Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Men leest ia de Tierk. Courant der Ned. Herv. kerk, opmerkelijk genoeg, dit dichtstuk:

„Beheers-quaestie.”

Daar was ereis een oude Kerk; Zij bracht het Evangelie Van 's Heeren zorge voor dsn mensch, En zelfs voor mnsch en leUe; De ziel van 't zondig menschenkind Was van natuur Christin reeds, En greep de hand der kerk, vol 'hoop Op 's Heeren Macht en Min steeds.

En menig Jonker, grootsch en rijk, Maar met zijn volk begaan nog, Bedacht de Kerk, en sprak: «Dat is Nu voor mijn ziel gedaan toch." Hij schonk der Kerke weide en woud, Den pastor hof en woning, Den armen goud ... en bad den Heer Om vre'de, tot beloönlög.

De tijd rolt voort. — »Wij zijn ontgroeid »Aan Jonkers en aan Heeren, »Wij gaan die lien'', zoo luidt de leus, »Hun tirannie verleeren; »Nu is de dwang voor goed voorbij; »Want wij zijn liberaal, hoor! »En dwinglandij in Kerk of Staat — »Men zette er perk en paal voor!"

Maar, wat de Jonker had gedaan. Dat was 't, wat men vergat toen; Hij was der Kerke steun en stut En dat vergat men glad toen! Ja toen . . . veel verder ging men nog . . Zij grijpen, als hun eigen, Al wat de Jonker eenmaal gaf . . . Ea de oude Kerk mag zwijgen.

Helaas! Dat, waar de man aan 't roer Nu boer of burgerman is, Hij met zijn liberale leus Toch op ende op tiran is! . . . Geen Jonker keek zoo hoog als hij; Maar geven? . . . Dat vergeet hij; Hij speelt den baas en geeft geen duit; Dat is goedkoop ook, weet gij ?

Nu is de tijd van zwijgen uit. Een dwang, zóo dwaas, niet langer! De Kerk, ons dierbaar, gaat te grond; De toestand wordt al banger . . . Gemeenten! maakt uw Kerk weer vrij. Zoo ze U een penning waard is, En toont het, dat de vrije Geus Van vroeger, niet ontaard is.

En grijpt de kerkroof naar zijn buit, Laat met zijn buit hem heengaan; De Kerk verrijst weer fier en vrij. Draagt elk van U een steen aan. We ontplooien 't vaandel. Broeders, op! De quaestie wil solutie. Gij leest op onze vaan de leus: »De Kerk eischt contributie."

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 16 mei 1897

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 16 mei 1897

De Heraut | 4 Pagina's