,,Als gij in uw hms zit.''

En gij zult ze uwen kinderen insclierpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat. Deut. 6 : 7,

Het shuis" is geen vinding van menschen, maar een schepping onzes Gods, te onzen behoeve.

De vraag, of, zoo het Paradijs gebleven ware, het shuis" toch zou gekomen zijn, laten we rusten. Genoeg zij het, er aan te herinneren, lioê onze Heiland zelfs van een «Vaderhuis" in de hemelen spreekt; van één machtig, alomvattend Vaderhuis; het sVaderhnis met zijn vele woningen". w w

Ook woonde de Heere zelf onder Israël in een huis op Sion, het huis van den God Jacobs; en waar thans Sions tempel in puin ligt, worden nu'de geloovigen gebouwd als levende steenen tot een geestelijk huis, dat een woonstede Gods is. Ja, ° de Schrift gaat nóg verder, en aarzelt niet God zeh een Huis te noemen, evenals Hij elders H d d o k en burcht en een hoog vertrek heet, gelijk e psalmist in Ps. 31:3 uitroept: Wees mij, o od, een zeer vast Huis^ om in te wonen". De kenner van het Woord weet dan ook, oe hoog, heel de Schrift door, het huis en het even in huis, in eere wordt gehouden.

Zelfs in de Schrift kunt ge opmerken, hoe de ere van het huis met de eere Gods verwant s, en hoe sde vloek des Heeren in het huis omt" (Spr. 3 : 33), als de ziel afdoolt op vreemde paden en haar God varen liat.

Maar sterker toch komt die tegenstelling nog uit, zoo ge let op de wereld buiten God, en aanhoort, hoe in die afgedwaalde wereld de grondslag van het huls ondermijnd wordt, en ten leste het huis voor den grond moet.

Want niet nu pas, maar reeds eeuwen voor Christus, zijn in den kring van Griekenlands wijzen de denkbeelden uitgebroed, die het huis^ en het huisgezin m hun kern aantastten.

Ook in dit opzicht is vermetele taal van onze eeuw niet nieuw.

Toen als nu vertelde men rond, dat het huwelijk een onnatuurlijke band is, en alleen de vrije liefde aan het ideaal beantwoordt. Toen als nu maakte men plannen, om de kinderkens die geboren werden, Tan vader en moeder af te nemen, en in groote staatskinderhuizen en op groote staatskostscholen te laten opvoeden. Ja, zelfs de huislijke disch moest wegvallen, en heel de bevolking saam in machtige zalen aan onafzienbare'tafels aanzitten.

Dat is de geest uit de diepte, die tegen den Geest van het Vaderhuis overstaat.

En in zoover kunt ge zeggen, dat het huis, en het gezinsleven in dat huis, een symbool ter behoudenis is, en dat omgekeerd de onderschatting en straks de afschaffing van het huis het vaste kenteeken is van de werking van demonische machten.

Het vhuis" staat in zooverre zelfs tegen de j wereld" over.

Juist zooals Mozes de tegenstelling maakt: Als gij, in uw huis zit" of tiah gij uitgaat op den weg" (Deut. 6:7).

Uitgaan of thuis blijven, aijn ook nu nog de woorden waarin twee eigen sferen van menscheüjk leven besloten liggen. En nu weet, wie de Schrift kent, zeer wel, dat de Schrift ons niet in onze huizen opsluit, en veeleer ons ook uit ons huis uitroept, om ook in de wereld onzen God te dienen. Maar het feit staat er niet minder vast om, dat er meer zielen in de wereld dan in huis verloren gaan, dat de Heilige Geest vrijwat meer in de wereld dan in huis bedroefd wordt, en dat het gevaar ora zedelijk vergiftigd . te worden en van zijn God af te gaan, vrijwat sterker dreigt op de straten, dan als ge nederzit in uw huis.

Zoo is het huis een toevluchtsoord, een tente der behoudenis, waarin ge u voor den boezen storm der wereld terugtrekt, en ook in dien zin mag gezegd, dat het huis u nader bij uw God brengt, en dat schier alle uitgaan uit uw huis u van uw God dreigt te vervreemden.

Ge kent er den man en zijn karakter dan ook aan, want de één woont en leeft in letterlijken zin in de wereld, terwijl de ander woont en leeft in zijn huis. Beiden zijn wel nu eens op den weg en zitten dan in hun huis, maar met dit verschil, dat de man der wereld buiten leeft en in zijn huis slechts slaapt, terwijl de ander wel uit zijn huis uitgaat, maar om aanstonds in zijn eigen huis, als in het centrum iii^\. ujudïY'^riitg-uai-*; '*»^t: eeren, an zijn icvcn iciug i^ K ^nnr HM IUC

Zelfs tusschen volk en volk merkt ge dit nderscheid.

Komt ge in Italië en andere zuidelijke lanen, daar leeft alles op straat. De huizen zijn r min behaaglijk en er niet op ingericht, om er den dag in door te brengen. Maar daarentegen zijn er overal groote localiteiten, waar, als de arbeid afliep, een ieder heengaat. Veelal neemt men zelfs zijn middagmaal buitenshuis, en 's avonds op een zomerschen dag kunt ge stellig de halve bevolking op pleinen bij een zien zitten.

Met name in de landen waar het Calvinisme kracht oefende was dit daarentegen heel anders. In Schotland zoowel als in ons land, is het huislijk leven schier het een en al, en het leven op straat en bij den weg, is er ook bij ons eerst in deze laatste halve eeuw ingekomen.

Op de dorpen en in de kleine steden is het nog zoover niet, maar in de groote steden sluipt thans ook ten onzent almeer de gewoonte in, dat wie het betalen kan, buiten zijn huis eet en drinkt en den avond in allerlei gelagzalen doorbrengt, liefst met vrouw en kinderen.

Uitgaan", dat tooverwoord voor wie lang in huis moest zitten, wordt dan ook steeds meer de zucht, bijna zeiden we, de hartstocht die het leven beheerscht, niet enkel bij den man, maar bij de vrouw evenzeer.

Wie nog veel »in zijn huis zit" wordt minachtend een shuismusch" gescholden en reeds nu zijn er heel wat gezinnen, waar ge, als het weder het even toelaat, én 's middags én 's avonds bijna niemand meer thuis vindt. Het liep alles uit.

Van een heel anderen kant vindt ge hier zelfs iets van in zeer vrome kringen.

Daar heeft men zoo zijn vrienden, zijn lieve broeders en zusters, zijn vroom gezelschap, en neigt er toe, om zijn huis en zijn huisgezin te verwaarloozen, en in die andere kringen zijn leven te laten opgaan.

Reeds in de kerk van Christus in Paulus' dagen viel dat waar te nemen.

Met name te Corinthe liepen ook de geloovigen het huis uit, om saam in een groote zaal met de vrienden saam te komen, en daar een gezamenlijken maaltijd, een soort liefderaaal te houden. Ze brachten dan elk hun spijs en drank mede, en leefden zoo niet in huis, maar in de feestzaal.

Maar Paulus wil hier niets van weten, en vraagt hun: Hebt gij dan geen Iwis om er te eten en te drinken? " (i Cor. 11 : 22).

En toen hij later merkte, dat enkele geloovigen zich derwijs in de dingen des Koninkrijks verdiepten, dat ze er hun huis en huisgezin om verwaarloosden, ontzag dezelfde apostel zich niet, om hiertegen te getuigen, door zijn krasse uitspraak: sDiezijn eigen huis niet wel regeert, is erger dan een ongeloovige."

Neen, het geloof in Christus Jezus moest niet de ordinantiën Gods voor het leven ontbinden, maar die heiligen en vaster aantrekken.

Niet door het huislijk leven te laten dalen in waardeering, maar door het te verheffen en te wijden, ontsloot men zich den weg naar het Vaderhuis dat bij God is.

Ons ïhuis" is zooveel kleiner dan de «wereld". Het is als een oiise in de woestijn der aardsche dorheid, als een eiland in de wereldzee.

In huis verhezen we ons zelven zoo niet, als daar buiten. We blijven er meer meester over ons zelven. We zijn er meer ons zelven. En de kleine afmeting van het huis is meer in over­ eenstemming met de kleine afmeting van onze kleine persoonlijkheid. v h

In huis is het sriller, is.het rustiger, is het kalmer. De wind des daags drij.t er zoo sterk en het rumoer des levens dringt er zoo niet door. e n e

Daarom hoort ge in huis, wat ge op straat niet hoort, en kunt ge in huis veel beter dan daar buiten de stem van uw conscientie, de lofzangen van Gods engelen, de stem van uw God, die u toeroept, beluisteren. t d

In huis zijt ge aan uw omgeving gewoon, en daarom wordt ge in huis door wat ge ziet en waarneemt, zoo niet afgetrokken, niet zoo verstrooid, niet zoo buiten u zelven gebracht. o b

Op straat wordt ge geleefd, maar in huis leeft ge zelf. a k

In huis zijn vaste gewoonten en usantiën, die G in uw familie, in uw geslacht, in uw gezin alzoo in zwang zijn gekomen, en die vaste n wijze van leven biedt u een steun, past bij uw aard en gezindheid, is in harmonie met heel uw innerlijk bestaan, en houdt u daardoor in paden van heiliger zin.

In huis is meer waarlieid. Op straat, en daar buiten, en onder het groote publiek is het schier alles verbloeming en geveinsdheid. Altoos een lach om de lippen. Aldoor een jacht maken op een innemend gesprek. Maar in huis wordt het masker afgelegd, en kent ge den man gelijk hij is.

Op straat is koele wellevendheid, zooals men het hoofd voor elkaS.r ontbloot en zich voor elkaar neigt, maar in huis is de woonstee der liefde, " de gloed der genegenheid

Bovenal, als ge op den weg gaat, is alles er op ingericht, om de gemeenschap van uw ziel met uw God te verbreken; maar in uw huis bidt ge, in uw huis ligt het Woord van uw God voor u opengeslagen, in uw huis kunt ge met de uwen Gode lofzingen.

En daarom, dat Gods volk toch wijs zij en niet in de strikken van den booze valle.

Als zooveel saamwerkt, om de kracht en den zegen van het huis te ondemijnen, moet juist in onze kringen het fundament van het huislijk leven gesterkt worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen