doleerende kerk het Sacrament van den heiligen Doop had bediend.

Hiervan nu wierd gezegd, dat hij over het preeken aldaar niet mocht gemolesteerd worden, maar dat de bediening van het Sacrament de zaaak uitmaakte.

Niet, wijl de Schrift dit verbood.

o, Neen, van de Schrift wierd niet gerept. Maar wijl de synodale reglementen dit bepaald verboden, en derhalve met den overtreder dezer reglementen korte metten moest gemaakt.

Men moest hem eenvoudig afzetten.

Zelfs wierd er bijgevoegd, dat de classis van Zwolle hiermee officieel kennis van de zaak kreeg, en dus wierd uitgenoodigd om te handelen, en ook dezen broeder af te maken.

Nu laten we den geest, die uit zulk zeggen spreekt, rusten. We verstaan uitnemend, hoe de Irenische broederen, op hun standpunt, geen kans meer zien om den geestelijken weg te loopen, en er dus, huns ondanks, toe komen, om op ongeestelijke paden te wandelen. En natuurlijk, eenmaal op die paden gedrongen, moet iemand, die bidt en ernstig man is, aan zijn wandelen op die ongeestelijke paden dan wel een geestelijken glimp geven. Hij moet het goedpraten voor zijn conscientie. Zich diets maken, dat hij er uit conscientie en om der conscientie wil op wandelt.

Nog altoos, als in het Sanhedrin te Jerusalem, zich de kleederen scheuren, en in verontwaardiging uitbarsten : ., ., Gij hebt, o, mannen broederen, nu zelven zijn godslastering gehoord!”

Ook te Jeruzalem meenden die mannen dat ernstiglijk, en, thuis gekomen, hebben ze ongetwijfeld aan hun vrouwen verteld , dat het nu niet langer kon. Dat ze moesten doortasten. Dat het nu al te ver ging. Dat die Jezus van Nazareth zelfs overging tot klare godslastering!

Psychologisch kon dit niet anders.

Ook Paulus blies moord en dreiging, meenende Gode een dienst te doen.

Dit doet ons nu om onzer broederen wil wel leed. We wilden om wat liefs, dat ze deze paden niet bewandelden. Maar nu hun voet er eenmaal op gezet is, begrijpen we hen, dat ze zoo moeten spreken.

Het is de fataliteit van hun eersten mistred.

Doch er is iets anders, waar wij de heeren wel eens over hooren wilden.

Keer op keer hebben Irenische predikanten het Sacrament van het heilig Avondmaal bediend in Evangelisatielokalen, en o. a. is het heilig Avondmaal ook bediend bij de inwijding van een hospitium voor den heer Van Dijk. Vergissen we ons niet, dan nam ook Dr. Gunning eraan deel, of bediende het zelf.

Dit feit zal niet weersproken werden. Het is notoir.

Nu was deze bediening van het Sacrament precies even veel of even weinig in strijd met de reglementen, als hetgeen Dr, Schot deed of misdeed.

Mogen we nu vragen, of met twee maten meten ooit goed is.?

En men zal zeggen: Neen.

Maar als dan het Wag. Weekblad het geval van Dr. Schot, met eisch tot ontzetting van dezen dienaar, publiek aan de klok hangt, zal het dan nu consequent zijn en ook de ontzetting van alle deze Irenische predikanten eischen?

We zijn benieuwd naar het ja of neen, dat op déze interpellatie volgen zal.

KUYPER,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen