Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

van de oefening der Godzaligheid in het Oosten.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

van de oefening der Godzaligheid in het Oosten.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

DOOR

G. VOETIUS.

Daar zijn verscheidene soorten van vasten. Daar is eerstelijk een gedwongen vasten, wanneer een mensch geen spijze heeft om te eten, als in den honger van Samaria. Of wel spijze en voedsel hebbende, nochtans om eenige zwarigheid en ziekte niet eten kan, gelijk dat hun gebeurde, die met Paulus in het schip waren. Maar dit is veeleer een hongersnood dan een vasten.

2. Een natuurlijk vasten, hetwelk wij, na de medicijn, doen tot gezondheid van ons lichaam.

3. Een burgerlijk vasten, hetwelk de Overheid instelt tot betere onderhouding van het gemeenebest, opdat wij, visch zoowel als vleesch gebruikende, te grooteren overvloed van beide hebben mochten.

4. Een bovennatuurlijk vasten, aXs het vasten van veertig dagen van Mozes en Elia als voorbeelden enz. van Christus, het Wezen zelf. Over dit vasten moeten wij ons veel meer verwonderen dan het navolgen.

5. Een dagelijksch vasten, wanneer een mensch zorgvuldig is, de schepselen Gods met zoodanige matigheid te gebruiken, opdat hij daardoor niet trager, naaar vlijtiger worde om God te dienen en zijne beroeping na te komen. Zoodanig vasten moet van de dienaren des Goddelijken Woords en de richteren des lands onderhouden worden.

6, Een godsdienstig of religieus vasten, hetwelk iemand gewillig voorneemt, om zijn ziel en lichaam des te bekwamer te maken, om God met meerderen ijver, om eenige buitengewone oorzaken, aan te roepen. Van dit vasten alleen hebben wij te spreken.

Dit godsdienstig of religieus vasten is tweeërlei: I Een particulier of bijzonder vasten.

2. Een openbaar of algemeen vasten.

VAN HET PARTfClLIER VASTEIV.

Opdat wij het eerste vasten wel onderhouden mogen moeten wij vier dingen aanmerken: i. den auteur; 2. den tijd en de occasie; 3. de manier; 4. het einde en het oogmerk.

1. Van den aufenr.

De eerste, die het vasten instelde, was God zelf. Hij wilde niet zijne wet schrijven of uitspreken zonder vasten (Exod. 34 : 28) en in zijne wet beveelt Hij al zijn volk te vasten (Lev. 23). Alzoo leerde ook onze Zaligmaker Christus zijnen discipelen, onder het Nieuwe Testament te vasten (Matth. 6 : 17). Want door een zoodanig godsdienstig vasten komt de mensch het allernaast tot het leven der engelen, om te doen den wille Gods op de aarde, gelijk dat in den hemel geschiedt. Ja, de natuur zelve schijnt zulks te leeren, die ons een kleinen mond en een enge keel gegeven heeft; want de natuur is met weinig spijs tevreden en de genade niet minder. Ook komt de natuur nergens meer met de genade overeen, dan in de oefening van het godsdienstig vasten; want het versterkt de memorie, verlicht het verstand, bedwingt de vleeschelijke lusten, doodt het vleesch, behoudt de kuischheid, belet ziekten, vermeerdert de gezondheid, en brengt allerlei zegeningen voort.

Het godsdienstig vasten en spreken met God maakte Mozes' aangezicht voor de menschen glinsterende, toen het afgodisch eten en drinken der Israëlieten hen afgrijselijk voor God maakte.

3. De tijd om te vasten.

De Heilige Schriftuur stelt ons geen zekeren tijd voor ónder het Nieuwe Testament om te vasten, maar laat het der Christenen vrijen wille over (i Cor. 7:5; 2 Cor. 11:27; Hand. 13 : 2, 3) te vasten, wanneer zulks de gelegenheid zal medebrengen (Matth. g : 15), als, wanneer iemand een ootmoedig en ijverig smeeker tot God wordt, om vergeving eeniger zware zonden, door hem begaan; of om eenige zonden voor te komen, waartoe hij zich van den Satan aangepord voelt; of om eenige bijzondere genade en zegen te verkrijgen, dewelke hij niet heeft; of om eenige straffe te ontgaan, voor welke.hij vreest, of die aireede op hem gekomen is; of ten laatste zijn vleesch te bedwingen onder zijn geest, opdat hij alzoo des te gewilliger zijne ziel Gode door het gebed opoiferen mocht. Om deze of dergelijke oorzaken mag iemand een dag of langer vasten; echter niet langer dan de occasie vereischt, en de constitutie van zijn lichaam en andere noodwendige dingen toelaten.

3. De manier om te vasten.

De rechte manier, om te vasten, bestaat eensdeels in uiterlijke, anderdeels in innerlijke handelingen.

De uiterlijke handelingen zijn, ons te onthouden in den tijd, dat wij vasten: . van alle wereldsche werkzaamheden en arbeid, van onzen vastendag als een sabbatdag makende (Lev. 23 : 21), want de wereldsche bezigheden trekken onze harten van heilige verootmoediging af; 2. van alle soorten van voedsel, ja, van brood en water zelfs, zoo verre als het de gezondheid lijden wil: ) opdat wij alzoo onze eigen onwaardigheid bekennen mogen, als het leven met alle middelen, daartoe behoorende, onwaardig zijnde; b. opdat door het kastijden van het lichaam de ziel destemeer vernederd worden mag; c. opdat wij alzoo een Goddelijke wrake over onszelven nemen mogen, dat wij den vrijdom misbruikt hebben in het gebruik der schepselen Gods; d. opdat door den honger onzer, lichamen, door het gemis van deze aardsche dingen onze zielen leeren mogen des te begeeriger naar de geestelijke en hemelsche spijze te verlangen; e, opdat ons in gedachtenis mag gebracht worden, dat als wij van voedsel, hetwelk ons geoorloofd is, ons onthouden, wij alzoo destemeer van de zonde, welke gansch niet geoorloofd is, ons moeten onthouden.

3 Van kostelijke en sierlijke kleeding, opdat, gelijk als het misbruik daarvan ons met hoovaardij opblaast, wij alzoo haar geoorloofd gebruik terzijde leggende, onze deemoedigheid te kennen geven. En daarom gebruikten ze in oude tijden (inzonderheid bij openbaar vasten) zakken om hunne lichamen of een ander grof kleed. De reden en billijkheid hiervan blijft nog, inzonderheid bij openbaar vasten. Bij zulk eene gelegenheid in de vergadering te komen met gestijfde kragen, gekruld haar, kostelijke kleeding, met schoone bloemen of reukwerk versierd zijnde, geeft te kennen een ziel, die noch nederig is voor God, noch ooit het rechte gebruik van zoo een heilige oefening gekend heeft.

DE GAAY FORTMAN.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 juli 1889

De Heraut | 2 Pagina's

van de oefening der Godzaligheid in het Oosten.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 juli 1889

De Heraut | 2 Pagina's