Rumor in oasa.

Onder de Hervormden iu Leiden is het niet pluis.

Of het de geest van Dr. Van Ronkel is, die er nog rondwaart, beslissen we niet, maar het is er onrustig.

Overal elders blijft het onder de Synodalen muisstil, en geeft men op zondige wijze een eigenmachtige voorstelling van de zoo heilige profetie, dat de wolf met hel lam zal verkeeren.

De uit Nijmegen opeens bekend geworden Ds. Smits stelde er zelfs zija eere in te zeggen, dat hij met zija Modei'ne collega's nooit een onvertogen woord had gehad; de omgang was alleraangenaamst; men wist wel dat men het niet eens was, maar dat deed er niet toe; dat was alleen op den preekstoel; maar ia het verkeer en in den kerkeraad ging het, o, zoo kameraadschappelijk.

En zoo is het bijna overal.

Te Amsterdam, te Rotterdam, ia de Residentie.

De vroegere «Gereformeerde" predikanten zijn bijna overal uitgedrongen en ontwapend, en zitten als krijgsgevangenea in den hoek, en de Ethischen leven met de Modernen, wel niet ia zoete vreugd, maar dan toch in uiterlijkea vrede.

Doch zie, in Leiden werden de ramea opengezet, zooveel stof als er opwaait.

Eerst de meetiag vau de Modernea over eea hoofdelijken omslag.

Daaraa een strijdschrift van Ds. Oberman.

Voorts een aanklacht tegen Ds. Hagen.

Ea nu laatstelijk eea vlugschrift vaa Prof. Dr. Gunning.

Alles over den kerkelij ken strijd.

Nu over die meeting spreken we niet.

Het boekje van Ds. Oberman is het verhaal van een oorlogsschip, dat zijn vlag wel neerhaalde, maar nog ia de kist vaa de kajuit heeft, en waarop drie vierden van de bemanning bezig is door de geschutpoorten op de eigen vloot te vuren; — en waarvan de kapitein, dit aanziende, zich troost met te zeggen, dat de vlag toch nog aan boord is, dat hij met zijn enkele getrouwen toch nog op den vijand vuurt, en dat men voorts dat alles dragen moet. Het is een straf voor vroegere zonde die over de bemanning kwam. En nu zou hij, kapitein, tegen God ingaan, als hij handelen ging en doortastte, en weer deed naar de orders die in zija scheepsbrievea staan.

De aaaklacht van Ds. Hagen is evenmin veel zaaks. -

Men weet vooruit, dat ook dit met een sisser afloopt.

Zonderling ook, diezelfde Moderne Ds. Hagen' heeft het vierde eener eeuw in Leiden precies hetzelfde geleeraard; al diea tijd heeft mea hem ongemoeid gelaten; ook Ds. Oberman, die hem nu aaaklaagt. En thans nu de man zijn emeritaat aanvraagt, thans gaat men hem vervolgen.

Het meest trekt ons dan nog het vlugschrift van Prof. Dr. Gunning aan.

De toon er van klinkt zoo ernstig en zoo plechtig.

Prof. Gunning voelt zich een »zwak belijder." Hij wordt geperst door een schuld die hem op het hart weegt. Hij kanblozea van schaamte als hij dea toestaud van zijn kerk indeakt.

Het kan daa ook zoo niet blijven.

Het moet anders worden.

Neen, neen. Niet meer losse belijders, een kerk, een wezenlijke kerk is ons van noode, die het valsche individualisme uitdrijft, en dea eakelen geloovige steunt, en die kerk moet als een stad op een berg zijn.

En wat Prof. Gunning dan nu wil?

De Belijdenis weer als eisch stellen?

Dat niet.

De belijdenis van de Schrift als Gods Woord weer ten grondslag nemen ?

o. Neen.

Ziehier zija deakbeeld.

De kerk moet als kerk vaa Christus weer voor dea Naam van den Christus uitkomea.

Alzoo dan toch begin van reformatie, om wie belijdt en wie niet belijdt uiteen te doen gaan.

Wel neen.

De Syaode zal alleen maar moeten uitsprekea, dat de kerk verplicht is den Naam des Heeren te belijden.

Ze kan het wel niet doen, en ze zal het ook niet doen. Maar dat is vooreerst ook niet noodig.

Als ze maar uitspreekt, dat ze eigenlijk het wel verplicht was.

Ze leeft in echtbreuk deze kerk. af hoereerende.

Nu zal ze wel dat leven in echtbreuk niet laten. Dat kan ook niet. Integendeel ze zal haar af hoereeren volhouden.

Alleen maar ze zal moeten uitspreken, dat dit leven in echtbreuk eigenlijk niet zoo zijn moest.

Dat is voorshands alles.

Ea daartoe zal men de Synode nog niet eens mogen dringen en persen.

Men zal er haar alleen broederlijk verzoeken, haar er toe uitnoodigen. om

Meer niet.

Alzoo een batterij die al zeer licht, die eigenlijk ganseh niet gewapend is.

Meer nog, het is een denbeeld, dat onwillekeurig de vraag doet rijzen, hoe toch zoo hoog geestelijke toon van ernst in den aanvang zich rijmen laat met zoo niets zeggend besluit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen