Beilen.

Bellen in Drente is in opspraak.

Er zou een Ethisch predikant prediken. Kerkvoogden sloten hem echter de kerkdeur voor zijn oogen. Hij kon er niet in, en het volk niet. En de burgemeester, die er als hoofd van de politie bij stond, hield zich aan het zeggensschap van de kerkvoogden. Zij waren beheerders van het gebouw. Aan hun wil moest derhalve steun verleend.

Wat nu gaf aanleiding tot dit kerkelijk opstootje?

Dit verneemt men uit de Asser Courant.

De zaak was namelijk deze, dat in Bellen de meerderheid van den kerkeraad Ethisch is, maar de meerderheid der gemeente Modern.

Nu kwam de plaats vacant, en door die vacature ontstond de gisting.

Toen toch wilde de kerkeraad in zijn meerderheid een Ethisch predikant beroepen, terwijl de gemeente in haar meerderheid hiertegen was.

Kerkvoogden zelven Modern zijnde, wierpen zich nu als pleitbezorgers voor de gemeente op, en zoo stond al spoedig het arme Bellen in twee kampen gedeeld. Eenerzijds de meerderheid van den kerkeraad met de minderheid der gemeente, en andeszijds de kerkvoogden met der gemeente meerder deel.

Heeren kerkvoogden hebben nu het optreden van een Ethisch predikant belet, op grond, dat de kerkeraad de gemeente getrotseerd heeft, en dat zij, kerkvoogden, alsnu geroepen worden voor de gemeente op te komen.

Niet wij zeggen dit, de heeren zelven zeggen het.

Zij zonden aan de Asser Courant een stuk in, waarin letterlijk dit staat:

Het is in deze gemeente van algemeene bekendheid, dat zes leden van den tegenwoordigen kerkeraad, geleid en gesteund door Ds. Heineken van Smilde, den bijbelcolporteur P. Oepst alhier en W. E. P. Bertram te Assen e. a. alles op haren - • en snaren zetten om hier een predikant van orthodoxe richting te krijgen. Van een strijd der partijen, zooals H. te Smilde schrijft, en, die in zijn ijver, een betere zaak waardig, uitroept > dat het ge'beurde om wraak schreit", is hier geen sprake.

Met uitzondering van zeer enkelen wordt hier door de leden der Ned. Herv. Kerk een predikant van vrijzinnige richting verlangd. Daartoe hebben eenige honderden lidmaten een verzoek aan den kerkeraad gericht, daartoe hebben kerkvoogden en notabelen alle minnelijke pogingen met den kerkeraad aangewend, doch alles stuitte af op onwilligheid bij den kerkeraad. Zelfs een voorstel van kerkvoogden, om des Zondagsavonds om de beurt predikanten van rechtzinnige en vrijzinnige richting te verzoeken op te treden, kon geen ingang vinden bij den kerkeraad, om reden de heer Bertram te Assen de lijst van predikanten zou voorschrijven, (Dit laatste is volgens de verklaring van het kerkeraadslid Aaldert Ettenaan den kerkvoogd R, Hunze in eene vergadering uitgesproken).

Waar alzoo alle pogingen zijn afgesprongen om tot een minnelijk vergelijk te komen, hebben wij ons genoodzaakt gezien te handelen «zooals wij gedaan hebben, in het volle vertrouwen, dat de leden der Hervormde gemeente ons gedrag zullen goedkeuren.

Is dit reeds kras, nóg krasser spreekt een stuk in dezelfde courant van den heer J. P, Focker, die zich in dezer voege uitslaat:

Kerkvoogden en notabelen der Hervormde gemeente van Bellen betreuren de dingen die geschied zijn op Zondag den i7en November, maar zij verklaren, dat zij gemeend hebben niet anders te hebben mogen handelen en daarom van artikel 17 2 e recht op het beheer hebben gebruik gemaakt, om op grond daarvan het verzoek van den "kerkeraad, om het kerkgebouw des avonds, voorzien van licht en vuur, te mOgen gebruiken, te wijzen van de hand. Tot dit gevoelen zijn zij gekomen door de overtuiging, dat de meerderheid des kerkeraads handelt tegen den zin der gemeente, die zich bij adres gewend heeft tot den kerkeraad, met het besliste verzoek, om een predikant van Evangehsche richting te beroepen, omdat zij zich steeds onder de leiding van verschillende mannen, die deze richting zijn toegedaan, wèl heeft bevonden. De kerkvoogden weten, dat de gemeente niet is ingenomen met het besluit van den kerkeraad om des avonds predikanten van orthodoxe richting te laten optreden, ja dit be.sluit betreurt en afkeurt, omdat zij in de handeling van den kerkeraad ziet een propaganda voor de richting die zij niet is toegedaan; zij weten eveneens, dat de kerkeraad geen acht heeft geslagen op den bij adres uitgedrukten wil van de gemeente, maar een drietal heeft geformeerd, waarop 2 orthodoxe predikanten en

slechts I predikant van Evangelische richting voorkomen.

En daarom achten zij zich verplicht te doen wat zij kunnen, om den kerkeraad of liever de zes kerkeraadsleden, die de orthodoxe richting willen drijven, te doen gevoelen: uwe handelingen zijn niet in het belang der gemeente, zij laten het geschrijf in de verschillende couranten over deze zaak over aan hen, die gemeend hebben zich in de zaken der kerkelijke gemeente te Beilen te moeten mengen, maar zij meenen door hunne handelwijze meer het belang der gemeente te dienen, dan de leden van den kerkeraad, die toonen geen rekening met den wensch en de geloofsovertuiging der gemeente te willen houden, maar liever hun eigen zin doordrijven en een zekere partij dienen.

Het is niet de kerkvoogden en notabelen te doen om hun eigen meening door te drijven, maar zij komen op voor de gemeente en zoodra de kerkeraad toont het belang der gemeente te willen voorstaan, haar te willen leiden in het spoor waarin zij jaren lang goed heeft gevaren, en haar een predikant te geven dien zij begeert, dan ook zal hij ervaren, dat kerkvoogden en notabelen volkomen bereid zijn met hem samen te werken en alles te willen doen, wat den bloei der gemeente kan bevorderen.

Dit stuk is wel lang, maar te curieus, om het weg te laten of af te korten.

Kerkvoogden die den kerkeraad eenvoudig opzij dringen, en tegen den kerkeraad in de leiding van de geestelijke belangen der gemeente in handen nemen.

Het geval is metterdaad eenig.

En toch gevoelen de kerkvoogden zich sterk, want de stemhebbende mansledematen zijn in hun meerderheid Modern, en de Classis is Modern, en het Classicaal Bestuur, en het Provinciaal kerkbestuur.

En natuurlijk, dan kan men iets wagen.

Er is dan ook geen quaestie of de Ethische heeren waren hier volkomen in hun recht; alleen ligt er iets vreemds in, hen aldus op kerkelijk terrein te zien optreden.

Dat ze dit tegen de »Doleerenden" deden was bekend.

Maar tegen de Modernen deden i& dit zoo niet.

We zijn daarom benieuwd hoe de afloop van dit geding zijn zal.

Langen tijd scheen het, of de wateren in de Hervormde kerk als in een vijver stilstonden.

Maar, gelijk men ziet, er komt weer beroering in die wateren.

En dan weet men vooruit wat er van den bodem naar boven wordt gewoeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen