„Gij en uw huis!”

En zij zeiden : Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis. . (Hand. 16 : 31).

Onzichtbare banden zijn zoo raadselachtig en toch trekken ze soips zoo sterk.

Ge zult nedeizitten in een spoorcoupé, dat ge als haringen gepakt opeenzit, en men u links en rechts drukt, en dat ge toch als een vreemde en zonder aanraking te midden uwer medereizigers zijt; teiwijl ge op hetzelfde oogenblik aan vrouw of kind zult denken, die uren ver van u afzitten, en ge met hen u op 't innigst verbonden gevoelt.

Ze zijn zoo geheimzinnig die verborgene banden; die wondere banden van het hart; en die nog teederder banden des geestes.

Ge merkt er niets van, en ge ziet er niets van; ge kunt ze naspeuren noch tasten; en toch zijn ze er; en hun trekking is zoo machtig; dan vooral zoo ze door de banden van het bloed worden gesteund.

Zie slechts om u in uw gezin.

In een vol uitgegroeid gezin was eerst alleen een vader en moeder; en nu is hun kroost geschonken; en bloeien de olijftakken aan hun tafel. Maar al lijkt zulk een huisgezin op een plant, toch is het anders dan een plant. Want immers van een plant kunt ge de stukken niet uit elkaar nemen, of ze hebben niets meer met elkander uitstaande.-Stekken van een boom afgenomen keeren nooit meer naar dien

boom terug, en geplukte vruchten vergeten lieur oorsprong. Maar zoo is het met een mensche-• lijk huisgezin niet. Zulk een gezin lijkt wel een plant, die allengs in stukken uit elkaar loopt, maar zoo, dat de uiteengeloopen stukken toch nog met onzichtbare banden of vezelen aan elkaar verbonden blijven.

De telegraaf komt er nog het naast bij. Als te Parijs de magnetische draad in den grond wordt gestoken, en men steekt het andere uiteinde van dien draad te Amsterdam in den bodem, en de toestel werkt, dan heeft er opeens, onder dén grond door, een verbinding plaats van de electrische kracht. Het trekt van die punt, die te Parijs in den grond steekt, tot naar die punt, die bij ons in den bodem ging. Men noemt dat een strooming. Men merkt en weet dat er een verbinding is. Maar het is een verbinding die aan onze waarneming ontsnapt. En 7, 00 nu, en sterker nog is het ook met de banden van het bloed, vooral indien de banden van den geest er op werken mogen. Want of het ééne kind dan in het ééne en het andere in het andere werelddeel is, als door een electrischen stroom, die ongezien door de lucht trekt, blijven dan die harten toch op den versten afstand verbonden. En als 's avonds de knieën worden gebogen en uit alle stad en dorp de gebeden naar den Hooge opklimmen, dan werken al die stroomingen, dan trekken al die banden, en dan is het één roepen, één bidden naar den Hooge voor wie van zijn lieven ver wijderd is en toch voor zijn lieven '' liefde '""''^ voelt '' in het hart.

Toch kan niet genoeg geklaagd, dat de trekking dier geheimzinnige onzichtbare banden niet nóg sterker is; niet genoeg getreurd, dat juist in onze dagen, de onderlinge verkleefdheid en saamhoorigheid vaak zoo flauwelijk werkt.

Ge hebt wel recht, dat familiebanden niet kunnen blijven doortrekken, als te sterk geestesverschil de zielen uiteendrijft. Of heeft niet de Heere zelf gezegd: »Wie niet haat zijn vader en broeder om mijnentwil, is mijns niet waardig? " Niet ook waar, dat Ruths zeggen: »Uw volk is mijn volk", steeds weerklank vond in het vroom gemoed ? o, Schrijnen moge het u soms door de ziel, maar er is niets tegen in te brengen, als de ééne Jezus belijdt en den andere het Kruis een ergernis is, dan kunnen die twee niet saamgaan, ook al heeft eenzelfde moeder ze gebaard.

Maar omdat de banden van het bloed ook in uw huis, als het op beslissen komt, nooit de banden van den geest overheerschen mogen, daarom moogt ge toch nimmer die banden van het bloed gering achten.

Die banden \an het bloed zijn geleidingen waarlangs iets uit het hart van den een in het hart des anderen uit kan gaan. Er kan langs die geleidingen een vonk van zonde schieten uit de ziel des éénen in die des anren; maar ook er kan langs diezelfde geleiddraden een zegen overgaan uit hart in hart.

En dit nu is het kwaad onzer dagen, dat de kerk van Christus, op die banden des bloeds, als instnmienten van zonde of van zegen, zoo weinig let.

Het wordt alles te geestelijk opgevat.

Ook gij hebt wel een huis. Paulus' zeggen tot den stokbewaarder: »Gij en u huis; ' is ook voor u wel verstaanbaar. Maar nu denkt ge allicht: »Als die kinderen van mijn bloed zalig ^zullen worden, zal tóch dit werk van den Heere moeten komen; wat kan ik er aan doen ? " En zoo staakt ge het woord van vermaning ; zwijgen wordt regel; alleen in natuurlijke, wereldsche dingen werken de banden des bloeds nog; maar overigens dat er in die banden des bloeds een kostbaar instrument gegeven is, om ter zaligheid ook voor uw huis werkzaam te zijn, dat hebt ge nooit ingedacht; dien blik hadt ge er nooit op; daar liet ge u niet mee in.

En dit nu is een zonde, die bestraft-en bestreden moet.

In uw macht heeft God de Heere de zaligheid van uw huis zeker niet gesteld. Hij is een jaloersch God, en geeft zijn eere aan geen andere. Hij baart weder. Hij alleen, en alleen God de Heere zelf kan aan uw kind, aan uw vrouw, aan uw broeder het geloof geven. Maar onder uw plicht staat niettemin het vermaan en het smeeken der liefde. En als God de Heere u dan niet los in het midden der uwen stelt, maar u met heel uw huis door heihge, teedere, geheimzinnige banden des bloeds zoo verbindt, dat er langs al die banden en draden iets van u op hen kan uitgaan, dan moet ge uw arbeid te werk stellen, ook al bleek in de uitkomst, dat het al ^rbeid en moeite tevergeefs was geweest.

o, Dat er in onze Christelijke gezinnen toch dieper besef opwaakte van deze heerUjke roeping.

Eertijds zag men soms reeksen van geslachten, waarin de zegen der genade telkeris van vader op kind als overging, en thans is het, of schier uit elk huis het ongeloof zijn prooi komt wegsleepen.

Dit gaat niet om goed en have, maar 't gaat om de levende zielen.

En daarom kan er niet sterk genoeg op aangedrongen, dat we voor dat diepgaande kwaad toch het oog zullen openen.

De kerk van Christus vraagt om geslachten die den Heere dienen in godzaligheid. De kerk van Christus vraagt om geheele htiisgezimien, die den Heere in onverderfelijkheid mogen aanroepen. Ze wil, ze vraagt ook van u, dat ook in uw huis de landeit des bloeds niet als een ongebruikt instrument zullen liggen.

God schiep ze die banden.

Ze geven u gelelddraden. Ze bieden u aansluiting. Ze stellen u in gemeenschap met wie om u zijn.

o, I.aat langs die draden, kat door die aansluiting, laat dank zij die gemeenschap, dan ook in uw huis de gloed eener meer dan aardsche liefde voor man en vrouw en kroost, voor broeder en zuster werken mogen.

Een liefde die naar Boven lokt, die. God geve het, meetrekt naar den hemel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen