Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

W. HOVY

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

W. HOVY

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Vrije Universiteit.

Voor velen, die overigens voorstanders zijn an den Bijbel, van Christelijke opvoeding en nderwijs, is nog steeds een hoogeschool, op ods Woord gegrond, een te vreemd denkeeld, om zich daaraan te kunnen gewennen. et is, alsof het hooger onderwijs alleen van verheidswege kan gegeven worden, om de oodige waarborgen van degelijkheid te schenen. Een »professot" is toch eigenlijk alleen ulk een, die officieel benoemd is, hetzij door en Koning, hetzij door den Amsterdamschen emeenteraad. Een vermetele (zaak van een ollegie van curatoren (al bestaat het ook uit rkend wetenschappelijke mannen) en een colgie van directeuren, welke 'personen daarin ok zitting hebben, hoogleeraren te willen

voorstellen en aanstellen. Dat kunnen alleen de meer officiëele coUegies. Nog veel ver. meteier zaak, om zich te durven inbeelden, dat het onderwijs, door zulke niet-officieel aangestelde hoogleeraren, zich zou kunnen meten met dat der wèl-officieel benoemde. En het vermetelste van alles is, om wetenschap, a pelijke graden te durven uitdeden, en daar-' aan éénige wetenschappelijke waarde te dur-. ven toekennen. Zelfs heeft het tienjarig be-; staan onzer Vrije Universiteit daarin nog weinig verandering kunnen brengen. Vele Christelijke ouders gaan nog steeds voort hunne zonen naar de Overheids-Hoogescholen te zenden, zonder zich ernstig voor de vraag te stellen, of de Heere geen anderen en beteren weg voor hen had geopend, om hetzelfde doel te bereiken.

Dat dit zoo is, is zeker diep te betreuren, zoowel voor de jonge mannen zelven, als voor de toekomst van ons Vaderland. Mensche. lijker wijs gesproken althans kan men aannemen, dat dezelfde jonge man, uit Christelijken huize opgeleid als student in de rechten aan de Vrije Universiteit, op latereri leeftijd de anti. revolutionaire beginselen zal voorstaan en ver- • dedigen; terwijl hij aan de Overheids-hooge-! school zal meegevoerd worden in den stroom van het liberalisme.

Het officiëele heeft een groote macht. Heel wat meer karakter behoort er toe, zich te durven afzonderen van het officiëele en een eigen weg te kiezen, dan meê te gaan in dien groeten stroom, waar men van zelf aan de plaats der bestemming aanlandt en genoeg handen vindt om voort te helpen, waar het staan op eigen beenen te moeielijk is

Des te meer waarborg echter levert dit op, dat de ouders en de zonen, die den moed hebben, of, ik wil liever zeggen, die de genade ontvangen, te breken met dat officiëele, zulks doen uit ernstig plichtbesef — niet omdat die weg hun zoo aantrekkelijk en gemakkelijk voorkomt, maar omdat zij het gevoelen »de Heere wil het, en daarom kunnen wij niet anders".

En daarop geeft de Heere altijd zijn zegen. Het geloof openbaart zich in gehoorzaamheid. Waar geen gehoorzaamheid is, is geen waarachtig geloof. De ouders vooral moeten hierin voorgaan. Bij hunne zonen zullen zij allicht eer tegenstand dan' medewerking ondervinden. Voor een jongen man van 18, 19 jaar heeft die groote Hoogeschool met al haar gezelligheid zooveel aantrekkelijks. Doch waar een vast beginsel is, is die tegenstand gemakkelijk te overwinnen. De consdentie van den Christelijk opgevoeden jongen man hebben de ouders op hun hand — en wanneer het ijs maar eenmaal gebroken is, vallen de bezwaren weg als sneeuw voor de zon.

Het woord van Luther »God wil het — ik kan niet anders" — worde meer en meer voor geloovige ouders de leus, wanneer de euze gedaan moet worden :

Waarheen zal ik mijn zoon zenden ? Naar e liberale Overheidshoogeschool of naar de rije Universiteit, gegrond op een gebonden an Gods Woord?

W. HOVY.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 augustus 1890

De Heraut | 2 Pagina's

W. HOVY

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 augustus 1890

De Heraut | 2 Pagina's