Buitenland.

Daitscliland. Franse ha zedeloosheid tot Duitschland overgekomen. De 4de vergadering vanden Gereformeerden bond.

Het Fransche volk heeft inzonderheid van zijne vernedering met twee mannen gedweept: Gambetta en Boulanger. Het is wel opmerkelijk dat beide op eene ellendige wijze aan hun einde gekomen zijn. Gambetta stierf wel niet door zelfmoord, gelijk Boulanger, maar toch is zijn dood middelijk veroorzaakt door de vrouw met welke hij in concubinaat leefde. Hoe diep verdorven de geest is, die de kinderender 19de eeuw bezielt, blijkt ten duidelijkste uit de wijze waarmede over den dood van Boulanger ge sproken wordt. »Zoo sterft een held! Aanbiddenswaardig!'' heeft men in Frankrijk uitgeroepen op het vernemen van Boulangers zelfmoord op het graf van zijn bijzit.

»Zoo sterft een held van de negentiende eeuw, " zeggen wij. Wat hij wilde bereiken, de heerschappij over Frankrijk, kon hij niet verkrijgen ; hij maakte fiasco, zijne middelen waren ten slotte uitgeput, zijn bijzit gestorven, waartoe nog langer geleefd? Er is geen God en geen meester zoo zegt hij.

Wat heeft men van Boulanger niet verwacht! Hij zou Frankrijk redden uit de heerschappij der advocaten; hij zou het land Elzas en Lotharingen terug geven! Op zijn prachtig zwart paard komende aanrijden, juichte bijna geheel Frankrijk hem toe, en geheel Europa was bang wanneer het hem gelukken zou de teugels van het bewind in handen te nemen, daar alsdan een algemeene oorlog te vreezen was. Er waren er die in Boulanger den Antichrist zagen en meenden dat uit de letters van zijn naam het getal 666 te lezen was!

Als wij daarmede het uiteinde van den 91jarigen keizer Wilhelm vergelijken en dat van graaf Vorf Moltke dan, zeggen wij: Gezegend is het land, dat zulke leidslieden bezit. Het waren mannen die met den hoogen God rekenden en het nog bij den aanvang van den oorlog van 1870 beleden, dat de Heere God alleen de overwinning geven kan. Boulanger heeft de booze kunst verstaan om zich te laten vergoden en om de voordeelen aan zulk een positie verbonden, met volle teugen te genieten, om zich daarna zelfs aan j den eenvoudigen plicht van het betalen zijner schulden te onttrekken, door zich het hoofd te doorschieten. Arm Frankrijk dat, zulke mannen vereert!

Doch Duitschland is bezig zich door Frankrijk te laten veroveren, niet door het zwaard, maar door toe te laten; dat de volksgeest door de Fransche pornografische litteratuur bedorven wordt. Wat is de Duitsche romanschrijver Sudermann anders als een navolger van Emil Zola, die er een welbehagen in heeft om de walgelijkste tooneelen met zijn welversneden pen te teekenen'?

In het jongste nummer van het geïllustreerde tijdschrift Voin Fels 7Mm Meer, dat zeker wel het meest verspreide van dergelijke periodieke litteratuur, komt een novelle voor van Sudermann, die wel geschikt is om het Duitsche volk geestelijk en zedelijk te vergiftigen. Het draagt tot titel: »een sterflied". De heldin is een Pommeraansche predikantsvrouw, die haar aan tering stervende man in een hotel verpleegt, terwijl naast het ziekvertrek een Fransch meisje een rendez-vous heeft met een Italiaan. Eenige woorden dringen tot de ooren der jonge vrouw door, welke in haar allesbehalve edele gewaarwordingen opwekken, terwijl zij in een gezang­ boek een sterflied voor haar man opzoekt. Het piquante is hiervan het contrast van de stemming der jonge vrouw en het lied »Freu dich sehr, o meine seele" (Verheug, u zeer, o mijne ziel). Nu dergelijke met 'groot talent geschreven stukken doen niet anders dan de verbeelding van jongen en ouden verontreinigen, terwijl zij leeren spotten met dood en eeuwigheid.

Toch is het nog verblijdend, dat niet aller oog voor het gevaar dat van uit Frankrijk dreigt gesloten is; er wordt door achtbare mannen tegen gewaarschuwd. Jammer is het daarbij dat Frankrijk aan Duitschland verwijten kan, al wordt zulk een verwijt nog niet vernomen, dat zijn Theologie bedorven is door invoering van de Duitsche „vermittelunglheologie"f Het standpunt dat de mannen van het Reveil innamen is zoo goed als verlaten, er is nauwelijks een theoloog van naam te noemen die bijv. de leer omtrent de Schrift, gelijk Gauszen die beleed, beaamt.

In Duitschland doet men nog steeds pogingen om de Gereformeerden te vereenigen en de Gereformeerde kerken te doen bloeien. Er is een Gereformeerde bond opgericht, die dit jaar te Barmen van 25 tot 27 Augustus vergaderde. Het was de vierde vergadering van den bond; zij werd behalve door belangstellenden en door Dr. Matthews uit Londen, afgevaardigde van de Presbyteriaansche alliantie en Dr. ©anterbein, afgevaardigde van de Duitsch-Gereformeerde kerk in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika, door 167 stemgerechtigde leden bijgewoond. Vier gemeenten voegden zich bij den bond, zoodat er nu 52 kerken bij aangesloten zijn.

De vergaderingen werden geleid door Dr. Brandes uit Bückenburg. Dr. Mathews merkte in zijn rede op, dat men wel in de sacramentsleer niet met Luther overeenstemde, doch in de groote leer van de rechtvaardigmaking alleen, met hem eenstemmig was. Jammer maar, dat de Engelsche afgevaardigde er niet aan toevoegde, dat de weerzin van Duitschland tegen de Gereformeerden, voor een groot deel te wijten is aan het feit, dat de Luthersche kerken Luther's belijdenis op het cardinale punt niet deelen.

De vergadering hield zich ook bezig met de bespreking van de vraag, hoe de bond zich moest houden in zake van het streven naar meerdere zelfstandigheid en meerdere vrijheid der Evangelische kerk. Superintendent Altgelt hield over dit onderwerp eene voordracht en stelde dat eene bisschoppelijke organisatie der kerkbesturen in tegenspraak was met de antihiërarchische traditiën van de Presbyteriale kerkenordening. De synoden moeten het recht eischen om voor het benoemen van hoogere kerkelijke ambtsdragers eene voordracht te doen, opdat de kerkbesturen na in organisch verband met de synoden getreden te zijn, met enkel organen blijven waardoor de staatsmacht de kerk regeert. Op die wijze zouden die besturen meer kerkelijke besturen worden en daardoor meer macht en vertrouwen verkrijgen en tegenover den Staat meer invloed en achting winnen. Ook zou het te wenschen zijn dat de kerk het recht kreeg om tot de benoeming van theologische professoren mede te werken.

Ds. Krücke uit Altlandsberg wees er op, hoe de Gereformeerde gemeenten in de oostelijke deelen van de Pruisische monarchie hare rechten niet kunnen verdedigen; men moest er naar streven om de Gereformeerde kerken in de provinciale kerkbesturen vertegenwoordigd te krijgen.

Wij zien hieruit dat de bond er nog geen oog voor heeft, dat de kerkordening waaronder thans de Gereformeerde kerken in Duitschland leven, tegen de Schrift indruischt Geen woord werd er vernomen om er op aan te dringen in deze tot de wet en het getuigenis terug te keeren.

Het bestuur van den bond werd gemachtigd om stappen te doen, dat de Gereformeerde studenten in de theologie onderwijs zouden ontvangen in de regeling van de godsdienstoefeningen naar Gereformeerde beginselen. Ons dunkt dat het beter ware geweest, indien men de hand aan de ploeg geslagen had, om de Gereformeerde studenten in de Gereformeerde dogmatiek te laten onderwijzen.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen