Buitenland.

Zwitserland. Uit de vrije kerken in Zwitserland.

In Zwitserland hebben de vrije kerken haar ontstaan te danken aan de Réveil. Dit is het eerst in Geneve openbaar geworden. De predikanten van de stad van Calvijn predikten voor het grootste deel rechtzinnig, enkele echter waren van de rationalistische school der i8de eeuw. Er was in de Staatskerk weinig leven te vinden. Aan het hoofd eener bewe-

ging om de dorre doodsbeenderen te doen herleven, stond Cesar Malan. Hij werd in 1820 stichter der eerste vrije kerk in Geneve en noemde die de Eglise du Témoignage. Groot was de invloed die Malan op de schare uitoefende die hem volgde. In kerkehjke en geestelijke aangelegenheden was zijn wil eene wet, en in geen gezin zou men een besluit van eenig gewicht genomen hebben, zonder hem. Iemand die in het jaar 1850 de kerk van Malan bezocht, deelt mede dat deze leeraar gewoon was, om als een vreemde zijne kerk bezocht, dezen scherp aan te zien en soms vlak voor hem te gaan staan, om naar zijn naam en beroep te vragen, of ook om de vraag tot hem te richten: »Zijt gij zeker van uwe zaligheid? " Deze vraag richtte hij wel niet tot den bezoeker, maar wel zag hij hem scherp aan. Onder de godsdienstoefening vraagde hij aan eene vrouw die niet medezong: »Waarom zingt u niet? ''

Na Malan verlieten nog eenige leeraars van Geneve en Waadtland de Staatskerk, waaronder Gaussen, Bost Guers, Scholl, Rochet enz. Deze stichtten vrije kerken. De vrije kerk van Geneve kreeg den naam van l'Oratoire; zij .stond echter niet in verband met de kerk du Témoignage, omdat men het met het heerschzuchtig karakter van Malan niet vinden kon. In 1827 kwam er scheuring in de kerk van Malan, omdat de voorganger Presbyteriaansche beginselen in de kerkregeering was toegedaan, terwijl zijne meeste volgelingen den congregationalistischen of mdependentistischen weg op wilden. De dissidenten stichtten de Félisserie kerk, die tegenwoordig nog bestaat. Degenen die tot de Pélisserie-gemeente behooren, willen van het ambt niets weten, waarom nog heden ten dage op het kerkbriefje te Geneve de godsdienstoefenmgen van genoemde gemeente aangeduid worden door: »exhoitaiion mutuelle", d. i. wederkeerige vermaning.

Uit deze kerk is als eene dochter de kerk van de Salie du Port ontstaan. De Noord-Amerikaansche Unie der Baptisten heeft aan haren hoofdagent een jaarlijkschtn steun van ƒ22, 000 geschonken. De agenien Saillens, Sainton, Delattre, l'ozzi, Luigi en Lortuh staan den hoofdagent in zijn strijd voor het Baptisme ter zijde. i5e beide laatsten worden in Gene kfe verwacht; reeds is er in de Salie du Port een bassein gemaakt, om volwassenen te kunnen doopen.

In 1845 had de afscheiding in het kanton Waadtland plaats. Er schijnen bij die kerkelijke bewegingen politieke bedenkingen in het spel geweest te zijn. Had, de radikale regeering in zuiver kerkelijke aangelegenheden geen misbruik gemaakt van hare macht, zekerlijk zou de vrije kerk in Waadtland niet zoo groot geweest zijn als zij thans is.

Onder de 151 predikanten van de Waadtlandsche Staatskerk zijn tegenwoordig slechts 4 of 5 modernen. Zoo was het niet altijd. Daarentegen operibaart zich in de vrije kerk een Ritschliaansch streven onder vele predikanten, dat hec leven der vrije kerk van Waadtland bedreigt. Er werd op de Synode te Marges over de apostolische geloofsbelijdenis en de praëescistentie gesproken op eene wijie, die hoogst bedenkelijk heeten moet, en ook deelden wij reeds in ons blad mede hoe zwak de houding der Synode was tegenover de leeringen van den hooglecraar Sdvatier. Het kan helaas niet meer gezegd worden, dat de vrije kerk van Waadtland de draagster is van de waarheden der Reformatie. Tot hiertoe heeft geen tweede scheiding in de vrije kerk plaats gehad. Enkele leden staan onder En^^clsch-Ameiikaanschen invloed, en zoeken genezing in geval van krankheid alleen door gebed en handoplegging. Ook drijven sommigen de leer, dat de in Christus geheiligde mensch in een staat van zondelüoshcid kan komen. De verbreider van deze leeringen was een zekere Wood, wiens plotseling verdwijnen aanleiding gaf tot allerlei geruchten. Ook in het kanton Neuchdtel had voor ongeveer 20 jaren, een uitgang uit de landskerk plaats. Het hoofd der vrije onafhankelijke kerk is de bekende hoogleeraar F. Godet. De predikant Robert vormde een kleine independente gemeente; volgens de Zwitsersche independenten is zelfs voor het bedienen der sacramenten geen ambtsdrager noodig.

Op Duitsch Zwitserschen bodem heeft men alleen een vrije kerk in de stad Bern, die ongeveen-40 jaren geleden gesticht werd, maar tot hiertoe niet tot grooten bloei kwam. Naast de landskerken bestaan in eenige streken der kantons Bern, Zurich, Aargan, Thurgan, Bazel, Lucern, St. Gallen, Appenzell zoogenaamde minoriteitsgemeenten. Deze gemeenten zijn gevormd uit rechtzinnige personen, die zich in de prediking van den officieelen predikant niet konden vinden In de landskerken in Zwitserland worden de leeraars met meerderheid van stemmen door de gemeenten gekozen. Ieder is stemgerechtigd, zoo hij maar geboren Zwitser is en niet tot een ander godsdienstig genootschap behoort Zoo gebeurt het dat door een menigte onverschillige personen eeq modern predikant gestemd wordt, waarom dan de minderheid er toe overgaat om een anderen leeraar te beroepen, zonder dat men echter daarbij de betrekking tot de Landskerk verbreekt. De vrij zinnige meerderheid weigerde in de meeste gevallen aan minderheidsgemeenten het gebruiken van de kerkgebouwen, al droeg de minderheid ook tot het onderhouden dier gebouwen getrouw bij Deze minderheidsgemeenten worden weder ontbonden zoo spoedig een predikant naar den geest der gemeenten beroepen werdt

Vreemde verhoudingen vindt men te Bazel. Deze stad was vroeger bekend door den roep van een opgewekt, kerkelijk, godsdienstig leven binnen hare muren. Zeker heeft het ijverige Bazelsche zendinggenootschap tot dien roepveel bijgedragen, maar in den laatsten tijd kan men dit van Bazel niet meer zeggen. Voor 20 è, 25 jaren had geen vrijzinnig predikant het in Bazel kunnen uithouden, doch heden ten dage zijn tengevolge van de slechte kerkelijke kieswet de z. g. moderne predikanten even sterk vertegenwoordigd als de z. g. orthodoxe. De minderheden, die nog aan de waarheden van Gods Woord vasthouden, hebben uit eigen middelen godsdienstoefeningen georganiseerd, geheel in den vorm van de Staatskerk. De viering van het H. Avondmaal bleef in Bazel streng gescheiden naar de twee partijen. Ook daar waar predikanten van verschillende richting in een kerkgebouw ifun ambt uitoefenen. Dit is een doorn in het oog der vrijzinnigen. Toen onlangs op een groote vergadering der «positieven" eenige personen de vraag opwierpen of men geen Avondmaalsgemeenschap met de modernen oefenen kon, werd dit met een «onmogelijk'' beantwoord. Overigens wil men toch in de Staatskerk blijven. Antistes von Salis, leider der positieven van Bazel zegt, dat zoolang de Christus naar de Schriften, die voor ons leed, stierf en op stond, gepredikt kan worden, er tot uittreding uit de Landskerk geen oorzaak is. Juist het­ zelfde wat ten onzent de Synodalen beweren. Alsof de Heere niet geboden heeft de sleutelen des hemelrijks te hanteerenl

WiNCKBL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen