Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Schadelijke werking van het z. g. Parlement der godsdiensten.

De naweeën van het bekende wereldcongres voor godsdiensten, door een methodistischen predikant te Chicago bijeengeroepen, doen zich nog gevoelen. Men beweert wel dat een heiden zich ten gevolge van het gehoorde op het congres heeft laten doopen, maar wanneer dit bericht juist is, staat het geheel op zich zelven. Daarentegen worden er vele wrange vruchten gezien van een congres, dat in zijn beginsel zoozeer tegen het beginsel van de ware religie gekant was, dat men ook niet anders daarvan verwachten kon. Enkele van die booze vruchten willen we hier vermelden.

Uit Japan bericht men, dat de Boedhistische priesters luide verkondigen, dat de Amerikaansche Christenen tot de overtuiging gekomen zijn, dat het Christendom zich overleefd heeft, en dat men, om iets te vinden dat het vervangt, het congres heeft saamgeroepen, zoodat er geen terrein te vinden is, dat meer geschikt heeten mag om het Boedhisme te propageeren dan wel Amerika. Ook in Europa hebben zich stemmen doen hooren om het Boedhisme als het toppunt van alle wijsheid aan te prijzen. In Duitschland is een werk geschreven onder den titel: jEen gebrek in het leven van Jezus", dat geen ander doel heeft, dan om het Boedhisme te verheerlijken. In Christelijke kringen van Amerika klaagt men er over, dat men den renegaat A. Webb op het congres heeft laten spreken als vertegenwoordiger van het Mohammedanisme, daar hij de hem toegestane vrijheid heeft gebruikt om aan zijne Christelijke toehoorders de Mohammedaansche veelwijverij aan te prijzen. Daartegen is wel luide geprotesteerd, doch spoedig na het congres is het Webb toch maar gelukt te New-York eene Mohammedaansche gemeente te stichten, die op goed Turksche manier sedert 10 December 1893 door een uitroepen uit het venster der Union-Hall tot de godsdienstoefeningen wordt Samengeroepen.

De vertegenwoordigers der Indische afgoderijen, die op het congres onder het applaus van de vertegenwoordigers (? ) der Christenheid hunne denkbeelden bloot legden, zijn door den wierook van toejuiching zoo verheerlijkt, dat zij sedert niet opgehouden hebben in Amerika en Indië hunne wijsheid te luchten. Hoogst beklagenswaardig is het daarbij dat men kennelijk die mannen gaarne hoort, al is het alleen maar om de vreemde verschijning van een redenaar in een Oostersch costuum, met een bruine huid en beschikkende over eene zekere mate van welsprekendheid. Daaruit is het te verklaren, dat een Indische monnik, met name Wiwegananda, in Indië en in Amerika veel van zich doet spreken. Hij heeft eene reeks voordrachten gehouden, welke de opmerkzaamheid der pers in beide landen tot zich hebben getrokken. Gekleed met bonte Indische prachtgewaden trad hij op en liet de Hindoereligie bij het vuurwerk van zijn schitterende welsprekendheid zoo schitteren, dat niet een van hare wondeplekken openbaar werd. Over den volksgodsdienst, gelijk die tegenwoordig in Indië beleden wordt, zweeg hij zeer voorzichtig, en haalde de mummie van de oud-Indische religie te voorschijn en overdekte die met een gewaad van de oud-Indische wijsbegeerte met bloemen en juweelen ontieend aan de Christelijke moraal en mystiek, zoodat ten slotte het geheel nog een zeer geestelijk aanzien kreeg.

De Amerikaansche bladen verhieven dien handigen, wellicht begaafden spreker hemelhoog, hetwelk er toe aanleiding gaf, dat men in Indië zijn doopceel ging lichten. Daardoor kwam het aan den dag dat hij niet Swami (God, Heer) Wiwegananda (wijsheid, lust) heet, maar Norendra Nath Datt en dat hij niet een Bramaan, maar een eenvoudig Hindoe uit Bengalen is. Wanneer hij als boeteprediker wil optreden, dan moet hij niet in een bont prachtgewaad, maar met een eenvoudigen okergeelen katoenen doek gekleed zijn. Nog beter zouden hem lange haarvlechten en de asch van koedrek passen, n.l. wanneer hij een boeteprediker volledig zou willen nabootsen. Het Hindoeïsme dat hij leert, en dat hij gaarne met citaten uit Thomas a Kempis opsmukt, is in geheel Indië niet te vinden; het bestaat alleen in zijn hoofd. En wanneer hij zijne redenen doorspekt met aanvallen tegen de Christelijke zending, dan schijnt hij vergeten te zijn, dat hij zijne vorming, hij is (Baccalaureus artium), aan eene Christelijke Zendingschool te Kalkutta te danken heeft.

Het spreekt wel van zelf, dat zulke redenen niet geschikt zijn om den zendingsijver te doen ontbranden, doch wel om de onbesliste lieden afkeer van de zending te werken; terwijl ook de zendelingen in Indië en Japan het ondervinden, hoe schadelijk het congres heeft gewerkt.

Op één punt heeft men in Amerika een Hindoe-monnik aardig op zijn plaats gezet. Bij een van zijne voordrachten was hij zoo brutaal om zijn afgrijzen te kennen te geven van de groote slachthuizen in Chicago, waar dagelijks vele heilige ossen en nog heiliger koeien in vleeschconserven veranderd werden. Dit had zijn gevoel diep gekrenkt, en hij putte zich uit in redenen om aan te toonen hoe schadelijk het geconserveerde vleesch is, terwijl hij aan het slot van zijne rede uitriep, dat een godsdienst die zulke gruwelen toeliet, in Indië niet gebruikt kon worden.

Dit was voor de praktische Amerikanen te veel. Men antwoordde den > koe-aanbidder", dat zijn land niet anders geweest was dan een slacht­ huis van menschen, en dat onder de sanctie van zijn religie. Waarom werden duizenden in de Ganges verdronken of voor de krokodillen geworpen f Waarom werden duizenden onder den afgodswagen verpletterd ? Waarom werden zoovele weduwen op den brandstapel verlr.md? Alles ten gevolge van de Indische religie. Kovendien wees men nog op het harde lot van vele Indische vrouwen.

Maar al werd de Hindoe dus op zijn plaats gezet, het z.g. Parlement der godsdiensten beeft veel kwaad gedaan aan de zaak der Zending.

WlNCKEL.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 september 1894

De Heraut | 2 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 september 1894

De Heraut | 2 Pagina's