Buitenland.

Daitscliland. Eene Christelijke studenten-conferentie.

Van den 7den tot den loden Augustus werd te Niesky bij Görlitz onder voorzitterschap van den graaf Von Lüttichau de »tweede studentenconfentie tot bevordering (vertiefung) van het Christelijk leven en tot opwekking van Ohristelijken arbeid onder de studeerende jeugd'' gehouden. Aan deze conferentie namen 64 studenten en candidaten deel, waarvan 59 theologen, 2 juristen, 2 medici en 129 techniker, terwijl de vergaderingen door 42 gasten werden bijgewoond, waaronder 23 predikanten. Als men weet dat in Duitschland duizenden studenten te vinden zijn, dan was de deelname zeer gering, toch begroeten we de conferentie als een levensteeken.

Waarom men zulk een stil en klein plaatsje als Niesky tot vergaderplaats koos? Vooreerst is Niesky een aantrekkelijk oord door de vele bosschen die het omgeven. Maar ook vindt men daar een gemeente van Herrnhutters, van wier gastvrijheid en medewerking men voor het slagen der conferentie veel goeds hoopte. Nu is die verwachting niet beschaamd.

Des morgens kwamen de leden der conferentie samen om eene referaat te hooren, des namiddags hield men een bijbelbespreking, daarna ging men in den omtrek wandelen. Op Zondag 9 Augustus namen de leden der conferentie deel aan de openbare godsdienstoefeningen der gemeente. Na het sluiten der vergaderingen bleven nog eenige leden te Niesky om onder leiding van graaf Von Lüttichau een driedaags uitstapje naar het nabijzijnd Reuzengebergte te ondernemen. Den i6den Augustus weder te Niesky teruggekomen zat men gemeenschappelijk aan den avondmaalsdisch aan.

De volgende onderwerpen werden in de referaten behandeld: i. Het in de jeugd bereikbare Christelijke doel; 2. de inrichting van bijbelbesprekingen door studenten; 3. de zedelijke kracht, aan het Christelijk gemeenschapsleven gewaarborgd; 4. de Christelijke aankweeking van het gezellige leven; 5. het begin der Godsdienstige beweging aan de Duitsche Universiteiten voor twee honderd jaren; 6. de zendingstaak van Christelijke studenten.

Zoowel in de referaten als in de discussiën werd uitgesproken, dat men de studenten niet wilde trekken in allerlei Christelijken arbeid, maar dat men beoogde hen er op te wijzen, dat zij geroepen zijn te getuigen in hunne naaste omgeving en hen te vermanen om de gerechtigheid in Christus opnieuw aan te grijpen. Ook streefde men er naar om de jongelieden te wapenen tegen de eigenaardige gevaren en verzoekingen, waaraan men aan de universiteiten blootstaat.

In den brief, waarin tot deelneming aan de conferentie uitgenoodigd werd, stond: »dewereld en de cirkelgang der alledaagschheid werkt als een ijskouden adem op onzen ijver en onze geestdrift voor de zaak onzes Heeren Jezus Christus. Maar wanneer al degenen, die zijn heerlijk Rijk ter harte gaat, met jeugdige vrijmoedigheid elkander de hand reiken en wederkeerig opwekken door toespraak en vermaning, dan zal in veler harten nieuwe liefde en nieuwen ijver voor zich zelven en voor anderen geboren worden."

Het zij verre van ons, dat wij uit de hoogte zouden oordeelen over de goede poging van graaf Von Lüttichau, om de studeerende jongelingschap voor de gevaren te bewaren die haar van alle zijden omringen. Wie kan het afkeuren, dat jongelieden zich vereenigen tot Schriftonderzoek en gebed? Het ware te wenschen dat allen daartoe kwamen! Maar het komt ons toch voor, dat de conferentie geen oog gehad heeft voor het voornaamste gevaar, dat de Duitsche studeerende jongelingschap dreigt, namelijk in het onderwijs der hoogleeraren. Om van de andere faculteiten niet te spreken, is er in de Godgeleerde faculteiten haast niet één hoogleeraar aan te wijzen, die zich principieel tegenover de moderne en vermittelungstheologie stelt. En nu begrijpt men toch, dat de schadelijke invloed die er uitgaat van het onderwijs der hoogleeraren, niet geneutraliseerd wordt door godsdienstige vereenigingen van studenten.

Een tijd lang hadden we hoop, dat er een Christelijke Universiteit in Duitschland zou verrijzen. Het optreden van den Gereformeerden pastor Calaminus van Elberfeld deed dit verwachten. Maar sedert deze leeraar opging in den «Gereformeerden bond, " werd zijn ideaal het aanstellen van één of meer Gereformeerde privaat-docenten aan eene universiteit. Doch ook daarvan is tot hiertoe niets gekomen. Het zou bovendien de vraag zijn, of de mannen door den Gereformeerde bond benoemd, wel de mannen zouden zijn om de banier der onvervalschte Gereformeerde religie aan een universiteit te planten; Een geestverwant van Dr. Zahn, uit Stuttgart, zou zeker hun man niet zijn. Dr. Zahn zag zich genoopt om den Gereformeerden bond te verlaten, omdat deze vereeniging zich op ongereformeerdeh lijn beweegt.

Doch de Gereformeerden vormen in Duitschland slechts eene kleine minderheid; nauwelijks dragen anderhalf millioen zielen den naam van Gereformeerd. Doch waarom slaan de Evangelischen of Lutherschen niet de handen ineen, tot verkrijging eener Luthersche universiteit. Tot hiertoe had de Evangelische kerk niet de minste invloed bij de benoeming van hoogleeraren in de godgeleerdheid. Er is dus alle reden om te gaan arbeiden, ten einde een Vrije Evangelische universiteit te verkrijgen. Doch wij vreezen, dat daarvan voor 's hands niets komen zal, vooreerst omdat verreweg het grootste deel der Evangelische leeraarsde vermittelungstheologie is toegedaan en zich daarom in den bestaanden toestand vrij wel vinden kan en ook, omdat men in Duitschland schier alles verwacht van het initiatief der overheid.

Zeker om meer studenten te trekken wil men de volgende conferentie in den herfst van 1892 in het Harzgebergte houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen