Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een profijtelijk advies.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een profijtelijk advies.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Naar verluidt heeft medisch advies het afvaardigen van een der Rotterdamsche leeraren naar het Zendingsveld op Midden-Java voorkomen.

Zoo we wel zien, hebben de kerken alleszins oorzaak, om dit medisch advies te eeren, en er ook voor de toekomst gedachtig aan te blijven.

We zijn nu op een beteren weg.

De genootschapszendelingen zonder kerkelijk ambt zullen nu allengs verdwijnen. Er Mn geen ander kerkelijk ambt ten deze dan dat van > herder en leeraar" zijn, en zoo zullen voortaan, alleen Dienaren des Woords, in verband met bepaalde kerken hier te lande, in onze Zending uitgaan.

Zoo komen we weer op den weg, dien we nimmer hadden moeten verlaten. Zoo word2n we weer Gereformeerd ook op het stuk der Zending. De waarlijk kerkelijke Zending ontluikt weer.

Daarom was het voor de kerken zulk een oorzaak van vreugde, dat Ds. Adriaanse op eenmaal naar Indië toog. Hij is nog jong. Het inleven in nieuwe toestanden is hem nog alleszins mogelijk. Zijn komst kan Indië ten zegen zijn.

En ook kunnen we begrijpen, dat de Deputaten voor de Zending, teleurgesteld, dat niet tal van predikanten zich voor gelijken dienst aanboden, in eigen boezem eenigszins verlegen raakten, en dat deze verlegenheid op een der Rotterdamsche predikanten zoo sterken indruk maakte, dat hij ten slotte uitriep; Dan ga ik zelf, en dit besluit in vollen ernst meende.

Dit nu moest de overige Deputaten wel ia het hart grijpen. Een man op zijn leeftijd, zoo oud en toch nog zoo jong in zijn optreden, met zulk een bezielend woord, en met de vonk van geestdrift in het oog.

o, Het is te verstaan, dat ze in een oogenblik van hooger bezieling uitriepen: Broeder, ga!

En toch, we aarzelen niet dit uit te spreken, het medisch advies, om niet te gaan, is wijzer, is profijtelijker, en zal, zoo we hopen, ook in de toekomst tot bedachtzaamheid manen.

Een ouden boom verplant ge niet in vreemde aarde, of die boom gaat zweren en kwijnen.

Ook hier is een grens van leeftijd. In den regel moet men geen prediker ouder dan 30 jaren uitzenden. Op het alleruiterste mag de leeftijd van 45 bereikt zijn. Maar over die uiterste grens moeten de kerken, een geheel exceptioneel geval nu uitgezonderd, nimmer gaan.

De Zending heeft mannen in de kracht en in de vaag huns levens noodig. Mannen die nog vergroeien en hun leven nog omzetten kunnen. Mannen voor wie het inleven in een geheel andere wereld en het aanlee? ren van geheel andere talen, nog een gereede mogelijkheid is.

En deze mogelijkheid nu bestaat op een leeftijd als deze broeder reeds bereikt heeft, eenvoudig niet.

Tot zulk een vergroeien en ingroeien in zoo geheel vreemde toestanden zou het nimmer bij hem gekomen zijn.

Zoodra hij dit in Indië zelf ging merken, zou zijn toestand er pijnlijk zijn geworden. Een soort Zendings-iuspecteur en hoofd der zendelingen kon hij niet zijn. Dat ware niet Gereformeerd. Hij zou gewoon, ordinair zendeling hebben moeten worden. Een zendeling naast de andere zendelingen. Met een eigen terrein. Zelf den Javaan in hun eigen taal tot Christus roepende. En dit kon op zijn leeftijd niet meer.

Het was dan ook wijs gezien, dat de artsen hem het gaan ontrieden; wijs gedaan, dat hij besloot dat advies op te volgen; en wijs dat alzoo van deze zaak niets komt.

In zooverre echter zal deze loop der dingen toch vrucht afwerpen, dat de kerken nu duidelijker dan dusver zullen inzien, dat er over het uitzenden van Dienaren naar de Heidenwereld, wat rijper moet worden nagedacht; dat men bij zoo gewichtige zaak niet onder den indruk van het oogenblik mag handelen; dat velerlei nog naodig is. om zulk een uitzending te doen slagen, ook al zijn er Dienaren die gaan willen; en dat met name wat den leeftijd aangaat zekere grens dient gesteld te worden, die tillicht niemand, bij eenig nadenken, over de 45 jaren zal durven verleggen.

Vijf en veertig als uiterste grens, maar in den regel als eisch een man van omstreeks dertig jaren.

Vanouds de aetas canonica.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 april 1895

De Heraut | 4 Pagina's

Een profijtelijk advies.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 april 1895

De Heraut | 4 Pagina's