Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opsteken der handen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opsteken der handen.

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

In een onzer kerken is de vraag gerezen, of de verkiezing van ouderlingen en diakenen, om overeenkomstig de Schrift te zijn, niet moest plaats hebben met opsteken der handen.

Men beroept zich daarbij dan op Hand. 14 : 23 en Titus i : 5.

Wie aan zijn Doop denkt, heeft hier het antwoord.

Het is aan geen twijfel onderhevig, of de Doop had volgens de Heilige Schrift plaats door onderdompeling in een stroom of rivier.

Bij Johannes dén Dooper ziet men dat duidelijk.

Ook bij den Doop van onzen Heere en Heiland komt dit op sterk sprekende wijze uit. Jezus klom op uit het ivater.

Zegt men nu, dat wij ook nu nog alle dingen precies zóó moeten doen, zooals eertijds geschiedde, bij hetgeen ons de Schrift verhaalt, dan moet men ook van den Doop oordeelen, dat de Doop ook nu nog onder ons, niet anders dan bij manier van onderdoinpeling geschieden mag.

Dit zeggen dan ook de Baptisten. En ze doen het.

In onze kerken daarentegen, waar een ieder zelf gedoopt is door besprenkeling en zijn kind er door besprenging heeft laten doopen, oordeelt men blijkbaar anders.

Onze Gereformeerde kerken onderscheiden tusschen de zaak en den vorm, ' waarin die plaats grijpt, en oordeelen, dat de vorm der zaak wisselt naar de gewoonte van het land, naar de verschillende gelegenheid der streken, en naar de usantiën der tijden.

Op dezen grond erkent men, dat ouderdompehng destijds en in die streken in zwang, voor ons geen eisch is.

En evenzoo nu oordeelt men over de wijze van stemming.

Niet Jezus, maar de apostelen schreven over dat opsteken der handen, dewijl ze die gewoonte vonden in de streek waar de kerk opkwam.

Daar was »opsteken der handen", de dusgenaamde Cheirotonia, de meest gebruikelijke wijze van, stemmen in een vergadering.

Bij ons daarentegen is dit niet zoo. In ons land, in onzen tijd, in onze streken, stemt men met briefjes.

Zoo volgen dan ook de kerken deze gewoonte.

Altoos naar den vasten regel, bij Doop en Verkiezing beide, dat dè zaak zuiver moet zijn, maar dat de vorm wisselen kan naar plaats en tijd.

Hetzelfde geldt ook van het Avondmaal. Johannes lag in den schoot van Jezus aan. Maar wie zal daarom zeggen dat wij Avondmaal moesten vieren, liggende op rustbedden, naar Oosterschen trant?

Bij ons ligt men niet, maar eit men aan tafel.

En daarom liggen we niet, maar zitten ook bij het heilig Avondmaal, op stoelen of banken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 maart 1896

De Heraut | 4 Pagina's

Opsteken der handen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 maart 1896

De Heraut | 4 Pagina's