Buitenland.

Kuisland. Een predikant afgezet. Klachten over de Staats-en kerkelijke universiteiten

De Deutsche Evangelische Kirchenzeitung deelt het een en ander mede omtrent de af­ zetting van den predikant Schrempf, die de Evangelische kerk van Wurtemberg diende. Deze heer Schrempf was reeds als student niet vereenigd met de belijdenis zijner kerk. Aan het kerkbestuur deelde hij openhartig mede dat hij als predikant slechts den inhoud der drie eerste Evangeliën kon prediken. Desniettegenstaande ontving hij het radicaal van predikant en kreeg hij van het kerkbestuur een standplaats. (Slechts in enkele deelen van Duitschland kiest de gemeente hare predikanten). Onder de uitoefening van zijn ambt kwam de heer Schrempf tot de overtuiging dat hij eenige artikelen van de apostolische geloofsbelijdenis niet kon onderschrijven als de bovennatuurlijke geboorte van den Zaligmaker, de hemelvaart des Heeren en de wederopstanding des vleesches, en daarom liet hij bij de bediening van den H. Doop het voorlezen van de 12 artikelen na. Ook liet hij niet na, zijne gemeente van de reden, waarom hij de 12 artikelen niet meer voorlas, in kennis te stellen. Eene aanklacht werd bij het kerkbestuur ingediend, dat den predikant eerst schorste en hem eindelijk na bange onderhandelingen afzette.

De Deutsche Ev. Kirchenz. zegt dat zulk een geval dikwijls zou voorkomen als alle predikanten maar even, oprecht wilden zijn als de heer Schrempf. Daarbij laat genoemd blad eene klacht hooren over de opleiding der predikanten aan de bestaande staats-universiteiten. «Inderdaad is het eene ongerijmdheid, zegt de D. E. Kz., dat onze jonge theologen gevormd worden aan de voeten van hoogleeraren, die benoemd door den Staat en erkend door de kerk, door de meeningen die zij verkondigen, hen ongeschikt maken voor de taak die hen wacht. De kerkbesturen, als zij getrouw willen blijven aan het geloof der kerk en als zij willen dat de kerk, aan zijne zorgen toebetrouwd, aan hare belijdenis getrouw blijft, moeten een voldoende invloed kunnen laten gelden op de benoeming van professoren in de Godgeleerdheid. Zij moeten er voor zorgen dat de studenten opgeleid worden in overeenstemming met de belijdenis der kerk; zij moeten de daarmede strijdende leeringen verwerpen. Hoevele geleerden zijn er, die het gemeenschappelijk geloof ontkennen en welke zich zeker gezag als schrijvers zoeken te verwerven; doch die mannen moeten geen deel uitmaken van de Theologische faculteit. De kerkbesturen hebben er voor te v/aken dat de Theologische faculteiten hare roeping vervullen. Zoo de heeren der kerkbesturen bang zijn dat zij met de overheid, met prinsen en ministers in conflict zullen komen, dan hebben zij zich slechts tot de synoden te wenden, die hunne harten en handen zullen sterken. In de kerkelijke vergaderingen heerscht niet uitsluitend de wetenschap, maar het practisch kerkelijk standpunt is daar regel. Die synoden zullen gaarne den strijd voor de faculteiten mede strijden, welke slechts een deel is van den strijd voor de autonomie (zelfregeering) der kerk; men zal de kerkbesturen steunen, als zij maar ernstig toonen, dat zij met de synoden willen saamgaan "

Voorts klaagt genoemd blad sterk over de hoogleeraren in de Theologie: „Velen onzer geleerde theologen, hebben niet het minste respect voor de historische traditie, niet den minste eerbied voor het gemeenschappelijk geloof, niet de minste zorg voor de kerk. Hypothesen, hypothesen van de collegebanken, die niets anders zijn dan kleine luchtballons, hebben zij in hunne oogen grootere realiteit, dan de grondslagen der Christelijke maatschappij.

De geloofsbelijdenis, het gezag van den Bijbel, zelfs de historie en de persoon van den Christus, worden in de schuimende brouwketel van die duivelskunstenaren geworpen, die men de critiek noemt, en onderscheidene personen, die zelven het geloof vasthouden, laten den vrijen loop aan het ongeloof van anderen, ja zij buigen er zich voor. Alle vastigheid verdwijnt; het loutere subjectivisme ontneemt aan de kerk de adem des Heiligen Geestes en als dat zoo doorgaat, zal de Geest geheel en al wijken."

Het doet ons genoegen, dat wij zulke woorden in ons blad kunnen overnemen, die toonen, dat men in Duitschland het gevaar, dat in het subjectivisme ligt, beseft. Jammer maar, dat men in beginsel met de staats universiteiten niet breken kan en men tevreden zou zijn, indien de kerkbesturen hunnen invloed bij de benoeming van professoren in de Theologie kunnen doen gelden. En wat te doen, wanneer het kerkbestuur in liberale of moderne handen is?

Ook blijkt het uit hetgeen men ziet in Frankrijk, Zwitserland en Schotland, dat al heeft de kerk invloed op de benoeming van professoren, ja al heeft de kerk Theologische scholen die geheel van haar uitgaan, de dingen ook dan niet gaan gelijk zij behooren. Of werd niet onlangs in Frankrijk tot hoogleeraar in de Theologie te Montauban benoemd de heer Bonnet, die hoe gematigd ook, toch tot de liberalen op godsdienstig gebied behoort. Blijkt het niet, dat de hoogleerar Astié, hoogleeiaar aan de Theol. school van de Vrije kerk van Waadtland zeer van de belijdenis dier kerk afwijkende meeningen kon verkondigen, zonder dat men er ernstig tegen ingaat. Bleek het niet in de ongste sgeneral Assembly" van de Vrije Schotsche kerk, dat de predikant Macascill met zijn 37 Hooglanders zoo goed als alleen stond bij zijn protest tegen het feit dat onder scheidene hoogleeraren zijner kerk beoefenaars leken te zijn van de z.g. moderne critiek?

(Wordt vervolgd)

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen