Uit de Pers.

Het is van belang, dat onze lezers kennis dragen van het oordeel, ook door andere bladen, over den loop en afloop der onderhandelingen tusschen Kampen en Utrecht geveld.

Ziehier hoe de Bazuin zich uitlaat.

In een brief aan zijn denkbteldigen vriend te Jeruzalem, schrijft Ds. Gispen, thans redacteur van de Bazuin, dit: Ik begin dan met u mede te dealen, dat onze Synode in den nacht van 18 op 19 Januari, te ruim half vier ure, gesloten is.

We hadden te Kampen het heerlijkste winterweder, dat denkbaar is. De kerk was zoo net en doelmatig ingericht en zoo aangenaam verwarmd, wij zijn daar zoo vriendelijk ontvangen en zoo goed verzorgd, dat we de Hefelijkste herinneringen medenamen.

Vooral de laatste zitting was indrukwekkend. Twee deputaten van de Utrechtsche synode (Dr. Kuyper en Dr. Van den Bergh) waren in ons midden. De kerk was eivol. Ik verbeeldde mij soms een nachtelijke zitting van het Eugelsche parlement bij te wonen, op het oogenblik, dat een beroemd spreker het woord voerde.

De concept-acte van ineensmelting met de bijlagen onderstel ik, dat gij kent.

Reeds op de laatste deputaten-vergadering bleek het, dat tvvee van de gedeputeerden onzerzijds op een paar punten niet konden medegaan. De meerderheid in onze Synode deelde het gevoelen van deze twee broeders. Zij nam de door hen voorgestelde amende menten aan. Tengevolge daarvan kon de vereeniging, op dit oogenblik niet, wat de Synoden betreft, tot stand komen.

Maar de zaak is hangende gebleven. Onzerzijds zal de acte, met memorie van toelichting, aan de Ker keraden worden gezonden, en de mogelijldieid is gesteld voor het saamroepen eener vervroegde Synode, zoodat we geen drie jaar in het onzekere behoeven te blijven hangen En dan resumeert hij zijn oordeel en zijn verwachting in deze woorden: . Ik voor mij geloof, dat wij den uitslag als zeer bevredigend mogen beschouwen. Van de 14 punten zijn er 11 met 36 tegen 4 stemmen aangenomen.

Op de punten 12 en 13 hadden de broeders Littooij en Beuker tezamen een amendement, de strekking hebbende om de theorie van twee methoden van reformatie, in de aanneming van de considerans en punt 4 der acte reeds geaccepteerd, in de practijk of in de uitvoering onmogelijk te maken. De Utrechtsche synode heeft daarop het amendement B. en L. bijna geheel overgenomen, en het eigenlijke bezwaar, dat gelegen is in de formatie van gemeenten op plaatsen, waar reeds een Christelijke Gereformeerde gemeente bestaat, tot een zeer kleine kleinigheid beperkt, zoo klein, dat een der sprekers ze een draadje noemde als spinrag. Doch van de andere zijde werd beweerd: laat het zoo iijn zijn als spinrag, het is er toch.

Op punt 14 had Ds. Littooij alleen een amendement, de strekking hebbende om de Vrije Universiteit geheel en voor altijd buiten de vereeniging te houden, de Theol. School te Kampen in de volledige opleiding van de dienaren des Woords te laten voorzien, en de diploma's van de Theol .^ Candidaten van de Vrije Universiteit dan alleen te erkennen, wanneer de bestuurders der Universiteit geheel en al aan de eischen, voorkomende in de Post Acta der Dordtsche synode van 1618—19 wilden voldoen.

Dit punt konden de broeders van Utrecht niet toegeven. De Universiteits-kwestie is niet bloot eene zaak voor de kerk, maar beheerscht de geheele Calvinisti sche levensbeschouwing, raakt het gansche leven.

Wordt de Vrije Universiteit, of liever de Christelijke Universiteit, theoretisch en practisch onmogelijk gemaakt, dan zijn we, van meet af, met onvruchtbaar heid geslagen.

Onze Kerkeraden, dassen en Prov. Synoden zullen nu vooral dit punt hebben te beoordeelen.

Vijf broeders werden voorts benoemd om deze zaak bij de Kerkeraden enz. aanhanging te maken en correspondentie te blijven onderhouden met de Utrechtsche deputaten.

Wat het formeile betreft zijn we dus even ver, als wanneer onzerzijds de acte van ineensmehing onveranderd ware aangenomen. Ook in dit geval moest alles toch weer naar de Kerkeraden terug, en kon een volgende Synode alles eerst definitief, afdoend, vast stellen.

De bijlagen, handelende over de combinatie van twee kerkformatiên in éénzelfde plaats en het plaatselijk maken van het reglement inzake de verhouding van Overheid en Kerk, zijn onzerzijds aangenomen met 38 tegen 2 stemmen.

Zoo ziet ge, dat onze arbeid toch niet vergeefsch is geweest. Van achteren zal het wellicht blijken, dat deze uitslag beter geweest is en beter werkt dan wanneer alles, nu reeds, geheel vereffend ware.

En Prof. De Cock, die in een eigene rubriek deze aangelegenheid bespreekt, laat zich aldus uit: Wat mij betreft, ik heb van 1886 af de vereeniging hartelijk gewenscht en er God om gebeden, en daarom mij ook verblijd, dat geen onzer provinciën het niet vereenigen zou willen doen voortduren om ons Reglement. Prijsgeven van dit Reglement voor de Kerk in het algemeen en het behouden van een Regl. voor de plaatselijke gemeenten, kwam mij altoos wel voor als iets, dat de zaak niet in 't reine bracht, maar het Reglement of ook ten Reglement is dan toch geen zaak, die gereformeerden van gereformeerden verwijderd mag doen blijven.

Bij goeden wil van weerszijden kan, zoo dacht ik, de vereeniging worden getroffen. Persoonlijk heb ik nog altoos grooter bezwaar in een kerkelijke kas, dan in een of zelfs in het Reglement. Doch ik verblijd mij thans, dat noch het Reglement, noch de kerkelijke kas de zaak der vereeniging bracht in het stadium, waarin zij zich thans bevindt.

Tot vereeniging is het op de Synode niet gekomen; doch de Synode deed van haar oprechte begeerte naar vereeniging blijken door de aanneming van de geheele Concept-acte, met uitzondering van een paar punten, die niet de leer betreffen maar de practijk.

Niemand zal nu in 't vervolg nog kunnen zeggen: de Christelijke Gereformeerde Kerk en de Kerken der, doleerenden staan principieel, d. i. in beginsel, tegen • over elkaar.

Het tegendeel is op deze Synode gebleken. En al weet ik, nu ik dit schrijf, nog niet, wat de Synode te Utrecht besluiten zal, als mijn gevoelen spreek ik uit dat in elk geval een der eerste gevolgen van deze Synode wel dit wezen zal, dat bij meerdere waardeering wederzijds, bij het bespreken van en schrijven over de zaken, die voor dit oogenblik de kerkelijke vereeniging in den weg staan, de geest der liefde zich zal openbaren.

En is dit werkelijk, zoo ik meen te mogen hopen, het gevolg, dan zal het bespreken van de verschilpunten er toe kunnen leiden, dat wij steeds dichter bij elkaar komen en, wat God geve! ten laatste geheel worden vereenigd.

Bij beide deze publicisten vindt ge dus ongeveer dezelfde opvatting als in de Heraut.

Ook de Hoop slaat gelijken toon aan, waar haar redacteur, die zelf de vergadering te Utrecht als adviseerend lid bijwoonde, zijn opvatting in deze woorden teekent: Het zou zeker een groote zaak geweest zijn, indien de Kerken, gelijk zij op de beide Synoden vertegenwoordigd waren, reeds nu eenstemmig waren gebleken op ieder punt, de vereeniging betreffende; eenstemmig niet alleen, wat het beginsel van vereeniging betreft, maar ook wat aangaat de wijze van uitvoering; niet slechts eenstemmig in de hoofdzaak, maar ook in de bijzonderheden. Doch waar dit nog niet het geval is, zou het zeer te betreuren geweest zijn, indien misschien, met een kleine meerderheid van stemmen de oorspronkelijke Concept-acte door de Synode te Kampen ware aangenomen, of, omgekeerd, te Utrecht dus ware toegestemd om de amendementen op de Conceptacte, door Kampen noodzakelijk geacht, over te nemen.

De saamsmelting der Kerken moet in gehoorzaamheid aan Gods Woord en eenheid des Geestes geschieden, en niet tot stand gebracht worden bloot door meerderheid van stemmen op eenige Kerkelijke Vergadering.

En omtrent de nog in geschil gebleven punten zegt Ds. Ijon Cachet: Slechts oj) twee punten bestaat nog niet de tot ware vereeniging noodige eenstemmigheid: De opleiding van aanstaande leeraars voor de vereenigde Kerken en het voortzetten der doleantie. Betreffende het eerste, of de Theologische School van Kampen en de Vrije Universiteit te Amsterdam terstond saamsmelten zullen, wat aangaat de opleiding van leeraren, en de Kerken dus terstond éene School zullen hebben ter opleiding harer aanstaande predikanten, of dat zoowel Candidaten in de Theologie der Vrije Universiteit als Proponenten van de Theologische School te Kampen beroepbaar zullen zijn tot predikant, kan op den duur geen overwegend punt van verschil uitmaken, en is, schoon zeer gewichtig, toch van te ondergeschikt belang om er de Vereeniging der Kerken van te laten afhangen. Anders schijnt het, wat het tweede punt betreft: Of na de Vereeniging der Kerken, in plaatsen, waar een Kerkeraad der Christ. Geref.

Kerk is, gearbeid kan worden om de plaatselijke Kerk, die nog onder de Hiërarchie verkeert, tot reformatie te brengen en breking met de Synodale Organisatie van 1816, zoo het niet anders kan, door een Kerke raad, gekozen door enkele geloovigen, krachtens hun ambt, M. a. w. of ook na de vereeniging op de hjn der doleantie zal kunnen voortgegaan in plaatsen, waar thans een Kerkeraad der Christ. Geref. Kerk bestaat, zonder miskenning dier Kerk als wettige openbaring van het Lichaam Christi-Over deze beide punten van verschil zullen de onderhandelingen nu worden voortgezet en er is alle grond van hope, dat dit zal leiden tot het gewenscht einde. Hierover meer in ons volgend nummer.

Wat dit laatste betreft, zouden wij de orde willen omkeeren.

De quaestie der kerkformatie onzerzijds, waar reeds eene kerkformatie bestaat, is o. i. van veel minder beteekenis, we zeggen niet voor nu, maar voor de toekomst der kerken, dan de zeer principieele opvatting x& nwwtheologie, omdat hier een opvatting van uw kerk achter zit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen