Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. De Synode. Pan-anglicaansche

In het paleis van den aartsbisschop van Canterbury werd in de verloopen maand eene vergadering gehouden van alle Anglicaansche bisschoppen. Terwijl die heeren in Londen vergaderd waren, werden zij dikwijls genoodigd om te prediken. Zoo liet de Roomsche Lord Major een Anglicaanschen bisschop voor zich optreden. Dit klinkt in onze ooren zeer vreemd, doch niet als wij weten dat bij de aanvaarding van zijn ambt deze hoogewaardigheidsbekleeder verklaarde, dat hij ambtelijk geen andere kerk kende dan de Anglicaansche, en daarom een predikant bij genoemde kerk tot zijn kapelaan benoemde.

De vergaderingen van de conferentie of Synode werden met gesloten deuren gehouden. Toch lekte nu en dan wat uit van hetgeen er ten huize van den aartsbisschop verhandeld was. Daardoor werd de geest, welke daar heerschte, openbaar, en kregen velen de vrijmoedigheid, om de vergadering met adressen lastig te vallen. Ieder schijnt voor zijn eigen stokpaardje de goedkeuring van de bisschoppen te willen. Zoo zond de ^Broederschap van het heilige Sacrament", een hoog-kerkelijke vereeniging, een memorie in, waarin men zocht te betoogen, dat het bewaren van de gewijde teekenen, bij het Avondmaal gebruikt, niet in strijd is met de 39 artikelen en het Common Prayer Book. En dit terwijl in art. 28 geschreven staat: »Het Sacrament van het heilige Avondmaal wordt volgens de instelling van Christus niet bewaard." In de liturgie staat: »Wanneer iets van het geconsecreerde brood of van den gewijden wijn overblijft, zal het niet uit de kerk gedragen worden."

Ook werd het openbaar dat de conferentie zich bezig zal houden met eene revisie van de Engelsche vertaling van de oecumenische symbolen. Het schgnt er om te doen te zijn, de belijdenis dat de Heilige Geest uitgaat van den Vader in van den Zoon weg te vertalen, opdat men zich alzoo zou kunnen vereenigen met de Grieksche kerk. Over het algemeen schijnt meer naar een spoedige vereeniging met de oud-Roomsche en Grieksche kerk gestreefd te worden dan met de Roomschen.

Toch schijnt het, dat men in hoogkerkelijke kringen niet algemeen met eene vereeniging met de Oud Katholieke kerk ingenomen is. Twee Engelsche bisschoppen hebben een reis door Duitschland en Zwitserland gemaakt om gegevens te verzamelen voor een nadere aaneensluiting der twee kerken. De voorstanders van eene vereeniging zeggen, dat de Oud-Roomschen in deze dagen denzelfden strijd hebben, welken driehonderd jaren geleden de kerk van Engeland voeren moest. »Als men hun geen hulp schenkt en geen sympathie betuigt, dan bekennen wij, ^' zoo spreeRt men, »dat de Reformatie van de kerk van Engeland een daad van rebellie geweest, en dat men zich zoo spoedig mogelijk aan den Roomschen stoel . heeft te onderwerpen. Ook wanneer men zegt, dat „schisma" (scheuring) zonde is, dan komt die zonde voor rekening van die partij, welke door hare onrechtvaardige handelwijze tot schisma dwingt. Verder is ketterij een vetl grooter kwaad en een zwaarder zonde dan het maken van'schisma; de kerk van Rome is tot openbare ketterij vervallen."

Voorwaar, deze hoogkerkelijke Engelschen spreken nog verstandiger dan onze synodalen. Volgens hen bestaat er maar één zonde, tenminste, men houdt zich zoo: zich afscheiden I van de synodale organisatie.

Aan den anderen kant betoogt men, dat de OudRoomschenwel het dogma van de onfeilbaarheid mogen verwerpen, en dat men hun sympathie moet betuigen, doch dat men hen niet officieel mag helpen; de oud-Roomschen zijn te klein in getal, om aanspraak op erken-1 ning als kerk te hebbend). Er is bovendien I onder hen ook een »down-grade", een afwij-

ken van de Katholieke leer. Men vreest zich te compromitteeren, door zich met de Oud-Roomschen te veel in te laten, enz.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 19 augustus 1888

De Heraut | 2 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 19 augustus 1888

De Heraut | 2 Pagina's