Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„En werden als dooden."

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„En werden als dooden."

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

En uit vreeze voor hem zijn de wachters zeer verschrikt geworden, en werden als dooden. Matth. 28:4.

Bij het ontsloten graf van den Christus verhalen Mattheus en Marcus van eén engel, daarentegen Lucas en Johannes van twee engelen, en dus, zegt de tvrijfelzuchtige critiek, zal er g'een engel zijn gezien.

Hoe koud en dor, hoe ondiep en uitwendig is deze soort beschouwing niet.

Gij zoudt, o, armhartige critiek, in het gezicht van dien engel en in het grafmirakel alleen dan geloofd hebben, als twee, drie dienaren van het gerecht er bij hadden gestaan; van seconde tot seconde hadden opge-? schreven wat ze zagen en hoorden; die twee, drie rapporten met cede bezworen en met hunne namen onderteekend, bij Pilatus hadden ingeleverd; en indien bij vergelijking gebleken was, dat deze rapporten tot in elke bijzonderheid volkomen overeenstemden; waar dan natuurlijk nog bij moest komen, dat deze dienaren van het gerecht niet verdacht konden worden van heimelijk op Jezus' hand te zijn geweest, en eindeUjk dat de officieele rapporten in gewaarmerkt afschrift nog aanwezig waren, zonder dat er twijfel bij u kon rijzen aan hun echtheid.

£> an^ ja, zouden deze mannen der critiek het gelooven. D. w. z. dan zouden ze in hun kroniek aanteekenen, dat het zóó gezien en gehoord moet zijn, op de manier, als een schipper, uit zee komend, ons meldt van dit of dat schip dat door hem gepraald is; maar hun ziel zon er buiten staan; onder den indruk van het machtige feit zouden ze niet komen; het zou hun blijven omgaan buiten hart en gemoed.

En toch juist op dit laatste komt het hier aan. Uit al wat ons van Jezus' opstanding gemeld wordt, ontvangt men den indruk, dat een ieder, die bij het graf kwam, ontroerd is geword«n als door da aanraking mef een hoogere wereld.

Die ontroering die zich van hen zelven had meester gemaakt, brachten ze daarna oVer op allen dïe zé óntmofetten.

En het doel van het viervoudig verhaal bij de Evangelisten, is geen ander, dan om iets van die ontroering ook in uw hart teweeg te brengen, opdat ook gij iets van de ^kracht zijner opstanding'^ zoudt verstaan.

Er heeft bij het geopend graf van Jezus geen hemelsch vuurwerk voor één oogenblik geschitterd, om zóó weer te verdooven, maar er is een gloed van hemelsch vuur ontstoken, bestemd om eeuwiglijk uit te stralen; en eerst als ge ook zelf van dien gloed de koestering in uw ziel ervaart, werd Jezus' opstanding ook voor u levende •merkelijkheid.

Natuurlijk straalt die gloed des levens van Jezus zelven uit. Uil zijn hoogheiligen persoon. Naar ziel en lichaam beide, üf wilt ge, dieper nog, uit de Goddelijke majesteit die in heel zijn menschelijke natuur doordrong, en haarzelfvernieling in den dood te boven kwam en overwon.

Uit zijn volheerlijk triomfeeren over graf en dood.

Maar zulks ging dan toch niet buiten de natuur en niet buiten de schepping om. En gelij k in EJratha's velden het engelenheir Gods lof komt zingen, en jn Gethsémani de engelen Jezus komen dienen, en straks bij zijn opz; ü: «» ten hemel engelen zijn geleide vormen, en eveneens in den dag des oordeels Christus met al zijn heilige engelen ten gerichte zal verschijnen, zoo nu is er engelenbemoeienis ook als Jezus uit het graf verrijst.

Gelijk een geweerhaakte bliksemstraal, die op tien passen aistand van u in den grond slaat, en u het gezicht verblindt, ^ó was die plotseselinge engelverschijning voor de Romeinsche soldaten, die bij het gesloten en verzegeld graf van Jezus op wacht stonden.

Zelfs dreunde de plek waarop ze stonden, bij zijn neerstrijken, een oogenblik onder hun voet. En toen ze, na door dat helder ongedachte schijnsel verrast, en door dat dreunen van den grond ontzet te zijn, uit dat lichtschijnsel een gestalte, als eens menschen, gehuld in een sneeuwwit glanzend gewaad, voor zich ontdekten, toen overviel hen angstige vrees, groote verschrikking maakte zich van heel hun persoon meester, en de uitwerking was dat ze werden als dooden.

Toen stoven ze uiteen, en kwamen meer dood dan levend te Jeruzalem bij het Sanhedrin aan.

Aan dapperheid faalde het hun niet. Tegen een oppermachtig vijand zelfs zouden ze den strijd hebben opgenomen, en liever op de plek dood gebleven, dan van hun plek en plaats geweken 2ijn.

Maar bij dat graf werkte een macht uit een hoegere wereld.

En daartegen hielp geen zwaardslag.

En, ak dood geworden., zijn ze gevloden.

Zoo zijn de Romeinsche soldalen verschrikt geworden; maar niet Maria, en niet de Magdaleensche.

Ook haar beving wel aanvankelijk ontroering, maar toch zij vloden niet.

iVreest gijlieden niet, " spreekt haar de engel stillend toe, tgijlieden niet, want ik weet, dat gij zoekt Jezus, die gekruisigd was."

Dit maakt al het verschil.

