Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ook al moeten we ons streng aan onzen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ook al moeten we ons streng aan onzen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

regel houden, om, zoolang er geen plaats vrijkomt, geen ingezonden stukken op te nemen, die onze gewone rubrieken verdringen, maken we toch ditmaal eene uitzondering voor Ds. Klomp van 'sGraveland, omdat hij persoonlijk in ons blad genoemd was; maar dan ook slechts voor zoover hij er in genoemd was.

Er was sprake gelijk men weet van een aandrang, om de predikanten van het genre-Klomp toch vooral keer op keer bij kerken in doleantie te beroepen, ten einde op de conscientie dezer broederen te werken.

Dit nu gaf hem dit woord in de pen: Er behoort moed toe om tegen u, zulk een geharnast en geoefend ridder, in het strijdperk te treden. Onverwachts' ontvangt de minder behendige tegenstander een lansstoot, die hem uit den zadel licht en in het zand doet buitelen, onder de toejuiching van het groote publiek.

Hoe weinig begeerlijk die positie mij ook toeschijnt, uw schrijven in de Heraut van Zondag 11. dringt mij om mij toch daartoe te verstouten.

Reeds vroeger gaf ik u privatim, — naar aanleiding van het geschrijf tegen Ds. Dijkstra van Hilversum, — mijn leedwezen te kennen dat personen zóó door u in uw blad werde'n besproken. Thans herhaal ik dat leedwezen in het openbaar. Ik betreur het dat uw blad m. i. door dergelijke bespreking van personen wordt ontsierd, waardoor het mij wel eens aan een Politieblad herinnert. Waarlijk, ik geloof niet dat zulk geschrijf bevorderlijk is aan het „rijpmaken" van genoemde personen voor de doleantie. Op mij althans heeft het veeleer een tegenovergestelde werking.

Wat het hinken op twee gedachten aangaat, ik meen daaraan niet te lijden. Nimmer was ik met den weg der doleantie verzoend, hoezeer ik ook biddend begeer dat de Heere de kerk verlosse van de Besturen. Steeds meer blijkt het mij echter dat de doleantie, in de praktijk, niets anders is dan eene nieuwe scheiding, die de gemeenten verscheurt, neêrwerpt wat met vele moeiten is opgebouwd en de kinderen Gods tegen elkander in het harnas jaagt. De doleantie scheurt een deel uit de belijdende gemeente, maar verlost de gemeente niet.

Daarom kon ik den weg der doleantie niet bewandelen. De broeders die de conferentie te Hilversum geleid hebben, ik meen op i Dec.

'87, weten dit. Indien men dan ook, om bij uwe schilderachtige voorstelling te blijven, met «een kerkeraads-brancard" kwam aandragen, dan denk ik daarop vooreerst nog niet plaats te nemen

Dit schrijven verlegenheid. nu brengir ons in bittere

Als een opponent toch begint met tot u te zeggen: „Gij zijt zoo behendig, dat ge uw tegenstanders onverhoeds een lansstoot in de ribben drijft, waardoor ze met het zand kennis maken!", dan durft ge haast geen mond opendoen. Want wat ge dan ook zegt leidt onveranderlijk tot de conclusie: „Zie, daar hebt ge het nu al?

Heb ik het niet gezegd! Daar is de behendige man weer. Daar trilde de lansstoot^ en ik lig in het zand!" Toch wagen we ons, om met Dr. Van Toorenenbergen te spreken, aan een „beetje verweer." En dan gelieve Ds. Klomp allereerst de feitett te herstellen. Het is niet zoo, dat de

Heraut Ds. Klomp noemde. Het was een inzender die ons schreef, en er stond uitdrukkelijk bij, dat deze inzender zoover was gegaan, om eenige namen te noemen; en wel die namen te noemen, niet als signalement in een Politieblad^ maar uit broederlijke sympatiiie, om de kerkeraden vooral op die leeraren, als de nog meest sympathieke predikanten te wijzen.

Van heel die ver van prettige vergelijking met een Politieblad blijft dus niet veel over. Wij noemden niemand, en de inzender die Ds. Klomp e. a. noemde, deed het uit sympathie^ ter aanbeveling, om hen te trekken, Intusschen ziet deze inzender en zien onze kerkeraden dan nu, hoe deze sympathie beant-i/oord wordt. Elk woord van waardeering voor deze liefde blijft zelfs uit.

En althans Ds. Klomp denkt er niet aan om onder de Synodale organisatie uit te komen. Hij blijft zich schikken in het Collegiale stelsel.

Ja, Ds. Klomp gaat nog verder.

Hij valt rechtstreeks de Doleantie aan.

Ziehier de lijst van grieven: i". in de practijk niets dan een nieuwe scheiding; 2". een verscheuring der gemeenten; 3». een verwarring van wat met veel moeite was opgebouwd; 4". een twistappel onder Gods kinderen; en 5". ze verlost de gemeente niet.

Juist zoo nu spraken in de dagen van Luther en Calvijn ook de Roomsche pastoors en bisschoppen en kardinalen, die wel zekere sympathie voor de Reformatie gevoelden, maar toch liever onder de Roomsche Hiërarchie bleven.

Ook zij kwamen slag op slag met precies dezelfde grieven voor den dag.

We mo^en niet meedoen, riepen ze, want ge zijt schismatiek.

We kunnen u niet volgen, want ge scheurt de eenheid der kerk.

We willen niet op uw weg komen, want ge verwoest wat Gerson, De Clamenge, en zoovele andere goede mannen. Erasmus niet te vergeten, bezig waren op te bouwen.

We komen niet bij u, want ge maakt dat juist de beste van Gods kinderen vijandig tegen elkander komen te staan.

En eindelijk, we zullen niet aan uw reformatie meedoen, want ge voert wel een deel lieden op vrij terrein buiten de kerk, maar ge reformeert de kerk niet.

Dat deed alleen het Concilie van Trente.

Nu van een Roomsche begrijpen we dat hij zoo spreekt. Maar hoe begrijpt ge dit van een soon der Reformatie?

Meer zeggen we er niet van. Wat Ds.

Klomp verder over de Vrije Universiteit zegt, blijve als niet ter zake doende, achterwege.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Ook al moeten we ons streng aan onzen

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's