Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zending.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zending.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Kracht der dwaling

II.

Niet alleen het overblijfsel van waarheid, dat m den Islam nog valt op te merken, geeft hem zekere kracht, meer nog ligt die daarin, dat Jö^^de^^eigengerechtighetd van het menschelijk hart vleit.

De Islam leert zaligheid door de werken zooals gebeden, vasten, bedevaarten, reinigingen en aalmoezen geven. Deze allen openen den mensch ongetwijfeld het Paradijs

Wederom streelt deze godsdienst den zinnehjken mensch, wijl, zegt de schrijver, onzedelijkheid en losbandigheid als het Christendom verbiedt, toegelaten en goedgekeurd wordt Iemand mag handelen als een beest en zicli toch tegelijkertijd een heilige achten. De Islam laat hem onbetoomd zijn lusten volgen en denken dat hij een bijzonderen vrijbrief heeft van den hemel om zoo te handelen, en een verheven voorbeeld van zulk een gedrag in den persoon van den profeet. Alzoo sterk, staat de Islam weinig gevangenen uit eigen gelederen af aan het Christendom, wint er zelf vele uit de heidenen en houdt hen onlosmakelijk vast.

Daarbij komt dat de staatkundige verhoudingen het Mohamedanisme in zijn brandpunt Turkije groote macht geven tegenover het Christendom.

De godsdienst van Moharaed is staatsgodsdienst. Verdediging van den Islam wordt beschouwd als volstrekt noodig voor de onschendbaarheid des rijks. Ora den waggelenden troon des Sultans te steunen, wordt godsdienstige dweepzucht te hulp geroepen en gevoed. In weinige laatste jaren zijn scholen tot onderwijs in de Koran vermenigvuldigd in heel het land. Zelfs onder de Bedoeinen-stammen heeft men de apostelen van 't herleefd geloof gezonden. Nieuwe moskeeën zijn gebouwd, oude hersteld, en plaatsen der aanbidding geopend, waar, zegt de schrflver, ïijverige geloovigen den naam Allah kunnen uitroepen, tot zij heesch en uitgeput zijn van hun waanzinnige inspanning."

Dweeperij en vaderlandsliefde zijn woorden voor dezelfde zaak geworden. Daar in het leger alleen Muzelmannen worden opgenomen, vreest de regeering dat zij Christenen wordend op dien grond vrijstelling van krijgsdienst vorderen. Bovendien ducht men dat zulke bekeeringen door vreemde mogendheden als voorwendsel zouden gebruikt worden van tussehenkoiTist in de zaken des rijks, en als oorzaak om nieuwe rechten te vragen en deze wederom leiden tot ontwrichting des volks.

Een andere hinderpaal is, «iat in het Turksche gebied de dood eiken iJoslim bedreigt, die Christen wordt.

De Koran wettigt dit. Godsdienstvrijheid is een leer onbestaanbaar met den geest des Islams. 't Is bijna zeker dat een Mahomedaan, die tot het Christendom overgaat, het land moet verlaten als hi dat kan, of ingelijfd wordt in het leger, gevat éri gevangen gezet op valsche voorwendsels en weldra is hij spoorloos verloren. Dit dreigend lot verhindert zelfs, dat de Moslim toegeeft aan de neiging om het Christendom zorgvuldig te onderrichten en het voor en tegen behoorlijk te overwegen.

Zoodra bekend wordt dat een Mahomedaan de godsdienstoefeningen van de Christelijke onderdanen des sultans bijwoont, krijgt hij een waarschuwing van de leiders van zijn geloof. Gaat hij toch voort, dan gevoelt hij weldra hun macht om hem te dwingen van het Christendom ver te blijven. Zoolang de burgerlijke macht in' de handen der Mahoraedanen blijft, is het, zegt de schrijver, kwalijk in te zien hoe het zal veranderen. Indien ook al de sultan verklaren zou, dat elk Muzelman den godsdienst kon aannemen die hem goed dacht, dan zou de vorst beschouwd worden als een verrader en ongeloovige en gevaar loopen afgezet en vermoord te worden.

Zoolang de paus, dus vervolgt de schrijver, in Rome heerschte, onderdrukte hij het Protestantisme met ijzeren hand. En zoolang Abd-il-Hamed of eenig ander Muzelman in West-Azië regeert, is te verwachten, dat hij al 't mogelijke zal doen om zijn Mahomedaanschen onderzaten te beletten Christenen te worden. Uit den aard der zaak moet de godsdienst die is voortgeplant met het zwaard, ook staande worden gehouden door het zwaard. Dezelfde middelen die gebruikt werden om bekeerlingen te winnen, zulien gebruikt worden om bekeerlingen te behouden. De doodstraf, die de Moslims beloopen, als zij van hun geloof afvallen, staat als een machtige hinderpaal hun kerstening in den veg.

Niet vergeten mag dat de Moslemin een veroordeel hebben tegen het Christendom door de valsche voorstelling die zij er van krijgen, uit de godsdienstvonnen en het gedrag der naamchristenen, die onder hen wonen. Even als het bijgeloof en de afgoderij van den eeredienst, eeuwen geleden, den toorn des Heeren over deze christenen bracht en hen overleverde aan de Mahomcdaansche veroveraars, zoo heeft het vasthouden aan de dwaling hen gehouden onder 't juk der verdrukkers. Zij hebben nu al de eeuwen door, valsch getuigenis gegeven tegen de heilige leer, die zij belijden. Zij zijn aanleiding, dat hun overwinnaars een godsdienst haten, 't verachten en verfoeien, zoo afgodisch in vorm en zulke onheilige vruchten in handel en wandel voortbrengende. Is het af te keuren dat men het christendom verwerpt, als het zoo misvormd en ontheiligd wordt, door de zoogenaamde christenen in het Oosten?

Men moet niet voorbijzien dat de Moslem de hoofd waarheden des Christendoms verkeerd opvat, zonder dat er gelegenheid gezocht of gevonden wordt om deze wanbegrippen te verbeteren. De Mahomedanen begrijpen volstrekt niet wat wij bedoelen, als wij God »onzen Vader'' noemen en Christus »den Zoon van God", daar zij op een dwaalspoor gebracht zijn, doordat christenen Maria »de moeder Gods" noemen. Zij vatten de leer der Drieëenheid zoo op, als aanbaden wij drie goden. Geheel gaat boven hun begrip, wat wij bedoelen als wij God »een Geest noemen." De Mahomedaan toch verstaat daaruit, dat wij den Allerhoogste gelijkstellen met de engelen en de raenschelijke zielen, die immers ook geesten zijn

Dan komen de valsche begrippen over de Schrift, doch hiervan straks nader.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 februari 1891

De Heraut | 4 Pagina's

Zending.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 februari 1891

De Heraut | 4 Pagina's