Wie, gelijk de Romeinsche soldaat, bij het graf, alle teederder band aan Jezus mist, schrikt, en moet schrikken, zoodra de macht der hoogere wereld voelbaar wordt. Maar, omgekeerd, wie aan Jezus banden der liefde en banden des geloofs heeft, wie Jezus zoekt., die zoekt ook die hoogere wereld, en als de eerste ontroering voorbij is, doet die hoogere verschijning hem zalig, hem weldadig aan; en daarom deinzen de Maria's niet.

Haar keft de ziel op door diezelfde engelverschijning, die de anders zoo dappere soldaten als dooden deed worden.

En dit was meer dan een feit, hierin school profetie.

Die soldaten vertegenwoordigden bij Jezus' grai het inbegrip van de verbazingwekkende macht, die toentertijd in het Romeinsehe keizerrijk de wereld overheerde.

Die Maria met de Magdaleensche daarentegen het Koninkrijk Gods, het volk dat onder Jezus als Koning zou optreden, en onder dien hemelschen Veldheer, den kamp om de wereld tegen die ontzettende macht der wereld zou opn^en.

En toen is het hard tegen hard gegaan.

Geen geweld is gespaard, voor geen wreedheid teruggedeinsd, bloed is vergoten.

Tot ze stieten op elkander, Romes keizer met zijn onafzienbare legioenen en Jezus me zijn martelaren.

^n wat anders was ook hier het einde, dan dat, toen de worsteling ten einde liep, niet enkel Romes heirschaar, maar heel Romes macht, ja, de keizers zelvea met hun geweld en hun woede als dooden waren geworden., e dat de heirschaar van Jezus, het leven in de ziel dragend, in die zichzelf ontzinkende wereld een nieuw, een edeler, een rijker leven heeft ingestort.

Wat waren die Maria's, naar maatstaf van geweld, bij de onoverwonnen krijgers van Rome vergeleken ?

Eén slag met het zwaard zou ze hebben neergeveld.

En toch hebben niet die soldaten, maar hebben [Ó.Q Maria's het gewonnen, omdat Jezus, d verrees, in en door haar wrocht.

Jezus, in zijn verrijzen zelf, voor Romes keizer ten val., en voor de Maria's ter opstanding geworden.

geworden. De reuke des doods ten doode, en de reuke des levens ten leven, ze staan ook in die soldaten enin die Maria's lijnrecht tegenover elkaar

Van den kant der wereld is toen in verzinning heil gezocht. Er is op verzonnen, dat de discipelen Jezus' lijk gestolen hadden. En dank zij die leugen ademde men in den kring van het Sanhedrin en de Hoofdwacht weer op.

En zoo heeft ook de critiek in onze eeuw het aangelegd. Ook zij heeft er op verzonnen, dat de verklaring in de discipelen lag. Nu niet in hun opzettelijk bedriegen van anderen, maar in hun zelfbedrog.

Met die verzinning omtrent hetgeen de discipelen zouden verzonnen hebben, dacht men toen ook in deze kringen van Jezus' Verrijzenis af te zijn. En zie, ook hier weer dezelfde uitwerking, en nogmaals de reuke des doods gekomen over wie voor de Verrijzenis van Jezus niet boog.

Of is_ het niet een reuke des doods., die heel deze kringen aangreep, als ge ziet, hoe ze in geestelijke dorheid en jammerlijken twijfel nu reeds hun eerst zoo vurig enthousiasme gebluscht hebben, en hoe ze de menigte, als wier leidslieden ze zich opwierpen, zien afdolen op de paden van zinlijkheid en van het geldgewin.

En daartegenover ook nu de reuke des levens weer onder de getrouwen van Jezus uitgegaan. Hun'geloof aan Jezus' Verrijzenis niet wankelende maar vaster staande dan ooit. Hun getal toenemende. Hun inzichten verhelderend. Hun invloed wa^s^de. En in pnz^ l^^ipen de Ver-^ rijz^is' van Immahuël in een difepte van be-teekenis gepeild, waaraan zelfs in de dagen onzer j vaderen niet gedacht werd.

Zoo heerscht uw Jezus, hij die macht had ontvangen het leven te hebben in zichzelven., e daarom het leven uit den dood herwon, en ook u het leven in den dood uwer zondige existentie kan doen werken.

En nu is het Paaschfeest niet een feest des tijds, waaraan die uitstraling van het leven van Jezus voor uw ziel gebonden is.

Die levenskracht van Jezus gaat bij dagen en bij nachten uit, en wie waarlijk Gods kind wil zijn, poogt dagelijks in de werking van die levenskracht op zijn hart te roemen.

Maar ook zoo houdt de terugkeer van uw Pascha toch een eigen zin en beduidenis.

Ge kondt verslapt zijn. Er kon weer een reuke des doods over uw ziel zijn getogen. En voor wie er zoo aan toe staat, weerklinkt in de prediking van het Paaschfeest dan toch een doordringende roepstem, om die levenskracht, die in Jezus is, weer te zoeken, ernstiger met heel de ziel zijn God om de inwerking dier hoogere levenskracht aan te loopen.

Want hoed u voor uw ziel, dat ge uzelven niet blind maakt voor het onloochenbaar feit, dat elk opnieuw doorleefd Paaschfeest u óf tot meerder levenskracht verhoogen, óf in bedenkelijker dorheid van ziel doet terugzinken.

Die dorheid van ziel nu is ook een reuke des doods.

En, helaas, er zijn er ook onder Gods lieve kinderen, die wel vroeg of laat weer wakker zullen worden, maar die nu al den indruk maken, dat ook zij als dooden geworden zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 april 1897

De Heraut | 4 Pagina's

„En werden als dooden.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 april 1897

De Heraut | 4 Pagina's