Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

UIT HET VUUR GERUKT.

XVI.

s’ T KAN VERKEEREN”.

De wandeling werd voortgezet, maar het gesprek tusschen Frederik en den stuurman, al liet de laatste zijn stem nog telkens hooren, wou niet recht meer vlotten. Weldra kwamen zij ter plaatse, waar de laatste zijn moest.

»Vriend, " sprak de zeeman, Frederik de hand tot afscheid reikend. > God zij met u. Misschien keert ge nog eens in het vaderland terug, gelijk ook ik hoop te doen, en zien we elkaar nog eens weder. Doch zoo niet, dan hoop ik dat we eenzelfde Vaderland zullen hebben bij God, want dat is toch het beste."

In allerlei gedachten verdiept, wandelde Frederik voort. Heel aangenaam was hij door de woorden van den zeeman niet gestemd. Wat had die zich eigenlijk met hem te bemoeien.' Toch was er ook in het karakter van Frederik iets, 't welk maakte dat hij erkende, hoe die vreemdeling het toch zeker goedbedoelde. Daarbij hoe loszinnig onze vriend ook den laatsten tijd geleefd had, toch was de ernst van hetgeen de stuurman had gezeid, nu in 't hart van den jongeling merkbaar. Hij gevoelde zeer goed hoe het leven dat hij leidde niet samenstemde met hetgeen waarop de zeeman hem had gewezen. De ; edachte dat ten slotte de Heere God over alles leslist, maakte Frederik eigenlijk ongerust; want hij wist maar al te wel, hoe hij 't liefst juist buiten dien God stelde; gelijk ook elk onbekeerd zondaar doet.

De Maandagmorgen kwam. Ieder was aan boord, alles was gereed en tot de reis toegerust. Óp niets viel meer .te wachten dan .... op één zaak en deze was wel de voornaamste: gunstigen wind. De tijd der stoomschepen, die uitgaan, ook al werkt de wind niet mee, was toen nog in 't verschiet.

De Woensdag verstreek, de avond kwam, maar de gunstige wind kwam niet. Ja, er was zelfs in 't geheel geen wind, en 't water in de haven vertoonde geen rimpel, het schip lag zoo onbewegelijk als een modderschuit in den Achterburgwal te Amsterdam, en dat zegt heel wat. 't Werd Vrijdag, Zaterdag eindelijk, maar nog altijd bleef het weder 't zelfde, heel mooi, maar 't was bladstil.

Op het schip begon dit tamelijk te vervelen. Niemand mocht van boord, want elk oogenblik kon het tijdstip van uitzeilen komen en te doen viel er op het vaartuig weinig of niets. De vrienden van Frederik hadden wel middelen geweten om zich den tijd te korte/i, maar nu kapiteia Todd er weer was, door sommigen bijgenaamd de vrome, en daarbij een man zeer streng op den dienst, stond er van pretjes niet veel in, al werd aan niemand een behoorlijke ontspanning geweigerd. Frederik kortte zich den tijd met studeeren. Ook bracht hij uren door bij den kapitein, die nu beter den tijd had, en allereerst onderzocht hoe Frederik met zijn studie stond. Dat nu viel nog al mee, want onze vriend was ie.mand van goede vermogens, en ten slotte werd afgesproken dat, zoo vader 't goedvond, Frederik in dienst zou treden, waartoe de kapitein beloofde hem te zullen helpen. Er werd nog veel meer besproken en ten slotte zei de kapitein:

»En nu vriendlief, we zijn langs een ongedachten weg tot elkaar gekomen. Dit is niet buiten 's Heeren bestier geschied. Denk daaraan, houd Hem voor oogenj; er is in 't zeeleven veel gevaar voor 't lichaam, maar ook voor de ziel. Onthoud wat het Woord zegt: als u de zondaars aanlokken, bewillig niet. En denk er aan: wij kunnen wel veel afspreken, maar den Heere alleen is 't bekend, in hoever 't geschieden zal. Hij alleen weet wat ons noodig is.

Kapitein Todd was nooit gewoon veel te zeggen. Des te meer indruk maakten thans zijn woorden, al wist Frederik reeds, dat zijn vriend een godvreezend man was. Bovendien was het gemoed van den jonkman thans juist in een toestand, waarin hij de ernstige, schoon korte toespraak van den kapitein niet licht kon vergeten. Dat diens woord hem ook later onvergetelijk bleef lag aan oorzaken, die toen nog geen van beiden vermoeden kon.

Eindelijk, Maandagavond, veranderde 't weer. De lucht betrok een weinig; de wind, en wel juist de gewenschte Oostenwind, stak op, en een oogenblik later was op het schip, waar nog pas lange rust heerschte, alles in beweging. Snel ; iverden de ankers gelicht; officieren gaven hun bevelen; het scheepsvolk was druk in de weer. Kapitein Todd scheen overal tegelijk te zijn, en weldra stevende het schip de haven uit en voer het op de blauwe wateren der Middellandsche zee, zijn richting nemend naar Gibraltar.

Opmerkzaam had Frederik al de werkzaamheden gadegeslagen, die bij 't uitzeilen van het vaartuig werden verricht; en nu en dan een handje geholpen. Terwijl het schip in zee ging, stond hij over de verschansing te turen naar de stad en de kust, waarvan hij zich al meer verwijdercfe. Doch toen langzamerhand het onderscheiden van 't land moeilijk werd, ging hij naar beneden, om in de kajuit nog 't een en ander af te werken, waaraan hij bezig was. Het trof hem, toen hij binnentrad, op de tafel een Bijbel geopend te zien liggen, deuzelfden, waaruit de kapitein eer 'men vertrok, voor al het volk een gedeelte gelezen had. Trouwens de kapitein ging ook menigmaal voor, als er op het schip kerk werd gehouden.

Weldra zat Frederik in wiskunstige vraagstukken verdiept en vergat alles om zich heen terwijl slechts de hem reeds niet vreemde trilling van het schip deed bespeuren, dat men in zee was en de wind sterker werd. Doch hij lette er niet op, evenmin als op de vele voetstappen die hij boven zich hoorde. IJverig werkte hij voort, toen opeens een luid geschreeuw uit vijf zes monden tegelijk, in zijn oor drong. Eerst gaf hij er weinig acht op, maar toen 't herhaald werd en door meer stemmen, luisterde hij weer, en ... 't was als kreeg hij een schok door heel zijn lichaam. Want duidelijk had hij nu het geroep onderschelden: »Fire! Firel" 1) (Brand! Brand!)

Verschrikt wierp Frederik zijn pen neer en snelde de kajuitstrap op. Op het dek, waar een . half uur geleden nog volmaakte orde heerschte, was nu alles in rep en roer.

In den eersten schrik waren allen die zich beneden bevonden op 't dek gekomen, waar nu bij een bemanning van een 1200 personen, haast geen plaats was om den voet te zetten. Honderden verdrongen elkander of liepen dooreen. Kapitein Todd, die onmiddellijk was gewaarschuwd, gaf met een stem, die boven alles uitklonk, aan officieren en manschappen zijn bevelen. Matrozen voerden slangen aan en richten die naar het achtergedeelte van het schip. Daarheen wendde ook Frederik zijn blik. Van vuur of vlam was nog niets te bespeuren. Maar met schrik bemerkte de jonkman, hoe op meer dan een plek, lichte wolkjes rook opstegen, als een bewijs, dat het gevaar wel wezenlijk bestond en ook dat het vuur zich reeds verspreid had.

AAN VRAGERS.

G. V. D. te A. Vraagt wat wordt bedoeld met hetgeen wij lezen in Jeremia 22 : 10:

sWeent niet over den doode, en beklaagt hem niet; weent vrij over dien, die weggegaan is, want hij zal nimmermeer wederkomen, dat hij het land zijner geboorte zie."

De doode hier bedoeld is de vrome koning Josia, die vroeg den dood vond. Men moest niet om hem weenen, wijl hij nu bij den Heere was, en was weggeraapt voor den dag des kwaads.' Maar wel mocht men weenen over dien, die weggegaan was, namelijk koning Joahaz. Want deze was gevangen naar Egypte gevoerd en zou nooit in Kanaan terugkeeren. De hoop die men op hem gesteld had was dus verijdeld.

De andere vraag beantwoorden we zoo spoedig mogelijk, als het tenminste doenlijk is zóó, dat allen er wat aan hebben.

I) Spreek uit Fy'r.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 12 mei 1895

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 12 mei 1895

De Heraut | 4 Pagina's