In De Bazuin schrijft Doe. De Cock:

In De Bazuin schrijft Doe. De Cock:

Men leze slechts de voorrede voor de leerregels van Dordrecht om er zich van te overtuigen, dat onze vaderen spraken van: de Kerk van Nederland en van de Gerefói-meerde Kerk.

Dat er in de Nederlanden twee Gereformeerde Kerken waren alleen door de taal gescheiden, ofschoon in Belijdenis en Kerkregeering éen, is mede éen der oorzaken waarom in de kerkorde steeds van Kerk(? « gesproken wordt. De kerkorde was dan ook inderdaad de kerkorde van de twee Kerken, yie de Synode van Dordrecht A". 1578, art. 56 of 31.

Hier sloop een vergissing in, door ontstentenis van goede onderscheiding.

In de Voorrede voor de Dordsche leerregels komt het woord kerk in het enkelvoud in drieërlei zin voor: i". voor de kerk van Christus gelijk die verspreid is over de geheele wereld. Zoo lezen we (ed. Kuyper p. 66) van „godzalige keizers, koningen en prinsen, dewelke de Zone Gods zoo menigmaal tot hulp van zijne kerk heeft verwelrt." Dit is blijkbaar de kerk van Christus door alle eeuv/en en aan a^le plaatsen.

2°. Wordt kerk in het enkelvoud gebezigd voor de gezamenlijke Gereformeerde kerken in alle landen en onder alle natiën. Immers van de buitenlandsche godgeleerden wordt gezegd, dat zij waren: theologanten der Gereformeerde kerk (p. 6"]).

En 3". v/ordt kerk in het enkelvoud ook gebezigd voor de 'gezamenlijke Gereformeerde kerken in Nederland, voorzoover ze niet kerkrechtelijk voorkomen, B.v. p. 66: „Z^i? kerk van Nederland., dieeenige jaren zeer is verdrukt is gezveest."

Zoo dikwijls daarentegen, niet historisch, noch dogmatisch, maar kerkrechtelijk gesproken wordt, spreken onze vaderen in hun aktestukken zoogoed als altoos vaa kerken in het meervoud.

Zoo ook in dit aktestuk, de Voorrede der Dordsche leerregels, tot zes malen toe; twee malen op den titel, en vier malen in het stuk zelf.

En wat nog meer afdoet, ia l.^, l^.: , Uiit achter de Dordsche leerregels., waarin de Synode van 1619 niet inleidend, gelijk in haar Voorrede, maar kerkrechtelijk als rechter sprak, wordt acht malen van de kerk gesproken, en alle acht malen staat er, zonder eenige uitzondering, kerken in het meervoud.

Dat nu dit meervoud zien zou op de beide talen, Waalsch en Nederduitsch, zullen we gelooven als Docent De Cock het zal bewezen hebben.

Dat dit bewijs echter niet te leveren is, blijkt reeds overtuigend uit dit ééne feit, dat ook de Provinciale Synoden en Classen zich noemden: Synode en Classis der kerken^ ook waar in die provincie of Classis geen Waalsche kerken waren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen