Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Frankrijk.

Pogingen tot vereeniging der Protestanten in Frankrijk.

De_ toestand van het Protestantisme in Frankrijk is allesbehalve rooskleurig. Vooral in de Gereformeerde Staatskerk gevoelt men zich zwak, en daarom is het niet te verwonderen, dat op de jongste centrale pastorale conferentie, te Parijs _ gehouden, de vraag gedaan werd, op welke wijze men de uitwendige eenheid der Protestantsche kerken kon versterken en ook naar buiten kon openbaren. De Parijsche predikant A. Decoppet sloeg voor, alle vier k vijf jaar een congres van Fransche Protestantsche kerken te laten samenkomen, waarin zoowel ­predikanten als gemeenteleden moesten zitting hebben, dat zich bezig zou houden met he onderzoek naar kerkelijke, sociale en godsdienstige vraagstukken, en dat bij vraagstukken, die het inwendige leven der kerken betreffen, zijne stem niet verheffen zou bij wijze van bevel, n maar bij wijze van raad.

Het denkbeeld, om een Protestantsch congres saim te roepen, is alleen-nieuw wat den vorm betreft. Vóór een vijftal jaren heeft men reeds voorgesteld, om een foederatie van alle Protestantsche kerken tot stand te brengen, maar dit voorstel is bijna door alle kerken verworpen.

Er is niet aan te denken, een zekeren band aan alle kerken, die zich met den Protestantschen of Gereformeerden naam sieren, te slaan, zoolang niet eenige overeenstemming in de voornaamste stukken der leer verkregen is.

Op de pastorale conferentie, te Parijs gehouden, hield de hoogleeraar H. Kruger eene voordracht over multitudinisme en individualisme, waarin hij een kras afkeurend oordeel over landskerken uitsprak. Volgens ons is de tegenstelling multitudinisme en individualisme ten eenen male onzuiver gesteld. De Fransche Gereformeerden, die het goede willen, stellen echter tegenover het denkbeeld van eene nationale volkskerk dat van eene kerk, waarvan al de individuen, één voor één, voor Christus gewonnen en tot God bekeerd zijn. Ook de begaafde mederedacteur van de Eglise Libre., Luigi, blijkt van dit gevoelen te zijn. Van het verbond Gods schijnt men zich in het Protestantsch Frankrijk geen denkbeeld te kunnen vormen.

Meermalen is zoowel van moderne als van zoo­ ­ genaamde orthodoxe zijde uitgesproken, dat het wenschelijk zijn zou, wanneer allen, die tot de Gereformeerde Staatskerk behooren, elkander als broeders van hetzelfde huis konden beschouwen. Nu, dat dit wenschelijk is, wie kan het ontkennen! Maar dat men elkaar de broederhand wil reiken over de bestaande klove, is een bedenkelijk verschijnsel, waarop wij reeds meermalen - wezen. Er blijkt uit, dat de Fransche orthodoxen, of althans velen van hen zoozeer den vlag_ der rechtzinnigheid hebben gestreken, dat de liberalisten moeten uitroepen: Wat verhindert ons, om als broeders sa^m te leven? Daarom verwondert het ons niet, dat de vergadering van de zoogenaamde «delegation liberale", waarin de onrechtzinnigen van Frankrijks Staatskerk hun vereenigingspunt vinden, aan de orthodoxe ofificieuse Synode het voorstel deed, om ten opzichte van de sconseil central" en van. de sGenerale Synode", met elkander op vreedzame wijze te . beraadslagen.

De iconceil central" is een staatslichaam, waardoor de overheid de zaken der kerk regelt. Wij houden het er voor, dat de Fransche Protestanten ­ al verblijd zouden zijn, wanneer de kerken de leden van dien raad konden benoemen.

Wat de Generale Synode aangaat, is het bekend, dat de liberalen of modernen bij de regeering hebben weten uit te werken, dat die vergadering aan de Fransche Staatskerk werd onthouden. In het jaar 1870 was een algemeene Synode gehouden, waarbij eenige leerbepalingen werden vastgesteld, die voor alle predikanten en leden zouden gelden. De modernen vreesden, dat eene volgende Synode nu die besluiten zou gaan uitvoeren en alle predikanten zou afzetten, die het met de formule van de Synode niet eens waren. Daarom wisten zij van de Fransche regeering te verkrijgen, dat het houden van verdere ofïicieele algemeene Synoden werd verhinderd.

De rechtzinnigen zijn er ten slotte toe geko men, omdat hun eene ofüicieele Synode werd geweigerd, eene ofificieuse synodale organisatie in het leven te roepen. De hoogleeraar Pédézert gaf hiertoe den stoot. Toch bleef men reikhalzend uitzien naar eene Generale Synode, wier besluiten ook kracht zouden hebben voor de overheid. Daarom kwam bij verwaterde rechtzinnigen en liberalen het denkbeeld op, om eene algemeene Synode aan de regeering te vragen met beperkte bevoegdheid, (è, mandat limité). Nu begrijpen wij dit zeer wel. De zeogenaamde Evangelischen of orthodoxen zijn door het volgen van de Ritschliaansche school en door het huldigen van de moderne bijbelcritiek eigenlijk tot het liberale kamp oyergeloopen, vandaar dat zij evenzeer als de modernen vreezen voor eene Synode, die zich zou kunnen begeven tot het handhaven der leer.

Wij achten het niet onmogelijk, dat men nu de handen ineen slaat om eene ofificieele Generale Synode te verkrijgen.

Tegenover de verzwakking van de Protestant­ e sche of Gereformeerde gemeenschappen, staat elaas, de versterking, die de Roonische kerk in e laatste jaren ontving. De Roomschen heben zeer juist ingezien, dat, wanneer zij de openbare leeken-of neutrale school aanvaardden, gelijk de Protestanten hebben gedaan, daarmede hun kerk schade zou lijden, vandaar dat zij zich voortdurend zware geldelijke offers getroosten, om hunne bijzondere scholen in stand te houden. Zoo betaalde men in de laatste 10 jaren in het bisdom Parijs alleen f 1, 400, 000 jaarlijks, om aan 76, 000 kinderen bijzonder Roomsch onderwijs te laten geven. Door leden van geestejijke orden worden niet minder dan 2 millioen kiödéren onderwezen. Als men dan daarbij in aanmerking neemt, dat behalve de gewone geestelijkheid, er nog 1200 geestelijke vereenigingen van broeders of zusters zijn, die 30, 000 leden lellen, dan kan men denken, welk een invloed de kerk van Rome uitoefent. In Vele streken wordt het onderwijs, hoewel in naam neutraal, toch in Roomschen geest gegeven.

WiNCKEL.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 juli 1895

De Heraut | 2 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 juli 1895

De Heraut | 2 Pagina's