Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De martelaren.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De martelaren.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

XIII.

LODGWIJK DU BERamiV.

(Slot.)

Maar daar wilde Berquin niet van weten. Hij ging den strijd tegemoet. Van dit oogenblik dateert de verkoeling in de vriendschap tusschen Erasmus en den martelaar. Toch had Erasmus gelijk gehad, toen hij hem gewezen had op het gevaar van zulke vijanden als de Sorbonne en de Roomsche geestelijkheid. Door Berquin in de engte gedreven, sloten zij zich aan elkaêr, zoodat het aan de vereenigde krachten gelukte Berquin in staat van beschuldiging te stellen. De godgeleerden der Sorbonne verzochten een gerechtelijk onderzoek tegen hem. De bisschop Dupont en Louise van Savoye ondersteunden dit verzoek, en de koning droeg met den Paus dezen last op aan twaalf rechters, op éen na allen mannen, zwak genoeg om voor Romes wensch te bukken. Tegen Berquin's persoon was niets in te brengen. Zijn levenswandel was onberispelijk, zijn karakter beminnelijk. Wat had hij dan toch gedaan? De rechters begonnen Berquin's inkerkering te eischen. Deze zocht de hulp van Margaretha bij den koning, welke hem verleend werd. Eenigen tijd baatte dit; maar eindelijk werd de «geleerdste der edelen", zooals men hem noemde, gevangengenomen. Weinig vermoedde hij, dat dit geschieden zou. In den kerker gebracht, bedacht hij, dat op zijn kamer boeken lagen, die Rome veroordeeld had. »Dat zal mij kwaad berokkenen, " dacht de gevangene. Een list dus bedacht. Een zijner knechten moest hem dagelijks bezoeken, om zijne bevelen te hooren. Dezen gaf hij een brief meê voor een Evangelischen vriend, de vraag bevattende orde op de boeken te stellen. »Mijn leven hangt er van af, " riep Berquin den knecht toe. Deze werd door die woorden ontroerd. Bevend ging hij weg. Hoe verder hij kwam, des' te benauwder werd hij. Eindelijk beving hem een hartflauwte en viel hij ter aarde. Voorbijgangers staken de reddende hand naar den ongelukkige uit Iemand maakte zelfs zijne kleederen los.Daar valt een brief uit. Hg leest hem en roept uit: »Menschen, 't is een ketter. Dat bewijst deze brief." »Geef mij hem, " vraagt een der omstanders, »ik zal hem bezorgen aan den beroemden prediker van de straat St. Jacques, die dezen middag bij mij komt eten!" Hij krijgt den brief, en eer de maaltijd begonnen is, heeft de bedoelde prediker den brief reeds, ja is deze met zijn onschatbaar bewijs van Berquin's schiild bij Beda gekomen. De rechters krijgen daarna den brief en bevelen op grond ervan Berquin's nauwere opsluiting.

Van toen af scheen Berquin's zaak hopeloos. Den i6en April 1529 was het onderzoek geëindigd en het vonnis geveld. Hij werd veroordeeld, omdat hij het »met de sekte van Luther gehouden en slechte boeken tegen de majesteit Gods en zijne roemrijke moeder gemaakt had." De straf was: om met ontblootten hoofde, eene toorts in de hand, op het groote paleis tot God, den koning en het gerecht om genade te roepen; op de Place de Grève zijn boeken te zien verbranden; in de kerk Notre Dame voor God en de maagd Maria zich te verootmoedigen, de tong te laten doorsteken en eindelijk levenslang opgesloten te worden zonder een boek te lezen of een letter te schrijvent Berquiri, dit vonnis hoorende^ riep: »Ik beroep mij op den koning.'' Doch dit wilden de rechters juist voorkomen. Zij dreigden met de doodstraf, indien hij zich niet dadelijk onderwierp aan het geslagen vonnis. Ja, een der rechters, Budé, die niet mede bewilligd had in den raad der elven, een vriend van Berquin, kwam bij dezen in de gevangenis en smeekte en bad hem toe te geven. Hij zou er met vergiffenis vragen afkomen, zei Budé, en dat kon hij wel doen. De edelman bood lang weerstand. Eindelijk bezweek hij. Ja, dit kon hij toegeven! Budé vloog naar de andere rechters en vertelde, dat de gevangene toegegeven had. Toen hij echter terugkeerde bij Berquin, was deze weer door den Heere van zijne dwaling teruggebracht-»Ik zal niets terugtrekken, " zeide hij tot Budé.

De andere rechters juichten over dit besluit; want nu konden zij hun tweede vonnis aan ham uitvoeren, nl. hem levend te verbranden, na hem op de Place de Grève geworgd te hebben. Opdat de koning, wiens tusschenkomst Margaretha had ingeroepen, niet meer het vonnis zou kunnen wijzigen, werd bepaald, dat het denzelfden dag zou worden uitgevoerd.

't Was de 22ste April 1529. Berquin had lang tot God gebeden en Hem gevonden. Vrede woonde in zijne ziel. Daar traden de beambten van het parlement bij hem binnen. Begrijpende wat zij wilden, ging hij hen dadelijk achterna. De halsrechter en zijne dienaars namen hem over. Tegen het middaguur vormde zich de stoet, die Berquin naar de strafplaats zou leiden. Hij was gekleed in een fluweelen overkleed, kleederen van satijn en damast en gouden schoenen. De koning des hemels had hem ter bruiloft genood. Een ellendig karretje trok hem langzaam naar de gerechtsplaats. Daar gekomen verliet hij de kar, en betrad het schavot. Het vonnis werd gelezen. Daarna moest Berquin nog wat zeggen. Doch nauwelijks was hij begonnen, of daar begonnen eenige tevoren gehuurde mannen te schreeuwen. Berquin zweeg. Een monnik naderde hem en trachtte hem van zijne belijdenis af te trekken. Doch Gods genade verheerlijkte zich in de standvastigheid zijns dienstknechts. Eindelijk zweeg de monnik en de beul trad toe. Berquin bood hem het hoofd; de schcrprechter sloeg hem het koord om den hals en verworgde hem. Het lijk werd in de vlammen geworpen. Hier en daar zag men tranen vloeien. De vromen troostten zich echter met de gedachte: «Slechts door het kruis zal Christus in dit koninkrijk (Frankrijk) zegevieren."

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 11 mei 1890

De Heraut | 4 Pagina's

De martelaren.

Bekijk de hele uitgave van zondag 11 mei 1890

De Heraut | 4 Pagina's