Buitenland.

Engeland» Bene beweging onder de studeerende jongelingschap voor het werk der Zending.

Sedert eenige jaren is bij vele studenten aan de Universiteiten in Amerika en Engeland de lust ontwaakt, om zich te geven voor het-werk der Zending. In Engeland hebben 1100 en in Amerika 3000 studenten een »Student Volunteer Missionnary Union" gesticht, waarvan de leden de volgende formule geteekend hebben: »Hct is mijn voornemen, zoo de Heere wil, zendeling te worden in een heidensch ^and."

Deze Unie is internationaal geworden, door het houden van generale conferentiën te Liverpool, van 1—5 Januari 1896.

Het comité dat deze conferentie saamriep en afgevaardigden van alle zendingsvereenigingen van studenten in de oude en nieuwe wereld uitnoodigde, wil het volgende programma ten uitvoer brengen:

1. Het doel, den voortgang, de toekomst van de beweging te bestudeeren;

2. De zendingsijver aan te wakkeren onder de studeerenden.

3. De geheele kerk aan te sporen, om op het gebied der Zending grootere veerkracht uit te oefenen.

Te Liverpool kwamen 800 studenten, tot verschillende nationaliteiten en verschillende kerken behoorende, samen om te beraadslagen, hoe het Evangelie aan alle creaturen zou gepredikt worden. Van deze 800 studenten hebben er 400 uitgesproken, dat zij zendeling wilden worden.

De voorzitter der conferentie, Donald Eraser van de Universiteit te Glasgow, de ziel der beweging in Engeland, sprak het uit, dat men waarschijnlijk tot hiertoe nooit eene dergelijke vergadering van Chistelijk gezinde studenten had gezien. Rond deze 800 studenten hadden zich bijna 200 predikanten, professoren enzendelingen geschaard, om hunne jeugdige broeders in htm streven aan te moedigen. De rector van de Universiteit te Liverpool sprak in zijn welkomstgroet er over, hoe de beweging niet alleen had uitgewerkt dat velen zich geheel aan den dienst des Heeren hadden overgegeven, Imaar dat zij ook een middel tot réveil geworden was. Niet alleen studenten in de theologie en in de medicijnen, maar ook litteratoren en juristen toonden met de zendelingkweekelingen mede te willen werken tot de Evangelisatie der wereld.]

Er is ongetwijfeld reden tot blijdschap over het saamkomen van zoovele jongelieden voor zulk een verheven doel.

Toch hebben wij onze bezwaren. Op welken grondslag zal men saamwerken f Dit werd niet uitgesproken. Het feit, dat de jongelieden tot verschillende kerken behooren, brengt mede, dat men een gemeenschappelijke basis zal moeten zoeken, gelijk de voorstanders van de Evangelische Alliantie hebben gedaan. En daartegen hebben wij groot bezwaar.

Ook _ doet het ons leed, dat niet duidelijk werd uitgesproken, dat men de Zending in een kerkelijk spoor wilde leiden, al is het daarentegen verblijdend, dat de jeugdige ijveraars toonen te gevoelen, dat voor' het optreden op het zendingsterrein eene universitaire opleiding noodig is.

Zeker zou het ons stoffe geven tot meer dankbaarheid, als de studeerende jongelingschap, die onder de banier der Zending vergaderde in de eerste plaats een oog toonde te hebben voor den afval van het pand dat werd toebetrouwd aan de kerken. Het rationalisme, dat in nieuwen vorm zich zoo krachtig in de laatste jaren openbaart, doodt den zendingsgeest langzaam maar zeker. Dit werd in het laatst der voorgaande eeuw duidelijk. En het zoogenaamde parlement van godsdiensten, dat te Chicago saimkwam, bewees duidelijk, dat de geest die uit Lessing's »Nathan der Weise" sprak, velen in deze dagen bezielt, die zich met den naam van Christen tooien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen