Buitenland.

Engeland. Scheiding van Kerk en Staat. De nieuwe school onder Episcopalen enNonconf ormisten.

In Engeland is meer dan ooit het vraagstuk van de verhouding van Kerk en Staat aan de orde. Wanneer Gladstone zijn Home-rule-ontwerp er door heeft gehaald, waardoor aan Ierland zekere zelfregeering wordt toegekend, hoopt men dat de groote staatsman er aan zal medewerken, om het privilegium der Engelsche Staatskerk in Wales op te heffen. Bekend is het, dat in Wales de dissenters of non conformisten verreweg de meerderheid der bevolking uitmaken, zoodat het leven der Episcopaalsche kerk uit de hand van den Staat daar meer dan ergens eene in het oog vallende onbillijkheid is. De Engelsche staatskerk in Ierland is reeds jaren geleden gevallen, de grand-oldman (Gladstone) werkte daartoe mede, zoodat men nu goede hoop heeft, dat, hetgeen te voren deze staatsman deed ten bate en ter ontlasting van de Roomsche bevolking van Ierland, hij dit ook zal willen doen om aan een schreeuwend onrecht in Wales een emde te'maken, en ook om in Schotland, waar ook de meerderheid of de helft der bevolking tot de vrije kerken zijn overgegaan, de staatskerk op te heffen. In Engeland behoort het grootste deel der bevolking nog altijd tot de Episcopalen, en het volk schijnt aan hunne kerk vol plechtig ritueel en steeds meer Roomsch wordende vormen, gehecht te zijn; maar het beginsel van scheiding van kerk en van staat werkt door, en eenmaal, vroeg of laat, zal ook de Engelsche staatskerk in oud-Engeland vallen.

Er bestaat hoop dat in de zittingen van het parlement van dit jaar nog aan de orde zal komen, wat men noemt de Welsh Suspensony Bill, dat is: het voorstel om de Engelsche staatskerk in het vorstendom Wales op te heffen. In elk geval wordt er op gerekend dat het volgende jaar maatregelen door de regeering zullen genomen worden om Wales' kerk vrij te maken.

De Unie der congregationalistische kerken in het begin dezer maand te Londen in de City Temple vergaderd, nam niet alleen een resolutie aan om hare instemming met het wetsvoorstel te betuigen, maar eigenlijk was een groot deel van de vergadering dier kerken eene enthousiastlsche betuiging van sympathie voor de vrijmaking der kerk van Wales. Deze demonstratie werd op touw gezet door

eene welsprekende redevoering van den predikant Rogers. De gemoederen werden echter hartstochtelijk gestemd, toen Dr. Herber Evans de Engelsche broeders Nonconformisten te hulp riep om Wales' kerk vrij te maken.

De kansen voor de vrijmaking der Schotsche kerk staan mede niet slecht. Toen den gden Mei in de avondzitting van het parlement, een £i7l ingebracht werd voor de Scotch-Disestablishinent (voorstel tot opheffing der Staatskerk in Schotland), kwam de partij der Tories daartegen op; schoon gewoonlijk het indienen van een wetsvoorstel zonder slag of stoot doorgaat. Toen men gestemd had over de vraag of Dr. Cameron zijn voorstel mocht indienen of niet, bleek het, dat voor de indiening. 246 leden, en er tegen 180 leden, zich verklaard-hadden. Eene schitterende overwinning, die wel middellijk zal te danken geweest zijn aan de kloeke houding van Gladstone en zijne mede-ministers, die Dr. Cameron steunden.

Wij willen openhartig bekennen dat deze dingen ons meer zouden verheugen, indien wij de Nonconformistische kerken minder zagen afglijden van het fundament der apostelen en profeten. Wij zouden het een zegen achten voor Engeland, wanneer de Heere gaf, dat tegenover de Episcopaalsche kerken, waarin vormelijkheid en ceremoniën steeds meer de overhand krijgen, om niet te spreken van de Romaniseerende richting die onder volk en geestelijkheid veld wint, en waarin, o zooveel afwijking van de confessie van Westminster gedoogd, en waarin het Erastiaansche stelsel, volgens hetwelk de vorst des lands ook het hoofd is van de kerk, gehuldigd wordt, vrije kerken zich openbaarden, die de banier van de reformatie hooghielden.

Maar, helaas blijkt het altijd weer, dat de betreurde Spurgeon juist gezien heeft, toen hij beweerde dat de congregationalistische kerken, die hun oorsprong hebben in de Indépendenten van eertijds, nog meer besmet zijn met het gif van de zg. nieuwe school, dan de Baptistische kerken, welke Spurgeon diende. Heeft Spurgeon de koe bij de horens gevat en de gemeenschap met de Baptistische Unie verbroken, toen hij zag dat de down grade, dat is, de afval van de eerste beginselen der waarheid zoo groot was, dat hij er mede breken moest, gelijk men een kettersch mensch moet" verwerpen na de eerste en tweede vermaning — in de congregationalistische kerken is tot hiertoe geen Spurgeon opgestaan.

Maar ook blijkt de z. g. 'nieuwe school vele aanhangers te hebben onder de geestelijken van de Episcopaalsche kerk. Dezer dagen verscheen van den aartsdeken van Westminster F. W. Farror, D. D, en F. R. S., een bekend redenaar en voorvechter van de Episcopaalsche kerk, een werk over het eerste boek der Koningen. Uit dit boek blijkt dat Dr. Farrar al de resulfate'n der z. g. »hoogere critiek" in belrekking tot den datum en waarschijnlijke auteurschap van het boek der Koningen aanvaardt. Het is hier duidelijk dat het geschreven werd vóór het jaar 536 v. Chr.; substantieel was het gereed voor de Babylonische balli.igschap, ongeveer 600 jaren voor de geboorte van Christus, ofschoon sommige dingen door een lateren redactor ten tijde der ballingschap er aan toegevoegd zijn. De schrijver leefde dus 600 jaren na Samuel. Hij zoekt aan te toonen dat de schrijver Jeremia moet geweest zijn, of een zijner tijdgenooten, terwijl beide schrijvers een terugslag geven op de woorden en denkbeelden die'in het boek Deuteronomium te vinden zijn. Het boek is voorzien van eene inleiding in 6 hoofdstukken, waarin hij de stof verdeelt in drieën: David en Salomo, de scheuring van het rijk en Rehab en Elia.

De voorstelling van David's jammerlijken ouderdom, zoo zegt een criticus, die met den aartsdeken op hetzelfde standpunt staat, zijn schildering van Salomo's afpersing voor het bouwen van den tempel en van zjne harem, zal een gevoel van afkeer verwekken bij hen die de traditioneele denkbeelden omtrent David en Salomo huldigen. Maar deze criticus troost er zich mede, dat daardoor »menigeen een grooter gevoel van realiteit gegeven zal worden." Dezelfde criticus beeldt zich in, dat het boek van den aartsdeken bekoort door frischheid en door een zeer geestelijke opvatting van het Evangelie van Christus. Het volk dat het Evangelie van Gods vrije genade in Christus lief kreeg, zal echter dit boek verwerpen, als eene bestrijding van hetgeen door 's Heeren genade dierbaar werd voor het hart.

Nu heeft men niet te vreezen, dat de moderne theologie of de nieuwe school in de vrije kerken zoover gaan zal, als in de Anglicaansche staatskerk. De kerken die leven van de offervaardigheid der gemeente, verloopen ten slotte geheel wanneer een leer verkondigd wordt, die den Christus naar de Schriften openlijk aanrandt. Daarentegen blijft het organisme van eene staatskerk nog langen tijd staan, al knaagt er ook de worm van het ongeloof aan.

Wij houden het niet voor onmogelijk dat mannen als Dr. Farrer ook daarom krampachtig aan de Engelsche Staatskerk vasthouden, omdat zg instinctmatig gevoelen, dat hunne positie en rijke tractementen gevaar loopen, zoodra als zij op het terrein van de vrije kerk gebracht worden.

Toch bewijst |het voorbeeld van Ierland en van Amerika ten duidelijkste, dat eene kerk met eene bisschoppelijke regeering, ook onafhankelijk van den Staat leven kan.

Nog steeds blijven wij uitzien naar den man, die in de vereenigde koninkrijken den moed en het talent bezit, om den strijd tegen de z g. > nieuwe school" principieel en stelselmatig aan te binden. Protesten en klachten over de »down grade" zijn er wel, maar de man die de strijdkrachten tegen het wassend ongeloof weet te verzamelen en te leiden, ontbreekt helaas. De Heere verwekke hem.

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen