Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Rinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Rinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gevlehgelde visschers.

Dat er visschen zijn, die vliegen kunnen, weet iedereen; dat er ook visschers zijn met vlerken, misschien niet.

Wij Nederlanders zijn groote lief hebbers van visschen; vooral de Hollanders, die er uren ver voortrekken, . om ten slotte soms met een netje katvisch thuis te komen. De Engelschen zijn al evenzoo. Zij bezitten een boek »De volmaakte hengelaar ' geheeten. 't Is voor meer dan twee eeuwen geschreven, maar wordt haast nog elk jaar herdrukt.

De slimste en onvermoeidste visschers zijn echter de Chineezen. Zij visschen op allerlei manier. Ja, niet tevreden met zelf te visschen, hebben ze er ook dieren op afgericht.

Men vindt namelijk in China en andere warme landen groote en zwaarlijvige vogels, die pelikanen heeten Men kent hen aan hun fraaie veeren, hun waggelenden gang en vooral aan een soort van zak, die onder hun langen snavel zit en daarmee verbonden is. Die zak is rekbaar en kan wijd uitgezet worden.

Op 't land loopt de pelikaan net als een oud mensch. die tien likdoorns heeft-Maar in 't water weet hij, de zwemvogel, zich des te beter te roeren. Dan zwemt en duikt en plompt en plast hij, dat het een lust is en gij en ik het laten zullen het hem na te doen.

Nu, ieder in zijn element. Een pelikaan kan wetr b. V. de trappen niet opklimmen, waarmede men komt in de kamer, waar we dit schrijven.

Deze vogels nu gebruiken de Chineezen als visschers. (Pas op, dat gij dien zin goed\e.e.sV^ Hoe? Dat laat ik u hefst vertellen door iemand, dier 't zelf gezien heeft. Wie weet of 't anders wel werd geloofd.

»Toen ik", 200 verhaalt de man, »die vogels voor 't eerst aan 't werk zou zien, bespeurde ik allereerst twee kleine booten. In elk daarvan zat een man, omringd door acht of tien pelikanen; de herder met de kudde.

Weldra begon ik te begrijpen dat de dieren op hun vak geleerd waren. Een der Chineezen sprak iets dat ik niet verstond, doch de groote vogels, hoe onnoozel ze ook keken, des te beter. In een oogwenk sprong de geheele vergadering te water en de visscherij begon. Ik bemerkte al spoedig dat de pelikanen met hun zeegroene, schitterende oogen den visch uitnemend wel weten op te sporen, hoe diep die ook mocht verborgen zijn. Telkens schoot een pelikaan vooruit of naar beneden, en bijna altijd kwam hij een oogenblik later weer boven.

Van den visch was dan niets te zien, doch de vogel zwemt rond; de Chinees, die op alles let, roept hem en — zoo gehoorzaam als een hond, komt de zakdrager aanzwemmen.'' »Waar zit nu de visch? " vroeg ik.

»Zie maar, " was 't antwoord van den Chinees, terwijl hij den bek van den pelikaan opende. Daaronder in den zak lag werkelijk een vischje te spartelen, 't Werd er nog levend uitgehaald.

»Maar eten de pelikanen de visch niet wel eens zelf op? " vroeg ik.

»Dat zouden ze zeker doen, '' hernam de Chinees, »als wij niet oppasten. Ziet gij niet, dat elke visch een halsband omheeft? Nu die strooien band maakt het hem onmogelijk den visch door te slikken; tenminste een grooten.

De kleintjes mag hij gerust opeten, die willen we toch niet hebben."

Onderwijl was de goede pelikaan al weer weggezwommen en ik dacht: het is toch hard voor die vogels, zoo te moeten werken voor anderen en zelf zoo weinig te krijgen van het goede dat zij brengen. Evenwel, dat gaat in de menschenwereld ook wel zoo.

Met verbazing zag ik, hoe slim en ook hoe hulpvaardig deze vogels zijn. Tusschenbeiden namelijk gebeurt het, dat er een een visch te pakken krijgt, die hem wat zwaar is en hevig tegenspartelt. Dan komt echter dadelijk een andere pelikaan zijn vriend helpen, en beide slepen nu het dier naar de boot Onze kippen zouden van die pelikanen nog wel wat kunnen leeren, en sommige jongens en meis jes ook.

»Gebeurt het niet wel eens, " vroeg ik den Chinees, »dat een pelikaan onwillig is en er voor bedankt, visschen te vangen voor anderen? " »Dat gebeurt ook wel, " was 't antwoord, »maar dan weten we hem wel tot zijn plicht te brengen." En meteen hief de Chinees een lang bamboesriet op.

»Wordt hij daarmee afgestraft? " vroeg ik.

»o Neen, " sprak de visscher. »Wij slaan niet op het dier, maar naast hem in 't water, en tegelijk beknorren we hem luid. Of hij Chineesch verstaat weet ik niet, maar üe bedoeling begrijpt hij heel goed, dat verzeker ik u. Want dadelijk gaat hij weer aan 't visschen.

»Dan doet gij net als ik de Arabieren met hun kameelen zag handelen, " zei ik. »Als die niet voort willen, begint de man een deuntje te fluiten en alles komt in orde." En ik dacht er bij of 't ook niet goed zou zijn, als we eens beproefden 't ook bij ons zoo ver te brengen, dat de koetsiers niet meer op, maar naast de paarden sloegen of al fluitende hen wisten voort te krijgen. Wat heidenen kunnen, is voor Christenen toch niet te moeilijk."

Zoo ver de reiziger. Misschien zou menigeen hier ook wel zulk een visschenden pelikaan willen hebben. De vraag is echter of het beest hier vrije vangst zou krijgen. Bovendien zijn ze nog al duur. Een paar afgerichte pelikanen kosten 15 k 20 gulden. En men moet heel wat visschen, eer men dat hier zelf aan hoeken en aas uitgeeft.

CORRESPONDENTIE.

H. te Z. De vraag, door u gedaan, is niet alleen moeielijk te beantwoorden, maar zou, in welken zin dit dan ook geschiedde, zeker van een of andere zijde tegenspraak uitlokken. Dat nu gaat in deze rubriek kwalijk aan. Ge hebt trouwens zelf reeds opgemerkt, dat zij hier niet rechtstreeks behoort. Ik zal echter gaarne volgens uw verlangen in Excelsior antwoorden.

Daar is beter plaats voor dingen, die »voor kinde/en" minder passen.

Den overigen briefschrijvers en schrijfsters verzoeken we om een weinig geduld.

B. te U. Vriendelijk dank voor de toelichting ; we hopen er gebruik van te maken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Rinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 december 1889

De Heraut | 4 Pagina's