Buitenland.

Engeland. Palm er.

De Ritualistische partij in Engeland heeft een zwaar verlies geleden door het overlijden van G. J. Palmer, sedert jaren redacteur van de Church Times. Als levensdoel had Palmer het zich gesteld om de Ritiulistische denkbeelden onder het volk te brengen. Newman cn.Pysey bearbeidden meer met hunne geschriften en kostbaar tijdschrift het aristocratisch publiek, maar in 1863 ondernam Palmer het waagstuk om de Church Times als een goedkoop populair blad de wereld in te zenden, ten einde de lagere volksklassen te bearbeiden. Weldra nam het door Palmer gestichte blad eene eerste plaats in. Zonder aanzien des persoons critiseerde hij verkeerde kerkelijke toestanden, terwijl hij het hoogkerkelijke standpunt dat hij innam flink verdedigde en zijn tegenstanders steeds recht deed wedervaren. Bij alle scherpheid tegen zijn tegenstanders bleef de toon van het blad steeds waardig en daarom kan het ons niet verbazen dat de Church Times door vriend en vijand werd gewaardeerd.

Het optreden van Palmer vormde een schril contrast met de machina! iën dergenen die voor de toeneming van het Ritualisme groot gevaar voor de Engelsche kerk duchtten. De z. g. Church Association, eene vereeniging die zich tegen de toenemende Romaniseering der Episcopale kerk schrap zette, riep de hulp der wereldlijke rechtbanken in om te zegevieren, liet Ritualistische predikanten, als zij de kerkelijke processen, hun aangedaan, verloren, in de kerken sluiten, en kocht zelfs menschen om, ten einde aanklachten tegen Ritualistische predikanten voor de rechtbanken te brengen. In 1880 stal een betaalde spion een gewijde hostie, om den predikant Enraght te kunnen beschuldigen van 't gebruik van ouwels bij het Heilig Avondmaal. In den tegenwoordigen tijd schijnt men deze tactiek, waardoor men niet anders uitwerkte, dan dat men de voorvechters van het Ritualisme een martelaarskroon op het hoofd drukte, te laten varen. Men kan Palmer de eer niet ontzeggen dat hij tegenover de aanvallen der Evangelische partij steeds de waardigheid zijner partij heeft weten op te houden.

Dogmatisch was Palmer dikwijls//z^j royaliste que Ie roi, dat wil zeggen meer Roomsch dan Rome zelf. Kerkrechterlijk stond hij, echter vierkant tegenover Kome. En dit omdat de Paus een eigene hiërarchie in Engeland nevens die der Anglicaansche kerk, ingezet heeft, waardoor de Katholiciteit der Engelsche Episcopale kerk betwist werd. Voor hem was de Anglicaansche kerk eene heilige Apostolische en Katholieke kerk in Engeland, waarom hij de Engelsche Roomsch-Katholieken als scheinmakers aanklaagde.

Hij heeft echter nooit het recht der Roomsche kerk, om m elk ander land, waar de electrische stroom van bisschoppelijke successie onderbroken is voor de alleenzaligmakende gehouden te worden, in twijfel getrokken. Daarom heeft hij in zijne laatste levensdagen zich met allen nadruk verklaard tegen de ondersteuning van een soort van oud-Katholieke beweging in Spanje door het lersche Episcopaat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen